Πατέ ελαφιού με σως καραμελωμένου μπαλσάμικου, ή αλλιώς: οι επίδοξοι γκουρμέδες

Γεμάτος κέφια τον τελευταίο καιρό, σε σχετική απόσταση από τον Η/Υ και με αφορμή κάτι σχόλια του αγαπητού συναδέλφου GGKB μου ανασύρεται η απορία που είχα τελευταία:

Γιατί έχει γίνει τόσο πολύ της μόδας η ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΕΝΗ μαγειρική τελευταία;
Όλοι δηλώνουν γκουρμέδες, κοινώς γευσιγνώστες, κάτι σαν υπο-παρλιάροι και όπου κι αν ανοίξεις την τηλεόραση, μαμαλακίζονται παταγωδώς.(μη με παρεξηγείτε - η λέξη προκύπτει από το Μαμαλάκη-ον και μετασχηματίζεται από ουσιαστικό σε ρήμα όπως ακριβώς το "γκούγκλ" (ουσ.) γεννάει το "γκουγκλάρω" (ρημ.))
Βλέπεις κάτι τεράστιους πάγκους με τεντζερικά παντώς καιρού και τους Επίδοξους τε και Φιλόδοξους μαφείρους να καταπιάνονται με οίστρο, ωσάν εκείνη την καημένη τη μάγισσα στο Robin Hood με τον Κέβιν Κόστνερ - θυμάστε το κόλπο με το σάλιο, το νύχι και το αίμα στο τηγάνι;;;;
Παλεύουν λοιπόν να φτιάξουν πατέ ελαφιού (!) με σως τάδε , κλπ κλπ. Τρώγεται δηλαδή αυτό; Όσο πιο δύσκολο και επιτηδευμένο τόσο ωραιότερο;
Παντού τα ίδια.

Επανέρχομαι στο συλλογισμό:
Γιατί όλοι μαγείροι βρε αδερφέ;
Έθνος μαγείρων, μπαλαδόρων και τραγουδιάρηδων.
Μήπως να κάνουμε και ένα X-Factor που να κάθονται διάφοροι βλαμμένοι σε πάγκο με τα λάπτοπ φάτσα τα πολύχρωμα (ποτέ δεν κατάλαβα τί σκατά τα κάνουν τα λαπτοπ εκτός από αρνητική διαφήμιση) να αναρωτιούνται αν έχεις "το στίγμα του καλού μαγείρου";

Μου θυμίζει την Πολίτικη Κουζίνα. Εντάξει. ωραίο ήταν. Καλό το εύρημα με τα αστρολογικά πιπέρια, έξυπνο. Τώρα πάμε πάλι να ξεπουλήσουμε ό,τι μας ξέφυγε. Πάμε σε άλλη κουζίνα.

Παιδιά, συγνώωμη, σας αφήνω επειγόντως, κλείνω την ανάρτηση γιατί μιλάω, μιλάω και μου άνοιξε η όρεξη, πάω να φτιάξω κάτι να τσιμπήσω, άντε γειά!