Όταν ήμουν μικρός, η μαμά μου μού διάβαζε το παραμύθι "Ο Ριρής ο Αεροπόρος", για ένα σκυλάκι που ήθελε να μάθει να πετάει στα σύννεφα.
Ειλικρινά, δε με ενδιαφέρει καθόλου ο Freud με τα οιδιπόδειά του, ο Jung με τα όνειρά του, ή έστω, ο Adler. Με διασκεδάζει, με γαργαλάει όμως η σκέψη ότι επιστρέφουμε σε αυτά που αρχικά αγαπήσαμε από μικροί.
Έτσι κι εγώ, ίδιος ο Ριρής, αγαπώ να πετάω στα σύννεφα, να είμαι ψηλά, να χαζεύω τη Γη και τον Κόσμο ολόκληρο. Να καταλαβαίνω πώς δένονται μεταξύ τους Βουνά, Θάλασσες και Κόλποι, να ξετρυπώ τα Σύννεφα τρέχοντας δίπλα στις Ηλιαχτίδες. Φαντασιώνομαι με εμμονή να χαϊδεύω λόφους και θάλασσες. Καταστρώνω χάρτες δικούς μου*, χάρτες ναυτικούς, χάρτες Αισθήσεων, Χάρτες Εντυπώσεων, Χάρτες Χρόνου και Αναμνήσεων, Χάρτες Συναισθηματικών Εντάσεων.
Αποτυπώματα των Στιγμών οι Εικόνες.
Παράνομος ηδονοβλεψίας της ζωής, εγώ, ο Ριρής ο Αεροπόρος, πετάω πάλι στα σύννεφα και χάνομαι στο ηλιοβασίλεμα.
* στη βιβλιογραφία οι "νοητικοί χάρτες" (mental maps) αναφέρονται στην ψυχολογία του χώρου και στη συναισθηματική ανάλυση του τοπίου.
μαγευτικό συναίσθημα να χάνεσαι στα σύννεφα...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά μέχρι εκεί. δε δοκιμάζω να μάθω να πιλοτάρω. το αφήνω στους ειδικούς!
ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟ... ΣΕ ΒΛΕΠΩ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΓΩ, ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑ 1η ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ [ΣΤΗ ΚΩ :)], Σ'ΟΠΟΙΟΝ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΕ... "ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ;", ΑΠΑΝΤΟΥΣΑ ... "ΑΕΡΟΠΟΡΟΣ"(ΕΝΕΚΑ ΤΟΥ ΝΟΝΟΥ ΜΟΥ)
:)
ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ, ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!
Ria μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήσιγά μη μάθω να πιλοτάρω! εδώ, με ποδήλατο και κατάφερα να βρεθώ στο νοσοκομείοκαι δε θα πάω με αερόπλανο;;;;
Διορθώνω τη φράση μου:
μ αρέσει να με πετάνε στα σύννεφα!
Παντοτινέ μου,
αέεεεεε-ρο-πόοοοο-ρος θα-γι-νώωωωωω,
στη-γηηηηη να μην πατή-σωωωωωωω!
(σιγά μη γίνω - απλά θα πετώ)
... ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ Σ Υ Ν Ν Ε Φ Α ΝΑ ΣΚΙΖΩ...
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΗΠΩΣ... ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΕΝ ΟΠΛΟΙΣ; :)
Παντοτινέ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι, δυστυχώς! Αλλά το έχω ακουστά!
καλημέρα.
έχω σύνδεση και πετααααάω!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όμορφο αίσθημα το να πετάς στα σύννεφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κυριολεκτικά και μεταφορικά. :)
"επιστρέφουμε σε αυτά που αρχικά αγαπήσαμε από μικροί"
Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια.
Όταν είσαι παιδί η ψυχή σου δεν ξέρει να λέει ψέματα. Αγαπάει και αντιπαθεί χωρίς σκέψη. Γνήσια και άμεσα. Αυτό που αγάπησες μικρός είναι αληθινό. Γι' αυτό και επιστρέφεις.
Καλημέρα! :)
Coco-nut,
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο, μπράβο, μπράβο!
Πέτα ψηλά, ω, γλάρε Ιωνάθαν Λίβινγκστον!
Λιλιθάκο,
συμφωνώ, φυσικά.
Χαίρομαι που σ ακούω, φυσικά.
Και προσπαθούμε να απενδυθούμε τα επίπλαστα προσωπεία των "μεγάλων" για να επιστρέψουμε στις αρχικές μας, βασικές δομές, φυσικά.
Καλημέρα! (φυσικά)
"Παράνομος ηδονοβλεψίας της ζωής, εγώ, ο Ριρής ο Αεροπόρος, πετάω πάλι στα σύννεφα και χάνομαι στο ηλιοβασίλεμα."
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ταξιδιάρικο ποστ!! :) πολύ ΜΕ άρεσε...
κι ύστερα λένε τους αρχιτέκτονες τρελούς! Εγώ λέω πως είναι επειδή δε καταλαβαίνουν τα όνειρά μας...
τα φιλιά μου
και τώρα θα σε αποτελειώσω: είμαι στο πλάνο πιλότοοοο! (φτερωτή αρχιτεκτονική σύλληψη!)
ΑπάντησηΔιαγραφή