Εχτές σκεπτόμουν πόσο τυχεροί είμαστε.
Φαντάσου να βρισκόμασταν στο Βαλφενμπύττελ του 1620:
Η πλατεία της πόλης, λέγεται ότι "έμοιαζε με μικρό δάσος - τόσοι ήταν οι πάσσαλοι" στους οποίους ανασκολόπιζαν τις μάγισσες. Βλέπεις, ο παπάρας αυτός (Απ.Παύλος) που έδωσε στο χριστιανισμό τη βασική του δομή (η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της ανθρωπότητας), έκανε την so-called οργανωμένη θρησκεία να αντιμετωπίζει ό,τι δεν τη βόλευε ως μαγεία. Η αρχική εικόνα για τις μάγισσες ήταν αυτής της γριάς με την ελιά στη μύτη (κλάσσικ) - ΟΜΩΣ, οι λογοτέχνες (...) σκέφτηκαν (με τη βοήθεια των ιερέων, πάντα) ότι ο διάβολος ήταν δυνατότερος του θεού (ιστορικά τεκμηριωμένο - αν θέλετε σας δίνω και σχετική βιβλιογραφία) και ως εκ τούτου οι μάγισσες ήταν όμορφες κοπέλες. "Στη δεκαετία του 1620 έκαιγαν ΚΑΤΑ ΜΕΣΟΝ ΟΡΟ χίλιους ανθρώπους το χρόνο στις γερμανικές πόλεις" (E.M.Burns, Ευρωπαϊκή ιστορία. Ο δυτικός πολιτισμός: νεότεροι χρόνοι, εκδ. Επίκεντρο, Θεσ/νίκη, 2006).
Η ομορφιά "είναι του σατανά" λοιπόν, και η ιστορία δείχνει ότι παρόλο που ήδη από το 1652 ο Β.Φρανγκλίνος αποθήκευσε μέρος της "ηλεκτρικής" ενέργειας στις τότε "μπαταρίες" (δοχείο Leyden), ο κωλοΕρρίκος ο 8ος αποκεφάλιζε τις γυναίκες του και τα παπαδερά έσφαζαν κοσμάκη.
Τέλος πάντων, "οι αδαείς ανέκαθεν εναπόθεταν τις ελπίδες τους στην Εκκλησία".
Για να καταξήξω: εμείς περνάμε ζάχαρη, είμαστε τέλεια, περνάμε σούπερ.
Και για να σας το αποδείξω, απλά αναφέρω ένα τρέχον βασικό μας πρόβλημα: να βρούμε την ιδανική παραλία για βουτιές. Στη φωτογραφία, (2004) βλέπετε την απόγνωση στο βλέμμα μου- προβληματισμένος για την καλύτερη καβάντζα και τα κύματα που είναι σε μια σχετική απόσταση. Μεγάλη παραλίαααααααααααααααα εκείνη του Μαρόκου (και πολλή ζέστη).
Είναι σκόπιμο να ψάξει κανείς στη ζωή του να βρει τα καλά στοιχεία στην καθημερινότητά του, να τα αναγνωρίσει και να είναι ευγνώμων, γιτί, τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Κάτσε λοιπόν και σκέψου, αναλογίσου με διάθεση αισιοδοξίας
Διαφορετικά, μπορεί απλά να κάνω λάθος.
Και , δεν με πειράζει.
Ηρθε ο καιρος να σας αφησω για λιγο για το καλοκαιρι.Φορεστε το ομορφο χαμογελό σας και πάρτε μαζι την ομορφότερη διάθεση οπου και αν πάτε.Ας διώξουμε για λίγο τα πράγματα που μας στενοχωρούν και ας απολαυσουμε ένα ησυχο καλοκαίρι.ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΒΡΩ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΣΟΥ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήOντως τιποτα δεν ειναι δεδομενο.
Ευχαριστώ πολύ Σκρουτζάκο μου, καλά να περάσεις και να γεμίσεις τις μπαταρίες σου με νέα καλή διάθεση...
ΔιαγραφήΤο ποστ σου μου θύμισε αυτό το τραγούδι:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=swslzqoLtGM
10 χρόνια είχα να το ακούσω.
Thanx alot!
Διαγραφήκαι πού σού ρθε ρε συνάδελφε το συγκεκριμένο, μου λες;;;;;
Πώς κάποιος πάει εθελοντικά στο Μαρόκο, Καλοκαίρι???!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να μην μας έχουν κάψει ακόμα σε καμιά πυρά, αλλά witches or not, έχει αναλάβει ο Boss να μας τσουρουφλίσει και νομίζω τα καταφέρνει μια χαρά...
Έλα ντε, ποιός πάει μαρόκο αύγουστο...
ΔιαγραφήΜόνο κάποιος που είναι επαρκώς βλαμμένος - εγώ, ας πούμε!
Σούπερ ήταν πάντως.
Θαλασσινές καλησπέρες
ΑπάντησηΔιαγραφή:))
Μερσί, μερσί, ε βού, ντήαρ!
ΔιαγραφήΣτη θάλασσα! Στη θάλασσα!
μπράβο ρε!
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτός είσαι :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπαααααα, ενίοτε δεν ξέρω ποιός είμαι!
Διαγραφή(αστειεύομαι)
Εσύ πού είσαι αγαπητή; ε;
..γύρισα ;)
ΔιαγραφήΚαλημέρα και από εμένα! Τώρα το ξέρεις ότι έχω τις διαφωνίες μου... όπως και τις συμφωνίες μου. Γιατί ναι μεν απολαμβάνουμε όλες τις ανέσεις της -απηλλαγμένης σε κάποιον βαθμό από τέτοιου είδους προκαταλήψεις- σύγχρονης ζωής, από την άλλη μόνο ανέμελη δεν την λες την εποχή μας. Τα προβλήματα είναι πάμπολλα, απλώς δεν τα αντιλαμβανόμαστε μέχρι να χτυπήσουν την πόρτα μας, θεωρούμε ότι αφορούν σε κάποιον άλλον, τον διπλανόν μας, μέχρι την τελευταία στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα τέρατα που έχουν γίνει ανά τους αιώνες της ιστορίας, αν το ψάξεις θα δεις ότι περισσότερο υποκινούνται από άλλου τύπου κίνητρα: πολιτικη/γεωπολιτική, συμφέροντα και φυσικά το βασικότερο, έλεγχος. Τα δόγματα απλώς είναι ένα πολύ καλό όπλο στα χέρια των επιτηδείων. Δυστυχώς.
Κατά τα άλλα λατρεύω την φωτογραφία, αλλά περισσότερο λατρεύω την θάλασσα!
Καλό σουκού, σε φιλώ!
Αμφί, ντήαρ,
ΑπάντησηΔιαγραφήτελευταία έχω τρελαθεί στο διάβασμα (μπας και εμπλουτίσω λίγο τη γνώμη μου για τον κόσμο και το χρόνο) και το απολαμβάνω.
Σίγουρα προτιμώ τα σύγχρονα προβλήματα από τα παλαιά, και,
σίγουρα συμφωνώ μαζί σου για τη θάλασσα.
Θάλασσα έχω, θάλασσα είμαι, θάλασσα ζω.
εν οίδα, ότι ουδέν οίδα Πιπέρη μου... το μόνο που ισχύει. οι γνώσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Το ίδιο και η θάλασσα.
ΔιαγραφήΣτα ίδια λάθη κολυμπάμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιός ξέρει μπορεί οι στεριανοί να κάνουν λάθος. Άλλωστε είμαστε πλάμσατα της θάλασσας.
Ή και να μην κάνει κανείς μας λάθος και να κινείται ο καθένας εκεί που γουστάρει, στα σύννεφα, στη στεριά ή στο βυθό. Όλα εδώ είναι κι όλα για μας.
Μόνο που η θάλασσα μοιάζει να τα έχει όλα η ρημάδα...