Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Live Wire - ήρθα με τα πόδια!

Live Wire:
Το τρίτο κομμάτι του High Voltage, των πολυαγαπημένων AC/DC. Πολυαγαπημένο κομμάτι.
Ακούγεται μόνο δυνατά, κατά προτίμηση οδηγώντας.
Γιατί σας το λέω: γιατί μάλλον "έπεσα στη μαρμίτα μικρός", μαζί με τον Οβελίξ. Και έκτοτε, γεννάω στους γύρω μου κρίσιμα υπαρξιακά ερωτήματα του τύπου "τί πίνεις και δε μας δίνεις".
Τόσο ενεργητικός που ενίοτε με κουράζω. Ενίοτε σκέφτομαι να χωρίσω με τον εαυτό μου, προσωρινά τουλάχιστον, να πάρω λίγο "χρόνο για μένα"



Ήρθα με τα πόδια:
Τα βρήκα ένα μεσημέρι, τα πήρα, μπήκα στο μετρό και είπα σε μιά φίλη:
Συγνώμη που άργησα, ήρθα με τα πόδια! (και κρατούσα τα πόδια υπό μάλης με τρόπο τέτοιο που κάποιος κύριος θορυβήθηκε ότι πράγματι κουβαλούσα την κοπέλα άπσαϊντ-ντάοουν.

Όσιρις/ Ώρος:
Καμμία σχέση. Απλά την ημέρα της κρίσης σύμφωνα με τη βίβλο των νεκρών, οι θεοί βάζουν στη ζυγαριά την καρδιά του νεκρού να διαπιστώσουν  αν είναι πιο ελαφριά από ένα πούπουλο ή πιο βαριά.

Επιστρέφω με τα πόδια:
Μπήκε μέσα στο δωμάτιο η κοπέλα που καθαρίζει στο σπίτι, είδε τα πόδια πίσω από τον καναπέ με τα μαροκινά καλύμματα και νόμιζε ότι έκρυβα, ως σύγχρονος Κυανοπώγων, την Αγαπημένη  Πριγκήπισσα του Πύργου μου εκεί πίσω...
Ίσως να προβληματίστηκε στιγμιαία για το βάρος της καρδιάς μου; Δεν ξέρω.
Άνοιξα τη Βίβλο να της εξηγήσω.

5 σχόλια:

  1. ΘΑΥΜΑ!

    ΝΑ, ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ :)

    ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΗΣΕΙΣ, ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΝΑΓΗΣΩ Σ' ΟΠΟΙΟΝ ΒΩΜΟ ΠΡΟΤΙΜΑΣ, ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΟΥ, ΤΗΣ ΙΣΙΔΟΣ... EITHER IN THE ISLAND OF ANDROS OR TO THIS OF... MARATHON :)

    ΑΝΤΕ... ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΓΟΥΛΙΑ ΚΡΑΣΙ :)

    ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ... ΑΛΑΤΟΠΙΠΕΡΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εγώ δεν πάω με τα πόδια
    πάω με το ποδήλατο
    σαν το φτερό της μάατ

    η μαύρη γάτα μένει στα πόδια
    και με κοιτάζει αιγυπτιακώς
    σα να μου λέει να παραμείνω
    ρεμάλι

    κι ας γίνουν ήρωες
    οι άλλοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα happypepper,

    Μου αρέσει πολύ που έχεις αυτή την έμφυτη τάση να αιφνιδιάζεις με ένα ιδιαίτερο τρόπο τους αναγνώστες σου, κάθε που αποφασίζουν να σου κάνουν επίσκεψη…

    Πάντως είναι πολύ καλή και απτή δικαιολογία να κρατάς τα πόδια και να λες συγγνώμη που άργησα ήρθα με τα πόδια…

    Ξέρεις, τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να σου φανούν πολύ χρήσιμα… Αν κάποιος εισβάλει στο σπίτι σου και δεν το θες…του δίνεις το ένα πόδι και του λες…άντε πάρε πόδι από δω μέσα!

    Και σκέψου ότι αυτό θα έχεις την ευκαιρία να το κάνει δύο φόρες…αφού έχεις δύο πόδια…

    Και αφού ησυχάσεις από αυτούς που δεν θες….η καρδιά σου θα γίνει πιο ελαφριά και από ένα πούπουλο!

    Όταν καταφέρεις να χωρίσεις τον εαυτό σου…στείλε τον σε μένα…ας είναι και με τα πόδια…θα τον περιμένω…

    Καλή Κυριακή και να είσαι πάντα τόσο καλά!

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Παντοτινέ,
    πάντα μελίρρυτος! Κάποτε είχα λόξα με την αιγυπτιακή μυθολογία - μικρός ήθελα να γίνω αιγυπτιολόγος, επάγγελμα με πολύ μέλλον στην ελλάδα...
    Να το προγραμματίσουμε - έχει πυραμίδες στο μαραθώνα;;;;;

    Κοκό μας!
    Καλώστηνε! (τη μικρή μπραζιλιάνα)
    Γύρισες ωρέ; κάτσε να σού ρθω για επίσκεψις...

    Κοραλλένια ντήαρ,
    Με τα πόδια έκανα πολλή πλάκα. Σκέφτημα διάφορα χαριτωμένα, έως και σαρκαστικά, κυνικά ή έστω, κίνκυ (ελαφρώς γαργαλιστικά)
    Προσπάθησα να λύσω κατασκευαστικά το θέμα τραπεζάκι σαλονιού (χρειαζόμουν όμως άλλα 2 πόδια) και πέρασε από το μυαλό μου ένας καταιγισμός βλακείας! (περίεργο... εγώ , βλακείες; από πού κι ως πού;)
    Τελικά κατέληξαν όπως τα βλέπεις.
    Όσο για τον εαυτό μου, ενίοτε χωρίζουμε καιτα ξαναφτιάχνουμε - τώρα έχουμε μείνεει φίλοι, μέχρι νεωτέρας!
    Αν θες, να σου στείλω ένα από τα πολυσχιδή τμήματα του εαυτού μου όμως - να τον τυλίξω σε μπουρμπουληθρόχαρτο περιτυλίγματος; προσοχή, εύθραυστον! (αστειεύομαι - σιγά μην είιμαι και εύθραυστον - τουναντίον)
    Πολλά φιλιά-καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Happypepper μου, καλημερούδια!

    Πότε είπες θα μου στείλεις το «χάππυ» τμήμα του Χάππυπέππερ;

    Να ξέρεις όμως ό,τι μου χαρίσουν, δεν το επιστρέφω ποτέ! χαχαχαχαχαχα

    Πάντως με το μπουρμπουληθρόχαρτο έχω ένα θεματάκι…είναι να μην το πιάσω στα χέρια μου.

    Απομακρύνονται όλοι οι άλλοι…δεν αντέχουν τον αργό και βασανιστικό θάνατο της κάθε μπουρμπουλήθρας…και αυτή την κραυγή που σημαίνει το τέλος της…. Χαχαχαχαχαχα Εμένα πάλι αυτός ο ήχος με φτιάχνει!

    Να έχεις μια πολύ όμορφη Τετάρτη!

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή