Κάνα - δυό σκέψεις, άντε, τρεις...

Πήγαμε Μιλάνο για την έκθεση επίπλων। Καλή η έκθεση, δε λέω, τα περίπτερα εντυπωσιακά, τα εκθέματα καλά αλλά χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις ή λοιπές πρωτοπορίες। Αυτά όμως που μου έκαναν εντύπωση είναι δύο πράγματα: Πρώτον - το design walk που είχαν στο κέντρο της πόλης। Οι άνθρωποι έχουν την τέχνη μέσα τους। Η αισθητική δεν είναι είδος πολυτελείας, δεν είναι έμβλημα κοινωνικού και οικονομικού στάτους, δεν είναι αφορμή για να διακρίνεται ο (εξυπνότερος) ένας έναντι του άλλου - είναι στο αίμα τους, και το απολαμβάνουν। Η αισθητική είναι τρόπος ζωής, είναι διαθέσιμη σε όλους (και δεν αναφέρομαι σε πανάκριβα ρούχα, αναφέρομαι σε αισθητική χώρου και κατασκευών, πχ επίπλων, χαλιών, κλπ) και όλοι μπορούν να την καταλάβουν και να την απολαύσουν। Οι άνθρωποι δεν είναι πεινασμένοι σαν κι εμάς। Αυτά που είδαμε, απολαυστικά।

Δεύτερον: Το Cimiterio Monumentale στο κέντρο। Αμιγώς και αναμφισβήτητα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ। Απλά। Όπως περιμένετε να ακούσετε, η επιστροφή δύσκολη, κλπ κλπ, και πάλι είμαιστην Κέρκυρα για προτελευταία φορά (ελπίζω) φέτος। να σας αφήσω κάνα δυό αφορμές;