Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Εργοκεντρισμός

Ξέθαβα συναισθήματα σήμερα. Τότε έβγαζα καμμιά δεκαπενταριά φίλμ στην καθισιά μου, τις εμφάνιζα στο τάδε χαρτί, με τον τάδε τρόπο και στην αρχή του άλμπουμ έγραφα το πρόγραμμα της εκδρομής/ταξιδιού. Πίσω από την κάθε φωτογραφία έγραφα λεπτομέρειες, πού είναι, τί είναι, κλπ.



Ξέθαβα σήμερα. Και δεν έχει πιά καμμιά σημασία πού είναι, ποιός εμφανίζεται, τί είναι το κάθε τί. Δεν έχει πια καμμία σημασία το χαρτί ή ο τρόπος. Σημασία έχει το τί άφησε πίσω του, πόσο με καθόρισε, πόσο με άλλαξε το κάθε τί και ο κάθε ποιός. Οι εξηγήσεις και οι λεπτομέρειες είναι τελικά για αυτούς που τις έχουν ανάγκη. Θυμάμαι σε ένα κείμενο για τους Προσωκρατικούς (νομίζω, δεν είμαι σίγουρος - ούτε αυτό έχει σημασία) που γινόταν η διάκριση του εργοκεντρικού από τον ανθρωποκεντρικό τρόπο ερμηνείας της πραγματικότητας: για τους αρχαίους έλληνες, το αρχιτεκτόνημα αν ήταν πραγματικά καλό δεν υπήρχε καν μνεία στο δημιουργό. Σήμερα ο κόσμος κρίνει το αντικείμενο ανάλογα με το δημιουργό, και σε τελική ανάλυση ανάλογα ΟΧΙ με το δημιουργό, αλλά με το μύθο που έχει δημιουργηθεί γύρω του. Αν αρχίσουμε να αναφέρουμε λεπτομέρειες για κάθε τί που έχουμε κάνει, θα καταλήγουμε σαν το γραφικό μπάρμαν με την κοτσίδα στο "Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή" στοχεύοντας στο κοινό του Μέγα Ακάλυπτου. Να περάσετε καλά απαγκιστρωμένοι από την ανάγκη της καταγραφής του χρόνου που όλοι διανύουμε επάνω στον πλανήτη τούτον, ζωντανοί.

6 σχόλια:

  1. Πρός τι ο προβληματισμός?
    Η σημερινή μέρα είναι διακοποκεντρική, η αυριανή ακόμη περισσότερο έχει κ στεοιχεία αδελφοκεντρικά, θαλασσοκεντρικά, φακές χωρίς λάδι, σουβλάκια στα κρυφά και Janis την Κυριακή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Happypepper μου,

    Το κείμενο σου σήμερα μου βγάζει μια μελαγχολία… που δεν σε έχω συνηθίσει έτσι…

    Πάντως η ευχή που δίνεις στο τέλος σε όλους μας είναι ΥΠΕΡΟΧΗ «απαγκιστρωμένοι από την ανάγκη της καταγραφής του χρόνου»!

    Σου εύχομαι να περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες με υγεία, ηρεμία κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα!

    Πολλά φιλιά!

    Ψεματάκι είπες σήμερα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντα μύθους αγόραζε ο κόσμος, αγαπητέ μου Happypepper.
    Γι' αυτό και πετυχημένοι, είναι πάντα αυτοί που ξέρουν να τους τους πουλάνε. :)

    Καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

    ... " ΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΗΜΑ ΑΝ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΟ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝ ΜΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ "...

    ΚΑΛΗ ΑΝΑ(Σ)ΤΑΣΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχω τζετ λάγκ πολιτισμού :Ρ
    Καλό Πάσχα και πάλι και όχι κραιπάλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Aγαπητή Ανώνυμη,
    έρχονται τα καλύτερα!

    Κοραλλένια μου.
    Ναί, ήμουν μελαγχολικός. ταξίδεψα στο χρόνο και είχε μια περίεργη γλύκα.
    Και, ναι, εχεις δίκιο - η ευχή ήταν ωραία: πρέπει να σου πω ότι αν και πηγαία, είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μου. Σε ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω, έστω και ετεροχονισμένα. όσο για το ψεματάκι, λέμε τόσα στη δουλειά μας και στις κοινωνικές συμβάσεις, πού, όχι, δεν είπα ψεματάκι, έτσι, για αλλάγή!

    Λίλιθ, ντήαρ,
    φυσικά, όπως πάντα,
    ΠΑΛΙ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!
    Αμάν πιά! βαρέθηκα!
    Έτσι είναι όπως τα λές, αλλά ακόμα καιτώρα, δεν τους έχω συνηθίσει.
    Με βαραίνουν στο στέρνο.Καλή ανάσταση και σε σένα -
    ελπίζω να πέρασες καλά.
    (θα μπω να αναζητήσω σχετικό ποστ)

    Παντοτινέ μου,
    το θέμα είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς χρειάζονται εξηγήσεις για να πορευτούν - σε ό,τι και αν κάνουν. και προσωπικά το βρίσκω πολύ δεσμευτικό.
    Νά σαι καλά.

    Σουλπισάκι,
    Κραιπάλες; Εγώ;;;;;;;;;;
    (έφαγα μόνον μια φετούλα ψωμί)
    (με ένα γουρουνόπουλο από πάνω)
    (!!!!!!!!!!!)
    Φιλάρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή