Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Διαβολοβδομάδα.

Καμμιά σχέση με τους ΟΥΚάδες.
Κάτι πολύ χειρότερο. τελειώματα οικοδομής. Εκνευρισμοί, μαχαιρώματα, τσακωμοί, κλπ.
Γνήσια ελληνική οικοδομή. Και, ως γνωστόν, αν δεν είσαι άνετος με ουρά πελατεία για να μπορείς να διαολοστείλεις κάποιους, αναγκαστικά τους τρως στη μάπα.
Χτές σάββατο είχα ένα τηλεφωνικό "πάρτυ" που είπα ότι αν δεν τσιμπήσω κάνα καρκίνο με το μαλάκα σήμερα, δε θα τον τσιμπήσω ποτέ.
Τέλος πάντων. τελείωσε αναίμακτα, με την υπόσχεση σφοδρών αιματηρών συγκρούσεων εντός της εβδομάδος.
Από τις ελάχιστες φορές που έχασα τόσο αυθεντικά, τόσο ολοκληρωτικά κάθε παραμικρό ίχνος αισιοδοξίας, τόσο αυθεντικά στεναχωρημένος στα τρίσβαθα της καρδιάς μου.
Όμως, επειδή είμαι ασύλληπτα ξεροκέφαλος και μαχητικός, αρνούμαι να ξεκινήσω την εβδομάδα μου στραβά, ακόμη και τώρα που οι οιωνοί είναι πιο μελανοί παρά ποτέ.
"Κόντρα στο κωλόφυλλο" που λένε, θα μας χαρίσω χρώματα από μέρες αυγούστου, τώρα που ξανάφτιαξε ο καιρός και επιστρέφει η καλοκαιρινή διάθεση...

Κάνω "τζούτζου" λοιπόν, ένα ιδιαίτερο τύπο βουντού που συνηθίζεται έξω από το Γύθειο, απευθυνόμενος στα πνεύματα των Ηλίθιων Εργολάβων/Εργοδηγών και λοιπών γλιτσο-ρουφιάνων, και χαϊδεύω τα μάτια μου με εικόνες ναυαγίου από ώρες πρωινές σε παραλία εντελώς άδεια όταν ξυπνάς και βουτάς γυμνός σε καθαρά νερά καλημερίζοντας τον ήλιο. Όταν έρθει η στιγμή, θα σας γνωρίσω και τον Ιπτάμενο Ολλανδό. Την πιο καθαρή καλημέρα μου. Ξορκίστε τους Ηλιθίους μακριά και αγκαλιάστε σφιχτά όση ομορφιά αντέχετε! καλή εβδομάδα!

16 σχόλια:

  1. Έλα δεν θέλω μαλακίες. Οι συνεργάτες - πελάτες πάντα θα υπάρχουν και πάντα θα σε πρήζουν. Προσωπικά, τον τελευταίο καιρό που βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι και κάνω αυτό που κάνω, έχω την πολύ συχνή (και εντελώς παράδοξη για'μένα) επιθυμία να πιάσω μερικούς από τους ώμους και να ρωτήσω "ξες ποια είμαι εγώ ρε άθλιο, αμόρφωτο, άξεστο μικροαστικό σκουλίκι?". Δεν το έχω κάνει όμως λόγω επιπέδου και φυσικά λόγω του ότι δεν θα γίνω αντιληπτή.
    Μην στεναχωριέσαι με τους μαλάκες. Το ξέρω πως συγχίζεσαι, αλλά σε τελική τίποτα δεν θα αλλάξει και τα πράγματα θα έρθουν.

    Καλό βράδυ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά, αθάνατη ελληνική οικοδομή, όπως είπες και εσύ!!

    Καλά κουράγια, αλλά μη μασάς!!!

    Ορίστε ένα χαμόγελο για να ξεκινήσεις την εβδομάδα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ... "ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΤΙΣΕ ΚΑΙ ΔΕ ΠΑΝΤΡΕΨΕ, ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΖΩΗ!" :)

    ΤΟ "ΝΑΥΑΓΙΟ", ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!

    ΝΑ 'ΧΕΙΣ ΜΙΑ... ΚΑΛΟΒΔΟΜΑΔΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μη μασάς φίλε, άρχισε καινούργια!
    Καλή εβδομάδα λοιπόν. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Happypepper μου,

    Μια βδομάδα είναι, δηλαδή 5 – 6 ημέρες… ( τι είναι μπροστά στην αιωνιότητα;)

    ΥΠΟΜΟΝΗ, ΔΥΝΑΜΗ και θα περάσει!

    Εγώ σου εύχομαι να κυλήσει όσο καλύτερα γίνεται μέσα από την καρδιά μου!

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τώρα κατάλαβα τι εννοούσες προχθές με τα "μπουκαλάκια δύναμης". :)
    Μου φαίνεται ότι σήμερα έβγαλες άλλο ένα από το "ντουλάπι" σου!
    Κι' εγώ αυτό το σ/κ προσπαθούσα ν' ανοίξω ένα τέτοιο μπουκαλάκι αλλά δεν άνοιγε με τίποτα το ρημάδι! :)))
    Έλεγα στον εαυτό μου:
    "Pretty thoughts Lilith, pretty thoughts!"
    Κι' εκεί που πήγαινα να σκεφτώ πράσινα λειβάδια και πολύχρωμα λουλουδάκια, επενέβαινε θρασύτατα το "τέρας" της μαυρίλας και τα' κανε όλα σαν τα μούτρα του! :)))

    Το ναυάγιό σου όμως με έκανε να χαμογελάσω.

    Καλή βδομάδα Happypepper!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. λευκή μου,
    θένκ ιου για τη συμπαράσταση.
    Το ξέρω ότι έτσι είναι. Απλά τη μαλακία του κόσμου δεν τη συνηθίζεις ποτέ.

    Σουργελαστούλα,
    Δε μασάω, Απλά στεναχωριέμαι γιατί αδυνατώ να αναισθητοποιηθώ.
    Και δυστυχώς δεν μπορώ απλά να γυρίσω το διακόπτη.
    Τέλος πάντων. Σήμερα πήγε υποφερτά (αλλά δύσκολα) μέχρι τώρα, και φυσικά έπεται συνέχεια.

    Παντοτινέ,
    σε ευχαριστώ. Δεν ξέρω αν θα πρέπει να αρχίσω να παντρεύομαι κάθε μέρα, αλλά με την οικοδομή κάθε μέρα είναι ώρες ώρες δύσκολο.
    Από την άλλη, δε θα δεχόμουνα ποτέ μια "σοφτ" προσέγγιση της πραγματικότητας. ΄Μ' αρέσει που τελικά βλέπεις το αποτέλεσμα μπροστά σου.

    Κανένα,
    Όλα καλά.
    When the going gets tough, the tough get going...

    Κοραλλένια,
    Θυμάμαι τί μου λέγανε κάποτε για τις Πανελλήνιες:
    "Το θέμα δεν είναι ΑΝ θα περάσει, το θέμα είναι ΠΩΣ θα περάσει."
    Μια χαρά. Θα τους δαγκώσω στο λαιμό! Γκρρρρρρρ!

    Λίλιθ, ντήαρ,
    Καλή βδομάδα και σε σένα. Το τέρας νομίζει ότι κάτι έκανε. Μάταια όμως...
    Θα το φάμε κι αυτό για πρωινό!

    Φιλάρες έβρυμπόντι, ρε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Ξορκίστε τους Ηλιθίους μακριά"

    Περιμένω αναλυτικό ποστ πάνω στο πως γίνεται αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ.ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Mrs Stulf,
    1. Θα τους ξορκίσω με ειδικά ξόρκια με αλάτι και πρόκες!
    2. Θα έλθει αναλυτικό ποστ, άη πρόμις!

    GiGaga,
    Σαν αητος περήφανος!

    Σκρουτζάκο,
    Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα θα πάνε καλά. Δε μασάμε με τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. άμα πάω Μπραζίλ
    θα σου προμηθεύσω
    ξόρκια εγγυημένα!
    τύπου να σκάσεις μύτη
    στην οικοδομή
    μ΄έναν κόκκορα
    να τονε σφάξεις (κρίμα το κοκκοράκι)
    και να ψέλνεις διάφορα
    κατά προτίμηση στίχους ροκ
    χορεύοντας και πετὠντας
    το αίμα στους ρουφιανεργολαβοδηγούς
    κι άμα σου ξανακολλήσουν
    να μεταμορφωθώ σε σκαντζόχοιρο!
    (κι αν πάλι φύγουν διαπαντός
    θα ευχαριστήσεις τους ορίσα
    που σε απάλλαξαν
    και θα ξεκινήσεις καριέρα λευκού μάγου!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. (καλά
    αυτό το ωμέγα
    με την ψιλή
    πώς προέκυψε!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. άσε, και γώ έχω να βάψω σπίτι και με κόβει κρύος ιδρώτας.
    Τα μαστόρια είμαι σίγουρη πως θα θέλουν να το βάψουν.. σωμόν.Έ ρε γλέντια!!!!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ...Kαι διαβολομηνας,
    και διαβολοχρονια..και..και..

    (Αλλα, οσο να'ναι, εχουν και τα καλα τους ολα αυτα τα διαβολικα...)

    Καλο φθινοπωρο «pepper» :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κοκό μου,
    σκέτη έμπνευση! Λες να τα παρατήσω και να το γυρίσω σε μάγος;
    Να κάνω βουντού, ξόρκια, τζούτζου, και όλα τα σχετικά; Να χορεύω γυμνός υπό το σεληνόφως σα σονάτα του Μπετόβεν;
    Λες να φτιάχνονται με αυτόν τον τρόπο ευκολότερα τα σπίτια;
    Λες να το δοκιμάσω;
    να πάρω χρυσή ευκαιρία να βρω κόκκορες και κατσίκια;
    Έχεις μεγάλη βατίτσα για το Μπραζίλ; χωράμε μέσα;

    Δήμητρά μου,
    Βάψιμο, ε; ολόκληρο: μέσα - έξω;
    Καλό κουράγιο...
    Να τους πεις να κάνουν καλό ξύσιμο,στοκάρισμα και τρίψιμο γιατί αν ξανασκάσει δε θα πάρουν μία! Πρόσεξε την ποιότητα και εταιρεία από τις μπογιές (μην πάρεις βιβεχρώμ) και να τους πεις ότι αν δεν κάνουν 3 δείγματα κανένα μέτρο το καθένα (να τα δεις με το φως της μέρας μετά από κάνα τεταρτάκι αφού έχουν περαστεί για να προλάβουν να τραβήξουν) δε θα διαλέξεις.
    Αλλιώς άρχισε και συ τα βουντού, τα ξόρκια, και, καλού κακού, πάρε και κάνα κοκκόρι.

    Πολυαγαπητή Serendipity,
    Γουέλκαμ! (καλώστηνα)
    Όσο διαβολικά και να γίνυν εμείς αντέχουμε,ε;
    Πές μας τί τρέχει να σου βρούμε γιατρικό...
    Καλό φθινόπωρο να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή