Ιστορίες από τις συμμαθήτριές μου

Για οσους δεν έχουν παρακολουθήσει τα γεγονότα, πέρσι έμαθα ότι έχω 3-4 σπονδύλους χάλια και έτσι τό 'ριξα έξω. Πηγαίνω πισίνα, πιλάτες και διάφορα υπέροχα. Δεδομένου ότι πηγαίνω συνήθως πρωί, οι συμμαθήτριές μου (20 συμμαθήτριες και 1 συμμαθητής, όταν έρχεται) είναι ώριμες κυρίες ηλικίας 60-70 (μποοοοοοορεί και 75).
Ομολογώ ότι στην αρχή μου είχε κάνει εντύπωση, αλλά τώρα το απολαμβάνω με 1000.
Ιδιαίτερες συμμαθήτριες είναι η κυρία Α., ετών καμμιά 70αριά και η κυρία Μ., ετών 75 σίγουρα.
1.
Προχτές είχαμε πισίνα. Καθώς η γυμνάστρια μας κάνει αεροβικές ασκήσεις μέσα στο νερό, έρχεται ένας τύπος γύρω στα 30 να πάρει δείγμα νερού να εξετάσει. Πλησιάζει η κα Μ. τη γυμνάστρια και της λέει συνωμοτικά: "δεν σπρώχνεις λίγο το μικρό να πέσει μέσα στο νερό, να....τον σώσουμε;;;;"
2.
Εχτές λοιπόν έχουμε πιλάτες. Ξαπλώνω στο mat δίπλα στην κα.Μ. και μετά από λίγο έρχεται και η κα Α., η οποία ξαπλώνει δίπλα μου, και αρκετά κοντά μάλιστα. κα Μ.: "αμάν πιά! Όπου δεις τεκνό, δίπλα πας και κολλάς!"
2α.
Γυμνάστρια: "τώρα κάνουμε ασκήσεις που πιάνουν στο στήθος."
κα Α.: "τα κρεμασμένα δηλαδή μπορούν να σφίξουν;"
κα Μ.: "άστα, άστα, μη μου τα θυμίζεις..."
2β.
κα Α.: "δεν ξέρω πού να βάλω τα πόδια μου"
κα Μ.: "σιγά ρε σουηδέζα με τα μακριά ποδάρια!"

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν. Πολύ καλά. Σούπερ.