Εδώ και 20- 25 μέρες που έχει μπει για κάποιους από εμάς ο Αύγουστος, διαφαίνεται μια ιδιαίτερη δυσκολία. Πρωτού προχωρήσω (και για να μη νομίζετε είμαι εντελώς, μα εντελώς βλαμμένος), παραδέχομαι ότι, ως πεταλούδος, είμαι πια σε θέση να απολαύσω αυτόν το δύσκολο μήνα. Και εξηγώ:
Το γραφείο, έτσι κι αλλιώς, δεν έχει δουλειά. Είπα λοιπόν κι εγώ, ν' ανοίξω τα φτερά μου να πάω για καμμιά βουτιά στα Δελφίνια.
Εκεί άλλωστε το μερος έχει προοπτικές. Σκέτη απόλαυση. μετά από τόοοοοσα χρόνια στο Σύλλογο Αρχιτεκτονο-πεταλούδων, νομίζω ότι κάθε άλλο παρά τύψεις θα έπρεπε να νιώσω και ηλίθια ενοχικά σύνδρομα. Μάλιστα, πήρα και τη φωτογραφική μου μηχανή, καθότι αυτά που βλέπω από κει πάνω είναι σούπερ. Προχώρησα λοιπόν τώρα που τα λουλουδάκια λαλούνε και ο Αύγουστος καίει για τα καλά, μπας και δροσιστώ.
Κουρασμένος από τον παρατεταμένο Αύγουστο (θάναι μακρύς εφέτος), πέταξα για ώρα επάνω από το νερό, έκανα και κάτι βουτιές (ούτε χελιδονόψαρο να ήμουν) και βγήκα έξω ν αράξω. Δύσκολο. Δύσκολο. Καυτή η άμμος, λίγος ο κόσμος, νόστιμα τα λουλουδάκια, δύσκολα, δύσκολα...
Έκατσα λοιπόν εξαντλημένος και κοίταξα επάνω. Έπρεπε να πάρω δυνάμεις να συνεχίσω. Ευτυχώς, μια πιτσιρίκα εκεί παραδίπλα μόλις είχε φέρει φρέσκο καφεδάκι (εμείς οι αρχιτεκτονο-πεταλούδες πολύ τον κάνουμε κέφι τον καφέ)
Έκανα μια δυό βούτες και έφυγα σφαίρα για τις γκάουρες που με περίμεναν.
Πολύ δύσκολος μήνας ο Αύγουστος. Αναγκάζεσαι ν αράξεις, να λιαστείς, να σκεφτείς. Σκέφτεσαι το χρόνο που δαπάνησες στο γραφείο τόσα χρόνια, και σχεδόν ευγνωμονείς που αυτός ο Αύγουστος ήρθε. Που σε ανάγκασε να επαναπροσδιορίσεις τη ζωή σου. να αναρωτηθείς τί σκατά έκανες τόσα χρόνια. Είναι φοβερό, αλλά οι γκάουρες ήταν εδώ τόσο καιρό που εσύ έπηζες να φτιάχνεις πράγματα. Και τώρα, πετάς ψηλά, με τα φτερά ανοιχτά και το στήθος ίσα να ακουμπάει, να αφουγκράζεται το νερό, να εκστασιάζεσαι.
Ρούφα το μεδούλι από τον Αύγουστό σου, μη φοβάσαι, πέτα ψηλά. Ευγνώμων που έχεις την πολυτέλεια της απόλαυσης, με πλήρη συνείδηση, κι ας είναι ο Αύγουστος ετούτος ο μεγαλύτερος όλων. Κι ας αλλάξεις. Αναπάντεχη η ζωή μας, μικρές μου πεταλούδες, και δεν πειράζει που αλλάζουμε.
Άλλωστε, εμείς οι πεταλούδες το ξέρουμε καλά: από σκουλήκια ξεκινήσαμε...
μεγάλος μήνας ο αύγουστος!
ΑπάντησηΔιαγραφήμικρή μου πεταλουδίτσα, πρόσεχε μη σου μείνει κουσούρι αυτό το ελαφρο πέταγμα... καλά, γέλασα πολύ!
Ρία μου, καλημέρα.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που γέλασες και το ευχαριστήθηκες.
Τό χουμε ρίξει έξω γενικά,
μην ανησυχείς, δε μένει κουσούρι από το πέταγμα από παραλία σε παραλία. Πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι η δουλίτσα εδώ θά ναι. Και η αλήθεια είναι ότι υπερβάλλω σχετικά. Υπάρχει αντικείμενο, απλά όχι τόσο όσο συνήθως.
Έχω άγνωστη λέξη. Τι είναι οι γκάουρες; Τα ροζ λουλούδια στην τελευταία φωτογραφία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερούδια. Οι γκάουρες είναι τα λουλουδάκια στην τελευταία φωτογραφία. Είναι ιδιαιτέρως ανθεκτικά (φυτέψαμε 1500 τεμ στο ξεν/χείο στην κω και αλλαξε η όψη του χώρου) - μπορούν να αντέξουν ακόμα και θαλασσινό νερό. Βγαίνουν σε 2 βασικά χρώματα (άσπρο-ροζ) και φουντώνουν αρκετά. Με το πρωινό φως τρώγοντας πρωινό ήταν πανέμορφες.
Διαγραφή