Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Divorcing Jack

Είχα καιρό να απολαύσω έετσι ταινία. Έξυπνη, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΩΜΩΔΙΑ χωρίς ηλίθιους, πανηλίθιους και γελοίες αμερικανιές. Γέλασα, το φχαριστήθηκα, κοιμήθηκα με χαμόγελο. Μεγάλη υπόθεση να κοιμάσαι με χαμόγελο. Καταλήγω: γουστάρω Ιρλανδική κουλτούρα. Γουστάρω ΠΟΛΥ Ιρλανδική κουλτούρα.
Άντε, και μια φορά τελειώνω ανάρτηση γρήγορα! Καλημερούδια.

3 σχόλια:

  1. συμφωνείς ότι ό,τι έχουμε δει τον τελευταίο καιρό και ήταν καλό, ή έστω πάνω του μετρίου (για να μην είμαι πολύ αυστηρή) ήταν ευρωπαϊκό; ή ανεξάρτητο; ή μη αμερικάνικο;
    ψάχνω να την κατεβάσω αλλά μου κρύβεται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλημέρα καφεδάκι,
    συμφωνώ και επαυξάνω.
    γενικά θλίβομαι με τη μόδα, την προκατασκευή γούστου, κουλτούρας ή απλά αισθητικής. θλίβομαι που όλα αυτά δεν είναι παρά παιχνίδια εξουσίας, πολιτικής και οικονομικών. και ο κοσμάκης νομίζει ότι επιλέγει το γούστο του, ότι διαλέγει μουσική, αισθητική ή τέχνη. και κάποιοι χαζεμένοι (εμείς, ή έστω, εγώ - για να μην προσβάλλω) παλεύουμε και αναζητούμε.
    ελπίζω να μη σε απογοητεύσει.
    να έχεις μια όμορφη μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν την βρίσκω. προφανώς μόνο στο video club. Ξέρεις έχει να κάνει και με το πού παίζεται τί. Μια τέτοια ταινία δεν θα ερχόταν ποτέ σε village, ούτε σε κάποιο από τα γνωστά μεγάλα σινεμά. Ή και να ερχόταν θα ήταν στις 11 το βράδυ για 2 μέρες. Δεν προωθείται αυτό. Δεν είναι ότι είμαι κολλημένη με το village ή τα μεγάλα σινεμά αλλά αυτά είναι κοντά μου, και αυτά χωράνε κάποιον που είναι 2 μέτρα να κάτσει σαν άνθρωπος χωρίς να βάλει τα πόδια του στο κεφάλι του. Και δεν είμαι εγώ 2 μέτρα...:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή