Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Λουμπάγκο Μουσικής Ιστορίας

Και λέω λοιπόν:
Θα περάσω την Κυριακή μου στον Η/Υ;
όχι βέβαια! και ξεκίνησα να οργανώσω λιγάκι τα πράγματά μου.
Και καθώς δεν τον περίμενα, νά'σου, έσκασε μύτη ο Μέρφυ. Όχι δι' αντιπροσώπου, ο ίδιος ο Μέρφυ.
Κράααααακ! ένα πονάκι, κρουουουουουουκ, ένα δεύτερο, σα προσεισμός και κυρίως σεισμός.
Όπως ήμουν, έτσι έμεινα. ΕΚΕΙ-ΕΚΕΙ-ΕΚΕΙ.
Μετά από αρκετή ώρα και αρκετές προτροπές για το Μέρφυ (#,^,@,&,....), επιχείρησα το γνωστό και μη εξαιρετέο "είμαι μια χαρά. σούπερ, δεν είναι τίποτα, δε μασάμε, είμαστε ο Ζούπερμαν. ΄Ελα μου ντε που ο κύριος Ζούπερμαν αποδείχθηκε κολλητός του Μέρφυ.
Και έτσι είμαι στην ευχάριστη θέση, την οριζόντια δηλαδή, να βρίσκομαι κάτω από πάπλωμα με θερμοφόρα στη μέση.
Πήρε και η φίλη μου η Βίκ και όταν της είπα ότι είμαι μια χαρά, αναφώνησε:
¨αμάν πια, όλοι οι άντρες τα ίδια λέτε". Και τί θάπρεπε να κάνουμε δηλαδή, να κλαιγόμαστε και να γκρινιάζουμε; σιγά!

Ευτυχώς πήρα και το μπλιμπλίκι μου μαζί, και σας γράφω κανονικά (την ανάρτηση σύτη).
Λοιπόν: Το πρωί άκουγα στο ραδιόφωνο Viollent Femmes και αναπολούσα τα παλιά μου βινύλλια. Τί ωραίες εποχές! Κάθε Σάββατο (και όχι μόνο) ξεπαραδιαζόμουνα στο 7+7 στο Μοναστηράκι. Ενίοτε τιμούσα και το Happening...
Παλιότερα, είχα ένα μονοφωνικό ραδιοφωνάκι που κάθε παρασκευή γυρνούσα απ' το σχολείο και άκουγα Στούντιο 344 - Άκη Έβενη και τα τοπ 40.
Μετά αγόρασα τις πρώτες μου κασσέτες: Eye of the tiger(!!!!) , Born in the USA, Ennio Morricone , Disco 1984!!!!.
Και κάπως έτσι πορεύτηκα για κάνα-δυό χρόνια. Μέχρι Αυτοκίνηση έφτασα.
Ώσπου τότε, το σωτήριο έτος 1987 άκουσα για πρώτη φορά Deep Purple. Και δε σταμάτησα έκτοτε. 7+7, AC/DC, Accept, Iron Maiden. και μετά, Doors, Led Zeppelin, Pink Floyd, Blue Oyster Cult, kiss, Alice Cooper, Ozzy-Black Sabbath, Metallica, Twisted Sister, Uriah Heep, Cream, Janis, Guns n Roses, Queen, Who, Hendrix, κλπ.
Πάντα υπήρχαν βέβαια διαλείμματα με soundtracks, phil collins, beatles, elton john.
Στη συνέχεια ήρθε το blues. BBking, ella fidgerald, nina simone, Al Kooper-Steven Steels, Mike Bloomfield, Clapton, Rory Gallagher (calling card) etc.
Στο Πολυτεχνείο ήρθα σε στενή επαφή με λίγο πιο alternative και dark ακούσματα: cave, candlemass, mission, thin white rope, this mortal coil, dead can dance, CAN, tindersticks, queensryche, Βodycount, Cure (προτιμώ το forest - seventeen seconds), Moby (λατρεύω το thats when i reach for my revolver), Cranberies, Nirvana, Placebo, etc.
Παράλληλα Σαββόπουλος, Αλκίνοος, Ξύλινα Σπαθιά, Κρητικά, Ριζίτικα, Ρεμπετικα, Στερεονόβα (το πρώτο τους είναι απίστευτο), jethro tull, neil young, genesis, inxs, bon jovi, dire straits (love over gold..., alchemy...), U2, Sting, Police, etc.

Tώρα είμαι ακινητοποιημένος και πονάω, ντυμένος με την τσαντίλα της ακινητοποιημένης κυριακής και πετάω με Astronomy.
Σας χαιρετώ προς το παρόν,
έχω να χαϊδέψω τ΄αστέρια...
! Φιλιά!

10 σχόλια:

  1. ακινητοποιημένε περαστικά
    είναι ο βρομόκαιρος που στριφογυρίζει σαν καροτάκια στη σούπα
    κι εγώ στριφογυρίζω
    και τώρα βρέχει κιόλας
    και περνάει ένας κίτρινος θίασος με τύμπανα έξω από το e-cafe
    ταραταταμ
    από τα rythm&blues πέρασα στους Cure
    κι αργότερα κάλυψα τα κενά
    μόνο που πλέον οι Metallica μου έρχονταν light
    (εισιτήρια για τους ACDC δεν έβγαλα γιατί έμπλεξα εκείνες τις δύο μέρες και μετά δεν ξέρω ούτε αν υπάρχουν ακόμη ούτε για παρέα που πέφτει καθημερινή (@%@*&%!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πασιφανεστατα δεν εννοεις τον Μερφητα τον Εντι. Ποιος μουσικοφιλος δεν λατρευει να αναπωλει τα παλια του ακουσματα; Και ποιος να τα ακουει "γιατι οχι;".

    :)

    ΥΓ. Σου ορκιζομαι οτι ταξιδευα το καλοκαιρι προς χαλκιδικη με Ημισκουμπρια στο τερμα. Γιατι οχι; xD

    ΥΓ.2 Απο μια ανειπωτη απερισκεψια και βλακεια μαζι, σημερα το απογευμα εκανα φορματ τον εξωτερικο σκληρο με 45.000 κομματια. Κλαιω ακομα. Ολα μου τα τραγουδια ηταν εκει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ντήαρ Κοκό,
    Ο βρωμόκαιρος φταίει σίγουρα, όπως φταίει και η πολλή δουλειά (βαρέθηκα πια - από την άλλη, ο έχων δουλειά τώρα θα πρέπει να χαίρεται).
    Αφού οι Metallica σου πέφτουν light, πού κινείσαι μουσικά; Eγώ μέχρι Ministry (κεφαλή ΞΘ) έχω και Candlemass, αν και διανύω "ήρεμη φάση" προς το παρόν.
    Όσο για τα εισιτήρια, δεν ξέρω, αλλά δεν πιστεύω να έχουν εξαντληθεί ήδη.

    Αγαπητέ Ντετζεβού μας,
    Εννοώ τον έναν και μοναδικό, τον ακαταμάχητο,
    Νόμο Του Μέρφυ.
    ("αν κάτι μπορεί να πάει χειρότερα, θα πάει")
    Η αλήθεια είναι ότι μου λείπουν λίγο οι εποχές με τα βινύλλια και με τα φιλαράκια να μαζευόμαστε συχνά και να κωλοβαράμε πηγαίνοντας για δίσκους. Όσο γερομπαμπαδίστικο και αν ακούγεται, μετά από όχι τόσο πολλά χρόνια, η δουλειά πιέζει και ο ανέμελος χρόνος της μαλακίας διαβρώνεται. Πάντως τα μουσικά ταξίδια είναι πραγματικά ανεπανάληπτα...
    Πρέπει να προσθέσω ότι ως βινυλομανής, τα mp3 δε με συγκινούν το ίδιο, παρόλο που βολεύουν τρελά.
    Back up δεν είχες κάνει;
    Όσο για τα Ημισκούμπρια, τρελός χαβαλές!

    Καλή βδομάδα σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γίνε καλάαααα!!!

    Με τέτοιες ωραίες μουσικές αυτό θα γίνει πολύ γρήγορα ;))
    φιλιά και περαστικά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. - ο μερφι ειναι ο πανταχου παρων, οχι ο θεος! εκτος αν αυτοί οι δυο ταυτιζονται
    - η οριζόντια θέση ειναι οντως ευχαριστη, αν και χμ οχι στην περιπτωση σου ;ρ
    - περαστικάααα! ελπιζω να εισαι ηδη πολυ καλύτερα!

    υγ 45.000 κομμάτια ε; πω πω πίκρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ευχαριστώ για τις ευχούλες σας.
    Νομίζω ότι έπιασαν ήδη!
    (Με τρώει ο πισινός μου να σηκωθώ και να κάνω χίλια πράγματα - δεν μπορώ την ακινητοποίηση.
    Αισθάνομαι σα να μου κλείνει κάποιος τη μύτη!

    Συννεφάκι,
    Νομίζω ότι έχεις δίκιο. Μένοντας ξερός, ξεσάλωσα στις μουσικές! Σχεδόν ζαλίστηκα...
    (τώρα είμαι σε Nirvana)

    Dead End,
    Θα σου πω ένα μυστικό:
    το χειρότερο του μέρφι είναι αυτό με τη φέτα το ψωμί και το μέλι που πέφτει ανάποδα...
    Δεν αντέχω το μέλι μου να πέφτει ανάποδα!
    Θα κρατήσω την αναπνοή μου!
    ΜΜΜΜΜΜΜμμμμμμμμμμμμμμμμμμΦΦΦΦΦΦΦΦ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μεγάλε μου, τι ωραίο ταξίδι στο χρόνο ήταν αυτό;
    Μου έφτιαξες την διάθεση.

    Καλή σου μέρα και περαστικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητέ Κανένα,
    Καλωσήρθες!
    Ευχαριστώ και για τα περαστικά, μην ανησυχείς - είμαστε αρκετά δυνατοί για να κάτσουμε ξεροί στ' αυγά μας!
    Χαίρομαι που σου έφτιαξα τη διάθεση με τη μουσική. Για μένα είναι μια αναπόληση-ονειροπόληση-ταξίδι. ένα τούνελ για να φεύγω μυστικά από το βαρετό κόσμο της καθημερινότητας.
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Quartier μας,
    τάπαμε! τάπαμε! έγινα ήδη περδίκι!
    (Και αύριο κ μεθαύριο θα τραβολογιέμαι στο νησί στα εργοτάξια!)
    Βάζω στοίχημα - πάλι θα βρέχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή