Συζητήσεις;

Αφορμή η αγαπητή Τζοάν και η τελευταία της ανάρτηση-
Συζήτηση είναι να συ-ζητάς την αλήθεια για κάποιο θέμα μέσα από ανταλλαγή απόψεων και με τη βοήθεια κάποιων επιχειρημάτων.
Συζήτηση δεν είναι να πετάμε στο τραπέζι ένα σωρό πληροφορίες που ακούσαμε από κάπου, ως αναμεταδότες. Παράδειγμα: "Λένε ότι...μπλαμπλα μπλα" (άλλοι λένε)
Απαντάει ο συνομιλητής: "και γω άκουσα, ....μπλα μπλα μπλα".(άκουσα από άλλους να λένε)
Ξαναπαντάει ο πρώος: "ναι, αλλά λένε ότι......μπλλα μπλα μπλα"(λένε, άλλοι)
Αυτή είναι αλόγιστη και άκριτη αναμετάδοση πληροφοριών,  η αλήθεια των οποίων είναι σχετική. Δεν είναι συζήτηση. Συζήτηση είναι να κρίνεις, να τοποθετήσαι, να επιχειρείς να πείσεις και να δέχεσαι να πειστείς. Συζήτηση είναι η αναζήτηση με τη βοήθεια και τη συμμετόχή άλλων, προϋποθέτει την ενεργή προσπάθεια,τη συμβολή.
Διαφορετικά, είναι ένα τραπέζι επάνω στο οποίο πετάμε όλοι τα σκουπίδια μας,τις πληροφορίες που μας προμηθεύουν άλλοι, τα σκουπίδια μας, καλά το είπα, ένα τραπέζι χωρίς λόγο, μιαάρρωστη βαριεστημάρα. Τέτοιες συζητήσεις είναι συνήθως (να δώσω και ένα παράδειγμα) αυτέςπου λαμβάνουν χώρα στα γαμοτράπεζα-δεξιωσο-τράπεζα, συζητήσεις τελείως κοινότοπες, ανούσιες, χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Κορωνίδα -κατά τη γνώμη μου- αποτελεί η κουβέντα του τύπου: "τί θα κάνεις το καλοκαίρι"
Ποιό καλοκαίρι; μήπως εννοείς τον αύγουστο; ή μήπως εννοείς τις 10 ρημάδες μέρες που θα καταφέρεις (αν καταφέρεις) να πάρεις άδεια από τη δουλειά σου; καλοκαίρι=διακοπές;
Στο σχολείο μου λέγανε ότι το καλοκαίρι είναι μια εποχή. Ολόκληρη, όχι μισή. Μου λέγανε ότι είναι 3 μήνες - ολόκληροι, δηλαδή 90 μέρες πάνω κάτω. Και όχι 10 μέρες. λάθος μου το λέγανε; λάθος το έμαθα; Μπας και είμαι εγώ ο βλάξ, βλακίστερος όλων, και το αντιλαμβάνομαι έτσι;
μήπως να το συ-ζητήσουμε;