With or without you... Το άκουσα σήμερα... δεν θυμάμαι σε ποια στιγμή... And you give yourself away. Well... you're going to give it anyway. So, it'd better be willingful. :) Θλίψη, ναι... Αλλά το γαλάζιο είναι Φως! :)
Κυρίες και Κύριοι, δεν ήμουν καλά αυτόν τον καιρό. Πολλά μαζεμένα. Και τότε είναι σα να ξεφουσκώνει το λάστιχο. Κάθομαι στην άκρη του δρόμου και περιμένω. Εναλλακτικά, κλείνομαι στο Κάστρο μου με τους Ψηλούς Τοίχους και την Καλή Μουσική και τα Πολλά Χρώματα. Αλλά πού θα πάει; στο χέρι του είναι; Πέρασε. Περνάει. πάντα περνάει.
Καφεδάκι, Κηδείες, γιατροί, κακές διαγνώσεις, ξέρεις. Απλά πράγματα, μέσα στη ζωή, έως αναμενόμενα. Καμμιά φορά πέφτω και γω. Για λίγο. έστω.
Αμφίπολη, Φεύγει το χαμόγελο, έρχονται άλλα χρώματα, ενίοτε άλλη μουσική. Αργά και υπέροχα βασανιστικά, σαν ένας ελέφαντας που κάθεται στο στήθος σου και σε συμπιέζει αργά και απολαυστικά. Μέχρι να σε λιώσει. Κάπως έτσι. Νομίζω. Τώρα το μπούστη τον ελέφα τον έστειλα στη μάνα του για βρούβες!
Καλό παιδί, Μ αρέσει γιατί δεν αντιδράς άσχημα στα άσχημα. Τα δέχεσαι καρτερικά και δείχνεις αρκετά δυνατός (αφού αντέχεις να τα δεχτείς). μπράβο. και η θλίψη έχει την απόλαυσή της, σωστά; (για να μη συζητήσουμε για μουσική πάλι)
Λιλιθάκο, ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ. έχεις εισιτήρια;
έφη μου, χαίρομαι που σ αρέσει. Ποιά φράση ακριβώς σου αρέσει όμως;
καλέ μου Πιπέρη δεν πειράζει καμία φορά να είμαστε θλιμένοι...είναι μέσα στη ζωή και στο πρόγραμμα... θα προτιμούσα βέβαια για σένα να είσαι χαρούμενος όπως μας έχεις συνηθίσει μα κι αυτός ο καρπός της θλίψης, ο πίνακάς σου, κάτι μας δίνει από αυτό που είσαι κ είναι πολύ όμορφο.
εύχομαι όλα καλά στο εξής... να ξεκουράσεις ψυχή και σώμα αυτό το υπόλοιπο καλοκαίρι
Τελικά ο μπούστης ο ελέφαντας δεν ξεχνάει κανέναν... όλοι έχουμε πάρει μια γεύση πισινού στο κεφάλι, στο στήθος, στο σβέρκο. Τα σκούρα γήινα χρώματα της θλίψης δεν με τρομάζουν τόσο -πια- όσο η έλλειψη χρώματος... γιου νοου. Σου στέλνω φλασκί καβάτζα to use at will!
Pink Fish, ψαράκι, γουέλκαμ! χαρά μου. Άφησες τον ίτερ και πέρασες για γλυκό βύσσινο; Θένκ γιου για την καλή διάθεση. Θα περιμένω. Όπως βλέπεις άλλωστε, έκανα το περιβάλλον μου "φιλικότερο" στα ψαράκια!
μέρμυ μου, χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω. Εσύ πως είσαι; Έχω την εντύπωση (μπορεί να κάνω λάθος) ότι δεν ήταν εύκολα τα πράγματα για πολλούς από εμάς. Μια χαρά είμαι όμως. Δε χάνομαι, απλά κάποιες φορές ξεφουσκώνω και αποτραβιέμαι. Αλλά νιώθω καλύτερα. άλλωστε δε μασάμε. Είμεθα πάνοπλοι τε και δυνατοίιιιιιιιιι! Σε φιλώ.
ΑμΒίπολη, είδες ο ελέφας; τώρα όμως έφυγε,ήγε στη σαβάννα και στην όαση μπας και κάνει και δαύτος κάνα μπάνιοπ και ισιώσει!...
Tί έπαθες Πιπέρη;
ΑπάντησηΔιαγραφή........?.........
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλη τη θλίψη πολύ με αρέσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήWith or without you...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άκουσα σήμερα... δεν θυμάμαι σε ποια στιγμή...
And you give yourself away.
Well... you're going to give it anyway. So, it'd better be willingful. :)
Θλίψη, ναι...
Αλλά το γαλάζιο είναι Φως! :)
Πολύ μου αρέσει, όπως και η φράση στην αρχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρίες και Κύριοι,
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ήμουν καλά αυτόν τον καιρό.
Πολλά μαζεμένα. Και τότε είναι σα να ξεφουσκώνει το λάστιχο. Κάθομαι στην άκρη του δρόμου και περιμένω. Εναλλακτικά, κλείνομαι στο Κάστρο μου με τους Ψηλούς Τοίχους και την Καλή Μουσική και τα Πολλά Χρώματα.
Αλλά πού θα πάει; στο χέρι του είναι; Πέρασε. Περνάει. πάντα περνάει.
Καφεδάκι,
Κηδείες, γιατροί, κακές διαγνώσεις, ξέρεις. Απλά πράγματα, μέσα στη ζωή, έως αναμενόμενα. Καμμιά φορά πέφτω και γω. Για λίγο. έστω.
Αμφίπολη,
Φεύγει το χαμόγελο, έρχονται άλλα χρώματα, ενίοτε άλλη μουσική.
Αργά και υπέροχα βασανιστικά, σαν ένας ελέφαντας που κάθεται στο στήθος σου και σε συμπιέζει αργά και απολαυστικά. Μέχρι να σε λιώσει. Κάπως έτσι. Νομίζω.
Τώρα το μπούστη τον ελέφα τον έστειλα στη μάνα του για βρούβες!
Καλό παιδί,
Μ αρέσει γιατί δεν αντιδράς άσχημα στα άσχημα. Τα δέχεσαι καρτερικά και δείχνεις αρκετά δυνατός (αφού αντέχεις να τα δεχτείς). μπράβο.
και η θλίψη έχει την απόλαυσή της, σωστά;
(για να μη συζητήσουμε για μουσική πάλι)
Λιλιθάκο,
ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.
έχεις εισιτήρια;
έφη μου,
χαίρομαι που σ αρέσει.
Ποιά φράση ακριβώς σου αρέσει όμως;
@
ΑπάντησηΔιαγραφήσου στέλνω γλυκό χαμόγελο.
να είσαι καλά :)
Quartier libre...
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ - αυτόν τον καιρό το χρειάζομαι περισσότερο το χαμόγελο.
Ανταποδίδω φυσικά.
Χαθήκαμε...
κι εμένα μ' αρέσει ο πίνακας, όπως και το μπλογκ σου, που επισκέφτομαι για πρώτη φορά αλλά θα σου ξανάρθω, το νου σου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλέ μου Πιπέρη
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν πειράζει καμία φορά να είμαστε θλιμένοι...είναι μέσα στη ζωή και στο πρόγραμμα...
θα προτιμούσα βέβαια για σένα να είσαι χαρούμενος όπως μας έχεις συνηθίσει μα κι αυτός ο καρπός της θλίψης, ο πίνακάς σου, κάτι μας δίνει από αυτό που είσαι κ είναι πολύ όμορφο.
εύχομαι όλα καλά στο εξής...
να ξεκουράσεις ψυχή και σώμα αυτό το υπόλοιπο καλοκαίρι
φιλιά
Τελικά ο μπούστης ο ελέφαντας δεν ξεχνάει κανέναν... όλοι έχουμε πάρει μια γεύση πισινού στο κεφάλι, στο στήθος, στο σβέρκο. Τα σκούρα γήινα χρώματα της θλίψης δεν με τρομάζουν τόσο -πια- όσο η έλλειψη χρώματος... γιου νοου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου στέλνω φλασκί καβάτζα to use at will!
Pink Fish, ψαράκι,
ΑπάντησηΔιαγραφήγουέλκαμ! χαρά μου. Άφησες τον ίτερ και πέρασες για γλυκό βύσσινο;
Θένκ γιου για την καλή διάθεση. Θα περιμένω. Όπως βλέπεις άλλωστε, έκανα το περιβάλλον μου "φιλικότερο" στα ψαράκια!
μέρμυ μου,
χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω. Εσύ πως είσαι; Έχω την εντύπωση (μπορεί να κάνω λάθος) ότι δεν ήταν εύκολα τα πράγματα για πολλούς από εμάς. Μια χαρά είμαι όμως. Δε χάνομαι, απλά κάποιες φορές ξεφουσκώνω και αποτραβιέμαι. Αλλά νιώθω καλύτερα. άλλωστε δε μασάμε. Είμεθα πάνοπλοι τε και δυνατοίιιιιιιιιι!
Σε φιλώ.
ΑμΒίπολη,
είδες ο ελέφας; τώρα όμως έφυγε,ήγε στη σαβάννα και στην όαση μπας και κάνει και δαύτος κάνα μπάνιοπ και ισιώσει!...
Ο στίχος απο το τραγουδι u2- and you give yourself away
ΑπάντησηΔιαγραφήefi dear,
ΑπάντησηΔιαγραφήU2, with or without you...
1981 (?) (album: the joshua tree)
απλά θεμελειώδες κομμάτι.