Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Στου γυαλού τα βοτσαλάκια

Για κάποιους φαίνεται κοινότοπο.
Για κάποιους άλλους, παιδικό.
Ή έστω, ρομαντικό, δηλαδή αυτό που καταβαραθρώνεται και ετικετοποιείται ως απαξιωτικά συναισθηματικό.

Οι Ιάπωνες -αν είχαν τα δικά μας βοτσαλάκια- θα έγραφαν ποιήματα χαϊκού γι' αυτά.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Για μένα, τα βοτσαλάκια αυτά είναι η ζωή μου.
Είναι ο Απρίλιος που σκοτώνει το ζοφερό Χειμώνα, είναι η αρχή του Χρόνου μου.
Είναι μια αγκαλιά με πόνο στην πλάτη που τον θυμάσαι και χαμογελάς,
και ο ήχος από το αποτράβηγμά τους όταν κονταροχτυπιούνται με τα κύματα.
Είναι η γυαλάδα τους που τρυπάει την πραγματικότητα,
και η τόλμη των χρωμάτων τους.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Θέλω να με γδάρετε, βοτσαλάκια,
να με κάνετε ευαίσθητο πάλι.





6 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. μόλις κέρδισες ένα χαμόγελο!
      (και σου οφείλω κάτι εικόνες από καρδαμύλη, δεν τις έχω ξεχάσει αλλά έχω μουρλαθεί στο τρέξιμο τελευταία και δεν έχω προλάβει να βρω τον παλιό μου σληρό δίσκο ακόμα). Ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  2. Πέρασα οπως κάνω παντα στους φιλους για ν αφησω τις ευχες μου.Πασχαλινες δεχτείτε ευχες απο την καρδια βγαλμένες,ολες οι μέρες της ζωής σας να είναι αναστημένες.Καλη Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!!
    ░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλό Πάσχα και σε σένα Σκρουτζάκο! Με υγεία και αγάπη.
      Ευχαριστώ που πέρασες.

      Διαγραφή
  3. Πολυαγαπητή μου γλύκα,
    Έλα, έλα, έχουμε τον καλύτερο ήλιο και σίγουρα την καλύτερη θάλασσα.
    Έλα, έλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή