Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

To self-κούρεμα

Το αυτο-κούρεμα δεν είναι κακό.

Πότε συμβαίνει: Συνήθως πας στο μπάνιο, περνάς μπροστά από τον καθρέφτη, και κοντοστέκεσαι.
Αυτό είναι το δύσκολο σημείο: κοντοστέκεσαι. Κοιτάς τη φάτσα σου. Σκέφτεσαι. (ανέκαθεν κακή συνήθεια). Σημαντική παρατήρηση: τί μουσική ακούς. Αν ακούς πόπ, τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόοοσο κακά. Αν ακούς ρόκ, τότε ίσως και να είναι φρόνιμο να ανησυχήσεις λιγουλάκι. Ένδειξη του κινδύνου: χαμογελάς. όχι απλά, όχι γλυκά, όχι σχεδόν χαζοχαρούμενα, κάπως διαφορετικά. Ζοφερά. και παιχνιδιάρικα. Προσοχή αν ακούς ψυχεδελικό ροκ - ειδικά τίποτα Ufo, παλιά floyd (ιδιαίτεερη προσοχή στο atom heart mother), παλιά zeppelin (ιδιαίτερος κίνδυνος: houses of the holy).
Eπόμενο βήμα η επιλογή ψαλιδιού. Αν έχεις μόλις ξυπνήσει, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα. Αν είναι δευτέρα, τότε ακόμα μεγαλύτερη προσοχή. Το ψαλιδάκι των νυχιών δε διαθέτει ευστάθεια, δεν έχει ικανή σάρωση του όγκου, είναι στραβό, αλλού στοχεύεις κι αλλού πάει. Βασικό εργαλείο ένα μεγάλο, ευρύχωρο, απολαυστικόοοοοοοοοο ψαλίδι. Το χρώμα δεν έχει μεγάλη σημασία. πιστεύω πάντως ότι το κόκκινο δείχνει καλύτερα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΚΟΝΤΑ, Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ:
Πιθανότητα 1: "τί κάνεις εκεί; πάλι θα γεμίσεις το μπάνιο τρίχες;!!!! έλα δω να σε βοθήσω" Σε αυτήν την περίπτωση το αποτέλεσμα είναι σίγουρα καλύτερο, αλλά χάνεις από την απόλαυση του να τα κάνεις όλα χάλια, να δυναμώσεις τη μουσική και να βάλεις ποτάκι παράλληλα με το κούρεμα.
Πιθανότητα 2: το κάνεις στα κρυφά, με την απόλαυση του απαγορευμένου καρπού. ¨Εχει την πλάκα του, αλλά χάνεΙς από την απόλαυση του να τα κάνεις όλα χάλια.
Ξαναπάμε πίσω στην περίπτωση που είσαι μόνος.

Το εύκολο μέρος; τραβάς τα μαλλιά σου προς όλες τις κατευθύνσεις μέχρι να ξεδιπλωθούν. Να πάνε όπου τα φωτίσει ο θεός (και αφού δεν πιστεύω στο θεό, φαντάσου πού πάνε). Αφού γίνεις σα θάμνος, ΠΥΡ ΚΑΤΑ ΒΟΥΛΗΣΗ!
Σημαντικές λεπτομέρειες:
1. καλό θα ήταν να μην έχεις πιεί (ή έστω, όχι πάνω από 2 ποτά)  προτού χαμογελάσεις ζοφερά στον καθρέφτη.
2. χρήσιμο είναι να μην είσαι θυμωμένος. Μπορεί να αποβεί μοιραίο στην εμφάνισή σου.
3. πάντα καθαρίζουμε εξονυχιστικά μετά το κούρεμα κάθε είδους.
4. μπανάκι. Μπανάκι μετά. Οπωσδήποτε! Και μόλις βγείς απ' τη μπανιέρα/ντουσιέρα, μιά δεύτερη γύρα. Αν η γύρα είναι ποτάκια, μπορείς να ξανασυνεχίσεις. Καλού-κακού  όμως, πάρε το 166 πριν ξαναξεκινήσεις. Το Van Gogh τον ξέρεις; λέγεται ότι άκουγε πολύ psychedelic rock τότε. Ο αδελφός του δεν προλάβαινε να τον μαζεύει. Άσε που τά πινε με το Γκωγκέν παρέα.

Κάτι που ξεχάσαμε:
Γιατί το κάνουμε όλο αυτό και δεν πάμε στο κουρείο/κομμωτήριο: έτσι. Αν τύχει. Εξηγώ: ΦΤΑΙΕΙ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ. Ποτέ δεν ξέρεις τί θα συμβεί αν περάσεις μπροστά από τον καθρέφτη. Μπορεί να θυμηθείς ότι χρειάζεσαι κούρεμα και να βαριέσαι να τραβολογιέσαι από δω κι από κει. Αλλιώς, σιγά μην το κάνουμε για οικονομία. Από βαρεμάρα και επειδή ΤΩΡΑ μας τη βάρεσε. Λογικό.

Κάπως έτσι.

17 σχόλια:

  1. Να σου πω, αυτό με δύο ποτάκια παραπάνω μπορείς να το κάνεις;;;

    http://timesonline.typepad.com/comment/images/punk_mohican.jpg

    Καλό Σουκου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η καλή σου, ένα μίνι εγκεφαλικό πρέπει να το παθαίνει κάθε φορά που σε βλέπει με το ψαλίδι το κόκκινο πάνω από τον νιπτήρα! :)))
    Τα πίσω μαλλιά, πώς τα καταφέρνεις;
    Και μια άλλη απορία:
    Πετυχαίνει πραγματικά το... αυτοκούρεμα;
    Σε ρωτάω γιατί αν το προσπαθούσα εγώ, το πιο πιθανόν να κατέληγα σαν τη Sinead O' Connor! Θα ερχόταν η μια ψαλιδιά να διορθώσει την άλλη και θα κατέληγα... hairless! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δραπετάκο,
    δεν αναγνωρίζει το λίνκ και έτσι δεν μπόρεσα να δω αυτό που μού στειλες. Πέστο μου όμως μπας και το καταλάβω...
    Θένκ γιου και γιού τού.

    Λίλιθ ντήαρ,
    δεν πεετυχαίνει ως φούλ κούρεμα. Μόνο ως ψιλοκλάδεμα συντήρησης προσωρινο για κάνα μήνα παράταση. τα πίσω δεν τα καταφέρνω καλά. Μια φορά που το παρατράβηξα για κάνα τετράμηνο παραλίγο να κάνω χαίτη 80'ς... Η καλή μου φοβάται όταν με βλέπει με το ψαλίδι ότι θα μου τη βαρέσει και θα τα παρακόψω. Κάποτε μου τη βάρεσε - το 2004- και έκανα μια τούφα μπλε και οι πελάτες είχαν σαστίσει, ο μπαμπάς μου νόμιζε ότι έγινα γκεϊ, κλπ. Απλά αν μου τη δώσει, δε με νοιάζει τίποτα. Αλλά σήμερα ήμουν συντηρούκλα!!!!! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. συντηρούκλα μου εσύ,

    πώς μ'αρέσουν αυτές οι πρωτοβουλίες lol εγώ ούτε στη σκέψη να δοκιμάσω...έχω κι ένα θέμα με το μήκος των μαλλιών μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. και μετά οι φίλοι σου σε λενε κουρεμένο γίδι!
    τουλάχιστον να μην το κάνεις σαββατοκύριακο γιατί τη δευτέρα τα κουρεία είναι κλειστά...


    καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τέλεια.
    Δεν έτυχε.. Απλώς δεν έτυχε. Κι αφού δεν έτυχε τότε... τώρα δυσκολότερο να τύχει... χωρίς όμως να είναι απίθανο. Όσο για τις μουσκές... Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Για τα ποτά, ε, εδώ έχω ένα θέμα. Μόνο μετά το σούρουπο και συνήθως όταν κοιμηθούν όλοι. Κατά τα άλλα, δημιουργία είναι όλα! θα μπορούσες να το πεις και τέχνη. Κάποιοι να το ονομάσουν "τάση" και να το καθιερώσουν. Να γίνει κίνημα! Ξέρεις, παιδιά των λουλουδιών και τέτοια... (πχ. παιδιά των ψαλιδιών και τέτοια...). Και να πάρει το κίνημα το όνομά σου: πχ: (χμ δε μουρχεται...).
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. kihlaki,
    γιατί βρε; συντηρούκλα είμαι εφόσον δεν έκανα κάτι ριζοσπαστικό. Θα μπορούσα, για παράδειγμα, να τα κόψω μόνο από τη μία μεριά. Έλα μου ντε όμως που για να έχεις δουλειά δε μπορείς να είσαι εντελώς όπως θες... Κάποτε με πίεσαν οι διικοί μου να ξυριστώ και γω πήγα και ξυρίστικα από τη μία μεριά μόνον. Εκείνοι έπεσαν ξεροί. Με προκάλεσαν: "δεν τολμάς να βγειςς έξω έτσι". Αμέσως πήγα για ψώνια στο κέντρο της νέας σμύρνης και παρατηρούσα όσους με κοίταζαν περίεργα. Πρέπει να ήταν το '95 ή κάτι τέτοιο.
    Έχεις μακριά ή κοντά;

    Ρία μου καλημέρα.
    Μπαααα, μια χααρά είμαι. Το βράδυ είδα κάτι φίλους και δυσκολεύτηκαν να πιστέψουν ότι το έκανα μόνος μου. Σήμερα το πρωί που σηκώθηκα πετάνε κάτι αναρχοαυτόνομα τσουλούφια, αλλά θα επιληφθώ αργότερα. Δε φοβόμαστε τίποτα!

    Μανώλη μου,
    Καλά,κι εγώ, πέρσι το δοκίμασα πουέτρεχα πολύ με τη δουλειά και δεν προλάβαινα. Δεν το έχω εξετάσει επισταμένως... Απλά μ' αρέσεει να παίζω και να δοκιμάζω. Όσο για τις μουσικές, ακούω μπόλικο ροκ. Τα ποτάκιατα ανέφερα για χαβαλέ. γενικά πίνω λίγο. Πιο πολύ με συγκινεί μια καλή βυσσινάδα, ήμια σππιτική λεμονάδα παραδοσιακή, παρά το αλκοόλ. και τις τρέλες, προτιμώ να τις θυμάμαι παρά να μην τις θυμάμαι!
    Καλή σου μέρα και καλό υπόλοιπο
    (Σ)/Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωχ!...μια φορά που το δοκίμασα κατέληξα να έχω το μαλλί αλογοουρά για έξι μηνες-τόσο καλά τα κατάφερα... άσε που αν βάλω τέτοιο ροκ δεν θα μείνει ούτε τρίχα, και αν βάλω και ποτό δεν θα θυμάμαι όντως τίποτα και θα νομίζω μετά ότι με κούρεψαν εξωγήινοι στον ύπνο μου!
    παντως απολαυστικότατη ανάρτηση, and it really sounds like fun the way you describe it dear. Αυτό με τον Van Gogh και τον Gauguin μου έφερε στον νου πολυ όμορφες αναμνήσεις... τις καλημέρες μου! φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα Χάππυπέππερ!
    Με γεια το κούρεμα!
    Σου πάει πολύ! Άλλος άνθρωπος έγινες!

    Αλήθεια…πόσα σε χρέωσε ο Χάππυπέππερ!
    Χαχαχαχαχαχαα

    Αυτό που έκανες θέλει όντως ΘΑΡΡΟΣ!

    Άντε και την άλλη φορά ανταύγειες!

    Καλή και όμορφη Κυριακή!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. αμΒίπολη,
    τις καλημέρες και τις δικές μου...
    Τοθέμα είναι ότι για μένα η αλογοουρά είναι λίγο δύσκολη!

    Κοραλλάκι,
    πού με είδες βρε; μπας και μού χεις βάλει κάμερα; μια χαρά είμαι, ιτς τρού. Και χουζουρεύω στην κρεβατάρα μου με σούπερ-κούπα ελληνικού και τζαζιές γύρω γύρω. εσύ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κεκαρμένε φίλε μου

    Με γεια το κούρεμα αλλά...σκύψε λίγο σε παρακαλώ να σου δώσω μια σφαλιάρα στο σβέρκο.

    Καλό σου απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τσαλαπετεινέ μου,
    θα σκύψω για φάπα όπως τα παιδάκια.
    Καλό απόγευμα και σε σένα.
    (να δω πότε θα τα πούμε...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ένα έχω να πω...
    ΣΧΟΛΕΣ ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ
    HAPPYPEPPER

    Υ.Γ. Με γειά και το καινούριο λουκ στο βλογκ σου (αν και υποψιάζομαι ότι το έχεις καιρό, απλώς εγώ δεν μπόρεσα να μπω!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αλλά να προσέχεις με το ψαλίδι... μην την πάθεις σαν τον Van Gogh

    Υ.Γ. Είπα να μην είμαι ο 13ος σχολιαστής σου... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. αχ μακριά και τα θέλω πολυ μακρια κι άλλο μακριά ακόμα πιο πολύ μακριά

    ;)

    πάντως μπράβο σου για το '95!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Sulpicaki,
    καταρχήν την εμφάνιση του μπλογκ την έχω αλλάξει 2 φορές μέσα σε 3 μήνες...
    κατά δεύτερον,
    ΑΝ Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ, ΤΟ ΑΛΛΑΖΩ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΩΤΙΚΗ ΑΜΕΣΑ!
    Κατά τρίτον,
    Όσο εκπληκτικό και αν ήταν το έργο του,ο Βαν Γκογκ είχε χάλια ζωή - δεν την παθαίνω σαν κι αυτόν...
    Και κάτι σημαντικό: χαίρομαι πολύ που σε ακούω!

    Κιχλάκι,
    εύγε! είμαι μπιγκ φαν των μακριών μαλλιών.

    Καλό παιδί,
    ρίσκα, δεν ξέρω. Καλά περνάω!

    Καλή παρέλαση μικρούλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή