Mind The Gap

Έπισοουντ Ουάν (Episode 1)= Το εξπρές της λιακάδας
Όταν μπήκα στο heathrow express και άρχισαν οι εικόνες να τρέχουν στο παράθυρό μου έπιασα τον εαυτό μου να τις ρουφάει σα διψασμένος. Είχα 1 χρόνο να έρθω στο Λονδινάκι και επιβεβαιώνω πόσο μού χε λείψει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, μιάς και από 5 χρονών έχω επαφές αγάπης και μίσους, επαφές πάθους δηλαδή.

Έπισόουντ Τού (σιγά μην το ξαναγράψω) = Η Πιάτσα
Απολαμβάνω το πράσινο. Είμαι το πράσινο. Κουβεντιάζω με το αδελφάκι (το μικρό) - προσπαθεί να με πείσει να ξαναπιάσω στα χέρια μου το διδακτορικό ¨6μήνες να ασχοληθείς, το τελείωσες! Δε θέλεις το Dr. μπροστά απ' τ' όνομά σου;¨ περάσαμε ώρα στριφογυρίζοντας στο πάρκο και εξηγώντας της πόσο έχω σιχαθεί την Ακαδημαϊκή Πιάτσα και το ότι το θέμα που αρχικά είχα επιλέξει το έχω ολοκληρωτικά απομυθοποιήσει. Είναι πιθανότερο να γράψω κάτι να το καταρρίψω, παρά να το υποστηρίξω.

 Έπισόουντ Θρί = Μπέρντυ-Νάμ-Νάμ
Ήρθε και ο Μικρός μας αδερφός να μας βρει, και έτσι επιτέλους ήμαστε τα τρία μας. Κάτσαμε για tandoori στη Brick Lane, αφού προηγουμένως είχαμε πιεί 2 καφέδες και είχαμε χαζέψει το σύμπαν. Κάναμε πλάκα θυμούμενοι το 2003 που είχαμε ξανασυναντηθεί στη Βοστώνη και τα διάφορα χαζά που κάναμε τότε. Βουτώντας τα πάπερνταμ στις σάλτσες και εικάζοντας πόσο πολύ θα κάψουμε τους ουρανίσκους μας περάσαμε ώρα να γελάμε με τη μουσική φλάουτου, τις απίστευτες αφίσες με το Βισνού, τον Γκανέσα και την παρέα του και συζητώντας τα νέα, τα παλιά και τα ερχούμενα του καθενός μας. Δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό να αναφερθώ στο κτίριο (νομίζω του Foster;) ¨30 St.Axe¨, γνωστό και ως ¨Πίκλα¨, γιατί απλά μοιάζει σαν πίκλα. Τα εμβλήματα βλέπεις, οι θυραιοί, τα λιοντάρια και τα Ρεμάλια του Θεού-Τσιφόρου πάντα μπροστά μου σαν ανεμόμυλοι.

Έπιλόγκ-ue (ο-ε-ο)

Πάλι νωρίς ξύπνησα γαμώτο. Πάλι με σκέψεις να εισβάλλουν με αυθάδεια στο ατσούμπαλο και άτακτο εγκέφαλό μου, σα να φλερτάρουν μαζί του χωρίς σχέδια. Είμαι στην κουζίνα τώρα, απολαμβάνω το σπίτι του απέναντι από το παράθυρο. Απέναντί μου, η διπλωματική της μικρής για τη σχέση μπαλέτων και αρχαιοελληνικής τέχνης, οι μάρκες του belagio από τις τρέλες του μικρού, τα μαγνητάκια της μαμάς από τα ταξίδια που κάναμε κάποτε, και λέω να βάλω ένα μικρό καφεδάκι να γίνεται. Μάλλον θα σας αφήσω στην ησυχία σας να καταπιαστώ με τα Ρεμάλια ΄Ηρωες του Θεού-Τσιφόρου. Την εκ καρδίας ειλικρινή ευχή μου για καλημέρα, μια νήμενεμη τε και γαλήνια 07:15 πρωινή.