Οι νέες συμμαθήτριες

Ανοίγει η πόρτα.
Μπαίνει η ιδιοκτήτρια  - "καλημέρα κορίτσια"
Ανάμεσα στις νέες μου συμμαθήτριες, στην πισίνα, με την πιτσιρίκα δασκάλα του Aqua Gym,  ήμουν και γω, με το ωραίο μου το σκουφάκι, το μπλε ελεκτρίκ, έτοιμος για νέες περιπέτειες.
Έχει πλάκα.
Μια ζωή ανάμεσα σε τόσες (υπέροχες όλες τους) κυρίες.

Εδώ και περίπου 2 χρόνια ήμουν σε περιβάλλον pilates, aqua aerobic,και άλλα υπέροχα.
Στην αρχή ήταν περίεργο να είμαι ο μόνος αρσενικός - άκουγα ανέκαθεν διάφορα ασύλληπτα σχόλια από τις συμμαθήτριές μου, είτε όταν πείραζε η μία την άλλη, είτε όταν "πείραζαν" εμένα. Το κορυφαίο βέβαια το είχε πει η κυρία Μ. που μου είπε μέσα σε μάθημα πιλάτες: "και τώρα εσύ κύλησε το σώμα σου, και όπου σου αρέσει, σταμάτα", κλείνοντας το μάτι και εννοώντας να σταματήσω ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΜΑΘΗΤΡΙΑ ΔΙΑΛΕΞΩ.

Η καλή μου επίσης με πειράζει ακόμα λέγοντας ότι τη χάσαμε πλέον την ευκαιρία να γίνω συνοδός για ώριμες κυρίες, να τις βγάζω για φαγητό, να τους μιλάω για τέχνη, κλπ. (η καλή μου ήθελε να τους μιλάω, αλλά ΜΟΝΟ να τους μιλάω.
Τέλος πάντων - δε νομίζω ότι υπήρχε ποτέ η "ευκαιρία", αλλά έχει πλάκα και μόνο στη σκέψη.

Οπότε τώρα "πάμε γι' άλλα", με νέες συμμαθήτριες, νέο μάθημα, πάντα όμως σε παραπλήσιο "κοινό". Το κοινό έχει ένα προφίλ κυριών μεταξύ 45-65+.
Πέρα από την πλάκα, υπάρχουν πολλά που συνεχίζουν να με γοητεύουν. Τί εννοώ:
Μετά από μια ηλικία ο άνθρωπος απενοχοποιείται. ξεχνάει την εγνοια μήπως παρεξηγηθεί, ξεχνάει τις τυπικότητες, και σίγουρα έχει βαρεθεί τις καθωσπρεπίλες.
Οπότε ανοίγει το στοματάκι του και κεντάει. Κάποιοι και κάποιες χάνουν το μετρο, αλλά σε γενικές γραμμές τα πράγματα γίνονται πιο ανθρώπινα. και είναι σχεδόν πικρό να σκεφτείς ότι πρέπει να την ξοδέψεις, να τη σπαταλήσεις τη ζωή μέχρι να φτάσεις να ξαναγίνεις απλός.
Λές να μη χρειάζεται να γίνεις περίπλοκος εξ' αρχής και να γλιτώσεις και την ταλαιπωρία;
Εμπρός λοιπόν στο δρόμο της απλότητας (όχι της απλοποίησης, της υπεραπλούστευσης ή της ισοπέδωσης), με συνοδοιπόρους νέους, παλιούς, παντοτινούς.

Καλημέρα κορίτσια!!!