άρθρον 1:
Όταν άρχισα να δουλεύω σε κατασκευές, ένας παλιός μάστορας μου ζήτησε να του πω τί χρώματα είχα επιλέξει. Του έδωσα κωδικούς χρωμάτων. Με κοίταξε στα μάτια και με ρώτησε:
"Θές το χρώμα να είναι γελαστό;"
άρθρον 2:
Οι άνθρωποι είναι σαν τα δέντρα - άλλοι έχουν ρηχές και πλατιές ρίζες, και άλλοι στενές και βαθιές.
Τί δέντρα είμαστε;
άρθρον 3 :
μιλούσα με τον πατέρα μου σήμερα το πρωί. Κάθε μέρα και περισσότερο, με συντροφεύει σε κάθε στιγμή μου η ουσία του. Σήμερα συζητούσαμε ότι μεγάλη σημασία έχει το "αεράκι" στους ανθρώπους. "Με καλό αεράκι" άνθρωποι.
Ευάεροι φίλοι, σας καλημερίζω μια Κυριακή ηλ-ιερή.
καλημέρα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ, ΕΥΑΕΡΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήυποθέτω οτι ο παλιος ο μάστορας δεν είχε παρακολουθήσει τις διαλέξεις του κλεε στο bauhauz...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι όμως!
καλό αεράκι σου εύχομαι να έχεις πάντα
με καλό αεράκι,με βαθιές ρίζες...καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πω την αλήθεια, δεν ξέρω τι είδους δέντρο είμαι. Και δεν ξέρω κιόλας ποιο είναι καλύτερο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με τις ρηχές και πλατιές ρίζες ή αυτό με τις στενές και βαθιές;
Πάντως, τα χρώματα μου τα θέλω πάντα 'γελαστά' και πάντα εκτιμώ έναν άνθρωπο με 'καλό αεράκι'. :)
Καλό απόγευμα Κυριακής, σου εύχομαι!
καλό παιδίιιιιιιι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέεεεεεεεεερα!
(ακόμα και τη νύχτα!)
Παντοτινέ μου,
πάντα ευάεροι και ευήλιοι ας είμαστε, με άνεμο φρέσκο.
Ντόκτορ,
Καλό αεράκι και σε σένα ντόκτορ, αλλά ο καημένος ο μάστορας δεν έκανε παρέα με το Ίττεν - ίσως τα πίνανε σε άλλο μπαρ. Τώρα θα μου πεις: αν έκανε παρέα,μπορει να καράφλιαζε και δαύτος!
Κιχλάκι,
πάντα! πάντα! Σε όλους μας!
Δροσεροί και διεισδυτικοί.
Λιλιθάκο,
Φούυυυυυυ, φούυυυυυυ, φυσάει (το καλό αεράκι) και θροϊζω λικνιζόμενος στη μουσική του ανέμου (που είναι σίγουραααααααα ροκ).
Φιλιά!
ένα αεράκι θα φυσίξει στην Αθήνα, θα ταξιδέψουμε ξανά σε κείνααα σαλαλα κλακ http://www.youtube.com/watch?v=_sNoHKPEjjg
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://anisixos.blogspot.com/2011/03/blog-post_13.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΜΑΔΑ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ