Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Περί του Κρόνου

Θα προσπαθήσω να είμαι σαφής στις θέσεις μου διώχνοντας οποιοδήποτε χρωματισμό πίκρας ή εμπάθειας:

Στην Κω είδα τη μεγαλύτερη εγκατάλειψη αρχαίας κληρονομιάς που έχω δει ποτέ μου
Πήγαμε στον Αγ.Στέφανο (περιοχή Κέφαλος), μια τοποθεσία καταπληκτική με παραλία και ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής δίπλα στα κύματα.


Υπέροχη η συνύπαρξη του "τώρα" με το "τότε", χωρίς το παραμικρό ψεγάδι αποστειρωμένης προθήκης μουσείου.


Συζητώντας με μία γυναίκα που έχει μεγαλώσει εκεί (θα την έλεγα 45άρα ως 50άρα) μου εξήγησε ότι όταν ήταν εκείνη μικρή στο χώρο αυτό έβρισκες πάνω από 15 κίονες. Σήμερα δεν ξεπερνούν του 6-7.
Ταλαντεύομαι, το μυαλό μου τρέχει με ιλιγγιώδεις στροφές. Φυσικά καμμία σήμανση στο χώρο, καμμία ασφάλεια, φύλαξη, κλπ.
Την επόμενη μέρα, επισκέπτομαι το περίφημο Καστρο της Νερατζιάς στο κέντρο της πόλης. Ο χώρος  θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. καμμία συνοχή, παρουσίαση, σήμανση και όλα αυτά τα ιδιότροπα που επιμένω να αναζητώ πεισματικά.



Αποφεύγω τις λεπτομέρειες, μη νομίζετε ότι λειτουργώ στα πρότυπα των σύγχρονων εισαγγελέων των ΜΜΕ σαν τον ταρζάν στη Ζούγκλα. Από την άλλη μεριά, σας προκαλώ να θαυμάσετε τον ενετικό θυρεό σκαλισμένο σε παλαιώτερο επιτύμβιο. Ξωπεταγμένα τα μέλη όλα στη μοίρα τους, άτακτα, έρμαια σε έναν Κρόνο που καταδικάζεται να τρώει τα παιδιά του, στο χρόνο που χάνεται και ξετυλίγεται και ξεγυμνώνεται μπροστά στα μάτια μας.



Τα αντικείμενα τέχνης είναι ενδεικτικά για της κάθε εποχής και τις αξίες που αυτή εναγκαλίζεται.
Η Βόλτα στην πόλη της Κω είναι σα μια βόλτα στο Χρόνο. Ενδεικτικά, το Ασκληπιείο - το πρώτο spa, φοβερή επιχειρηματική κίνηση του Ιπποκράτη με το οικοπεδάκι ανάμεσα στα κυπαρίσσια, το ναό και την καμαρούλα (άδυτον) για το παπαδαριό της εποχής. Οι κουβέντες με την καλή μου, πραγματικά απολαυστικές. Συζητώντας από τη μία για τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες και τις τεχνικές των πτυχώσεων στη μαρμαρογλυπτική της εποχής και από την άλλη, με μια κυνική και σαρκαστική απόλαυση για τη μεταφορά στις πανανθρώπινες και διαχρονικές δομές.
Στο αρχαιολογικό μουσείο, υπέροχα εκθέματα, εξαιρετικής καλλιτεχνικής ποιότητας αλλά και σπανιότητας να πλαισιώνουν το χώρο. Για το χώρο, ούτε κουβέντα. Μια νύξη μόνο:




Απολαύστε τον τρόπο που ανοίγει το παράθυρο, τον τρόπο που χτυπάει επάνω στο γλυπτό και την υπέροχη θέα με τα τραπεζάκια μπαμπού απέξω -την πραγματική αξία του σήμερα: το ξεπούλημα του δημόσιου χώρου χάριν τραντίσιοναλ φρέντο κόφι- .

Στο σπίτι του πατέρα μου πριν καμμιά δεκαριά χρόνια ένας θείος μου βρήκε ένα αρχαίο ελληνικό επιτύμβιο διαστάσεων περίπου 1.40-1.60 πλάτος και περίπου 2.20-2.40 ύψος. καταπληκτικό, με 2 ανάγλυφους ρόδακες σε συμμετρική διάταξη, αετωματική απόληξη με πλήρες γείσο και υπέροχα χαραγμένο κείμενο. Ο πατέρας μου -ως ενσυνείδητος πολίτης κατ' αρχήν και ιστορικός της τέχνης ύστερα- κάλεσε την αρχαιολογική υπήρεσία. Ήρθαν λοιπόν, το κατέγραψαν, και του είπαν ότι δεν υπάρχουν΄ούτε τα χρήματα για τη μεταφορά και αποκατάστασή του, ούτε ο χώρος. Έτσι εκείνος τους ζήτησε να το στηρίξει, να το σηκώσει όρθιο και τα το στήσει με δικά του έξοδα στον κήπο του. Συμφώνησαν και του έδωσαν τις απαραίτητες οδηγίες. Σήμερα το επιτύμβιο αυτό στέκεται πανέμορφο, πεντακάθαρο, φωτισμένο και του δίνει μία απίστευτη χαρά.

Ρωτάω:
Γιατί να έχουμε τον πολιτισμό μας ξέφραγο αμπέλι για τον κάθε μεθύστακα άγγλο να κατουράει τους κίονες χωρίς καν να ξέρει περί τίνος πρόκειται;
Προτιμώ να μας διαχειριστούν άλλοι, πιο έξυπνοι, ας είναι και ιδιώτες αν χρειάζεται, ΑΛΛΑ ΝΑ ΔΙΑΣΩΘΟΥΝ αυτά που τώρα ρημάζουν. 
Στη Νίσυρο ένας παππούς μου είπε χαρακτηριστικά;
"Γεννήθηκα Έλληνας και θα πεθάνω Έλληνας. Αλλά εμείς δε σεβόμαστε τον ίδιο μας το χώρο. Ας τα πάρουν οι ξένοι. Πονάω που το λέω, αλλά θά' ναι για καλύτερα".

Σας αφήνω. Αναζητώ ακόμα το χαμένο χρόνο, να εμποδίσουμε τον Κρόνο.   

12 σχόλια:

  1. Κρίμα...
    Εμείς είμαστε αυτοί που καυχιόμαστε για τον αρχαίο πολιτισμό μας όταν κάποιοι πάνε να μας την πούνε και εμείς που τα έχουμε παραιτημένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΡΟΤΕΙΝΩ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΞΕΝΟΙ, ΑΣ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΝ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ.

    ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΑ... ΔΕΝ ΕΙΔΑ, ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΚΑΡΕΚΛΑ. ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο ΦΥΛΑΚΑΣ - ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΣΕ ΚΙ ΑΥΤΗ - ΚΑΠΟΥ... ΘΑ ΕΠΙΝΕ ΤΗ ΦΡΑΠΕΔΙΑ ΤΟΥ.

    ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ H.P.!

    Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δραπετάκο,
    αν έβλεπες την κατάντια μας, δε θα είχες οποιοδήποτε ενδοιασμό. Αλήθεια. Δεν ξέρεις πόσο λατρεύω την αρχαία ελληνική σκέψη και π΄σο με πονάει που τα βλέπω έτσι.

    παντοτινέ,
    οι φωτογραφίες που χρησιμοποιησα ήταν οι ελάχιστες δυνατές. Στείλε μου ένα εμαιλ εκτός να σου στείλω να δεις. Επίσης δεν αναφέρθηκα ΚΑΘΟΛΟΥ στην Κάλυμνο. Στο λιμάνι υπάρχουν τουριστικά σφουγγαράδικα και κάνα δυό πιο πλήρη. Επειδή είμαι σπαστικός κααι μ αρέσει να μαθαίνω, θα σου πω ότι όλα τα σφουγγάρια που πωλούνται στην Κάλυμνο είναι εδώ και χρόνια εισαγωγής από Ιταλία. Απλά οι Ιταλοί δν είναι πολύ ειδικοί στην αλίευσή τους και ΄΄ετσι προσλαμβάνουν καλύμνιους δύτες να τα αλιεύσουν από τα ιταλικά νερά. Πανάκριβα (ως αναμένετο). Για τις πλαστικές καρέκλες, άστο καλύτερα. όταν σου στείλω φωτό θα καταλάβεις. ΕΣΥ να είσαι καλά!

    καλή συνέχεια.
    Εγώ είμαι ήδη καλύτερα.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ω, Κρόνε, ω θεοί, ω δαίμονες, γμτ ...
    κι εδώ οι βραζιλιάνοι παθαίνουν απανωτά σοκ και τρομάζω να τούς συνεφέρω όταν συνειδητοποιούν πόσα χρόνια πολιτισμού μαρτυρούνται στην Ελλάδα
    και ένας τις προάλλες μού λέει, από πού είσαι, Ελλάδα, α, Σόκρατες, Ασκλήπιους... χεσπέιτου (σεβασμός)

    κι εμείς μόνο χεσ...

    το γλυπτό με το συμπόσιο είναι απλά τέλειο

    επίσης τρελαίνομαι για την αστρική επένδυση του μπλογκ!

    όσο για την μέση μάλλον σφήνωσες στην χαραμάδα που έκλεινε η πόρτα του καλοκαιριού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kihlaki,
    πολύ κρίμα.
    κρίμα είναι επίσης που στεναχωριόομαστε, κρίμα που οι προσπάθειες πηγαίνουν τσάμπα.
    Τί θα μαθαίνουν τα νέα παιδιά; πως να σουφρώνουν κίονες από τα αρχαιολογγικά, ή δε θα μάθουν ποτέ τίποτα;

    Κοκό μου,
    Το υπόβαθρο με τ αστέρια τώρα το ανακάλυψα. έχω μεγάλη αγάπη στα αστέρια και στη μυθολογία που τα συνοδεύει. όσο για το γλυπτό με το Συμπόσιο, είναι αρκετά ιδιαίτερο, πολυδημοσιευμένο. παρατήρησε στο επάνω δεξί άκρο την εταίρα στα χέρια κάποιου συμμετέχοντα και κάτω δεξιά τον ώριμο άντρα που σε κατάσταση μέθης αλλά και στύσης τρεκλίζεικαιτο νεαρό αγόρι που τον κρατάει για να σηκωθεί. Παρουσιάστηκε φέτος στο Μουσείο Μπενάκη στην έκθεση "Έρως στην Αρχαία Ελλάδα".
    (καλά περνούσαν τότες!)
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και πόσα άλλα... που δεν τα έχουμε δει ακόμα... Πάντως η πλαστική καρέκλα είναι πια το σήμα κατατεθέν μας... άξια συνέχεια του παρελθόντος μας...

    Υ.Γ. Διαβάζοντας το μου ήρθε στο νου ένα μοναστήρι, στην Ηλεία, του 12ου αιώνα, παρόμοιο με αυτό της Βλαχέρνας της Πόλης, όπου ο δεσπότης το επέλεξε για να στεγάσει εκεί ένα "πολυδύναμο" φιλανθρωπικό ίδρυμα (γηροκομείο και άσυλο μαζί)... Πίκρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Sullpicaki,
    ακριβώς όπως το είπες. και πόσα άλλα (που ξέρουμε και που δεν ξέρουμε).
    Τουλάχιστον κάποιοι από εμάς να καλλιεργούμε μια συνείδηση με τα "πρέπει" και τα "δεν πρέπει" μας, αλλά ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΕΧΝΙΩΜΑΣΤΕ. Να μην τα θεωρήσουμε ποτέ αυτονόητα αυτά που βλέπουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ... ΤΙ ΕΙΠΕΣ ΤΩΡΑ, ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ;
    :)

    ΟΙ U2 ΚΑΛΟΙ; ΤΟΥΣ ΧΑΡΗΚΕΣ;

    ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξέρεις βρε Πιπέρη τι μου την δίνει και βρίζω μέσα από τα δόντια μου διαρκώς; η #$@#%$ έλειψη παιδείας που έχει πέσει σαν πανούκλα πάνω μας, και την βλέπω παντού! Στον δρόμο, στην δουλειά, στους αρχαιολογικούς χώρους, παντού! Δεν ξέρω αν φταίνε οι πόλεμοι, η ωχ-αδερφέ νοοτροπία μας (κι αυτή από πού προέκυψε;), αν φταίει το ότι τα έχουμε όλα δεδομένα, ή ξέρω γω τι άλλο, δικαιολογίες. Δυστυχώς δεν υπάρχει παιδεία, και δεν εννοώ εκπαίδευση! Δεν σέβεται κανείς τίποτα πλέον, και δεν καταλαβαίνει, δεν σταματά κανείς να σκεφτει να καταλάβει την αξία όλων αυτών που καταστρέφει. Ούτε τον διπλανό του δεν σέβεται, ούτε τον εαυτόν του. Όλα γραμμένα. Ήταν οι κίονες δώδεκα και τώρα έμειναν έξι... τα έχω που τα έχω πάρει σήμερα γιατί έβλεπα ένα ντοκυμαντέρ για την ιστορία του Παρθενώνος και την ψώνισα για διαφόρους λόγους (που γνωρίζεις). Δεν φταίνε οι Άγγλοι που κατουράνε στα αρχαία. Ας ήμασταν σοβαροί εμείς να τα έκαναν στις τουαλέττες. Έχω θυμώσει πολύ με την φάρα μας, και όχι, όχι μόνο με το κράτος. Τους κίονες που λείπουν δεν τους έχει πάρει το κράτος -νομίζω... ας μην πω άλλα, νομίζω καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

    Συγγνώμη για το λογύδριο.

    Κατά τα άλλα φοβερή η Κως, είναι από τα λίγα μέρη που έχω πάει και την λάτρεψα -και την Κάλυμνο επίσης! Ψέριμο πήγες με το καϊκάκι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Παντοτινέ,
    καλη σου μέρα.
    1. Πράγματι, τίποτε δε θεωρώ δεδομένο. Θεωρώ ότι όταν θεωρούμε πράγματα δεδομένα, χάνουμε εν μέρει από την εκτίμησή μας απέναντίτους - τα βαριόμαστε, τρόπον τινά.
    2. Συναυλία: φυσικάκαι τους απήλαυσα! Βλέπεε επόμενη ανάρτηση!

    ΑμΒίπολη,
    Πράγματι υπάρχει έλλειψη παιδείας. Και λείπουν 2 πράγματα:
    1. ανατροφή από το σπίτι ("Μπαμπάκα και μαμάκα δεν έχεις να σου πουν ότι δεν πρέπει να.....")
    2. ευρύτερη παιδεία και καλλιέργεια. όλοι θέλουν να γίνουν μοντέλα, μπαλαδόροι, σεφ και τραγουδιστές!
    Το γαμο-κράτος όμως φταίει ακόμη περισσότερο. όταν δεν είναι ποτέ "εκεί" να δείξει το δρόμο, τότε τα ζώα, στη ζούγκλα, κάνουν ό,τι τους κόβει να επιβιώσουν. Ας ήταν μια φορά να φάει έναςμαλάκας ένα σούπερ πρόστιμο όταν έκανε μια μαλακία και θα σού λεγα εγώ αν θα το ξανάκανε...
    κατά τ άλλα, ψέριμο δεν πήγα, δεν πρόλαβα. Αλλά η ιστορία με την κω έχει μέλλον, και άρα θα τη βρω εύκολα την ευκαιρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Θα συμφωνήσω απόλυτα... ίσως να έχω το ποσοστό ευθύνης αντεστραμένο στο κεφάλι μου, αλλά έτσι είναι όπως τα λες. Και φυσικά όλα ξεκινούν από το σπίτι...

    Ένα θα σου πω για την Ψέριμο, η δική μου ανάμνηση είναι: χρυσή αμμουδιά, δαχτυλάκια βυθισμένα στην άμμο, καφεδάκι στο χέρι, και ροκιές στα ηχεία.. ήταν πολύ ωραία φάση. Ελπίζω να μην έχουν αλλάξει τα πράγματα από τότε! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή