Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Ραντεβού στο Παρόν

Τις προάλλες, εκεί που σερνόμασταν από τη ζέστη αρχίσαμε να συζητάμε για την Κόλαση (εγώ τουλάχιστον έχω εξασφαλίσει εκεί σουίτα τέλεια...)

Είπαμε να δούμε τί κάνει ο φίλος μας ο Κέρβερος εκεί κάτω.
Δρόμο παίρνουμε, δρόμο αφήνουμε, αρχίσαμε να βυθιζόμαστε. Στην αρχή, μας ενοχλούσε λίγο το φως

Όμως σιγά σιγά άρχισε να υποχωρεί - το ωραιότερο είναι η σιωπή. Ο κόσμος έβγαλε το σκασμό επιτέλους και αρχίσαμε να αναλογιζόμαστε τους δρόμους που ακολουθούμε
Όσο βυθίζεσαι, τόσες υπέροχες ψευδαισθήσεις ξεπηδούν. Ακόμα και η "Νήσος των μακάρων" ήρθε στο μυαλό μου, το φλερτ της διπλωματικής μου, μια νησίδα φευγαλέων εικόνων, φωτός απρόσμενου τε κι αναπάντεχου, αυτού που σε σουβλίζει σα μαχαιριά και σε αιφνιδιάζει 




Νομίζω ότι το ωραιότερο είναι όταν δεν υπάρχει καθόλου φως, όταν πεθαίνει ολοκληρωτικά κι απόλυτα ο ήχος και το μόνο που απομένει είναι η υγρή ψύχρα του κάτω Κόσμου. Μόνο η σκέψη σου υπάρχει.







Επιστρέφοντας, μια οπτασία με περίμενε. Είναι η ανάγκη μου για τους ανθρώπους που αγαπώ.
Χαιρετισμούς από τον κάτω Κόσμο.
Aφιερωμένο εξαιρετικά - Kι άλλο! Kι άλλο!



12 σχόλια:

  1. χαρούμενο και αισιόδοξο ποστ καλέ!!!

    που είναι αυτή η σπηλιά; σε ποιο υπέροχο επίγειο μέρος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είναι ένα ποτ-πουρί από μέρη ανά την ελλαδάρα - δεν είναι ένα μέρος μόνο.
      Θα αρκεστώ να αναφέρω το θορικό λαυρίου πριν το κλείσουν για την ανασκαφή (μέρος του αρχαίου θεάτρου)

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. είναι ένα ποτ-πουρί από μέρη ανά την ελλαδάρα - δεν είναι ένα μέρος μόνο.
      Θα αρκεστώ να αναφέρω το θορικό λαυρίου πριν το κλείσουν για την ανασκαφή (μέρος του αρχαίου θεάτρου)
      Γενικά η ελλαδάρα δεν παίζεται.
      Αν ήταν και ο λαός λίγο καλύτερος, τα πράγματα θα ήταν τέλεια...

      Διαγραφή
  3. Χα! Ακρωτήριο Ταίναρο!
    Πριν 3 χρόνια προσπάθησα να μπω αλλά βρέθηκε ένας αληθινός κέρβερος (σκύλαρος) που με κατατρόμαξε και ένεκα γκαστρωμένη ως τ'αυτιά έφτασα μέχρι εκεί, αλλά κώλωσα χαχαχα

    Αχ πολύ θέλω να ξαναβρεθώ εκεί ρε Πεπερ...! Αν σου πω πως το αγαπημένο μου μέρος EVER είναι ένα χωριό στο δρόμο προς το ακρωτήρι που το λένε Τσόπακα? (ΣΟΥΠΕΡ όνομα για χωριό ε???)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. όχι μόνο! Έχει και θορικό λαυρίου μέσα.
      Δεν είναι υπέροχο να ξετρυπώνεις και να ανακαλύπτεις αυτά που για κάποιους ήταν κάποτε απλή καθημερινότητα;....

      Τσόπακα άι ντόν'τ νόου, αλλά βέρυ γκλαντ του γκετ του νόου!
      Χά!

      Διαγραφή
    2. Μπράβο Χαρούλη μου, μου αρέσουν τα ταξίδια σου!

      Καλά να περνάς :-)))

      Διαγραφή
    3. MERCI, MERCI, και γω παρακολουθώ κάτι υπέροχες φωτό που σηκώνεις στο ΦΒ και χαζεύω...
      Εύγε σε όλους μας!

      Διαγραφή
  4. Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτήν την ανάρτηση την λατρεύω. Αν είναι όντως Ταίναρο, είναι από τα μέρη που θέλω να επισκεφθώ εδώ και πολλάααα χρόνια... αν πάλι δεν είναι, θέλω να πάω όπου κι αν είναι!
    Επίσης εκεί στην τελευταία φωτογραφία μου φάνηκε ότι είδα μια γνώριμη φιγούρα... και μ'έχει πιάσει και μια νοσταλγία τελευταία.
    Φιλιά, και σ'εσένα και στην οπτασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή το έχω γράψει ήδη 3 φορές στους από πάνω σχολιαστές, δε θα επαναλάβω για την τοποθεσία.
      Πάντως η φιγούρα είναι η γνωστή - επιδιώκω να τον γνωρίζω λίγο καλύτερα τώρα που μπορώ.
      Σκέψου ότι κατά τα τελευταία 40,8 χρόνια η κοινή μας επαφή ήταν ελάχιστη. Κερδίζουμε χαμένο χρόνο, και αφού δεν έχουμε την πολυτέλεια της ποσότητας, τον διεκδικούμε σε ποιότητα.
      Καλές μας νοσταλγίες αγαπημένες...

      Διαγραφή
    2. Για την τοποθεσία οκ! Για τις νοσταλγίες... Όντως αγαπημένες και γλυκές. Σας στέλνω εγκάρδια χαμόγελα!

      Διαγραφή
    3. Eγκάρδια χαμόγελα και από μας μικρούλα!

      Διαγραφή