Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

Snakes n' Ladders

Πόσο χαίρομαι που δεν υπάρχει πραγματικότητα!
Δεν υπάρχει αυτό που βλέπουμε, δεν είναι το ίδιο για όλους.
Θυμάμαι ένα έργο των Monty Pythons, νομίζω κάτι με τα "κουλουβάχατα της ιστορίας".
Υπήρχαν τρύπες στο χρόνο και έμπαιναν εδώ και έβγαιναν εκεί, κ.ο.κ.
Κάπως έτσι βλέπω τον κόσμο γύρω μου. Βλέπω κάτι, μου θυμίζει κάτι άλλο, νιώθω κάτι άλλο, και καταλήγω αλλού. Η γιαγιά μου θά'λεγε απλά "από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα". Πολύ πραγματιστική θεώρηση. Σχεδόν "ρεαλιστική".
Πουθενά όμως δεν υπάρχει πραγματικότητα...
Τη σκότωσα!
Ήταν βαρετή, μονοδιάστατη, σχεδόν αναμενόμενη.
Ενώ αυτό το ανείπωτο, το περίεργο, το προσωπικό που ανεβαίνω στη ράχη του Snake και γλιστράω με κομμένη την ανάσα τη Ladder...
Ενθουσιαστικό, fascinating,
αυτό που σου κόβει την ανάσα,
το υπέρτατο αγαθό,
το Αναπάντεχο.

6 σχόλια:

  1. Xaroumenopiperitso, nomizw oti brhka to kolpo gia na afhnw sxolia kai s'esena.... Zhtw pou skotwses thn pragmatikothta! ma kala, kammia anafora stis "klaktaromp"? Xronia sou polla, twra pou to les, kai eimaste mesa gia meeting otan adeiasete (giati twra teleutaia kai to Monoke htan sto tre3imo). Opws leei kai o Tzimakos, "fidakia polla". To korkomplok h opws alliws to lene oi neoi, mou akougetai san mia mpourda prokataskeuasmenh sta trendy grafeia mias diafhmistikhs. Mh masas. Don't believe the hype!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ο καθένας μας είναι ένας αναπάντεχος κόσμος αλλά συνήθως φοβόμαστε να το δούμε και μένουμε στα ανιαρά και παραδεδεγμένα, δηλαδή στις προκατασκευασμένες φόρμες
    (αυτές που με στενεύουν στα μανίκια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για τις Κλακταρόμπ υπάρχει "παλαιότερη ανάρτηση", νομίζω η πρώτη, ή η δεύτερη.
    όσο για το κοκομπλόκο, τείνω να συμφωνήσω...

    Coco dear!
    δεν είναι ωραίο να μη φοβόμαστε το αναπάντεχο; Άλλωστε αυτό είναι και το μόνο σίγουρο που διαθέτουμε...
    Μπορεί να είναι και υπέροχο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. TΩΡΑ ΕΓΩ ΑΜΑ ΠΩ ΟΤΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟ ΚΟΒΕΙ ΚΩΛΟΥΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΚΙΑ? ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΑΝΑΠΟΔΗ?
    ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ..
    ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ ΑΝ Ο ΦΟΙΒΟΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ..ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ
    Α.ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΠΙΠΕΡΗ ΣΕ ΛΕΩ ΜΟΝΟ ΕΓΩ
    Β.ΑΝ ΔΕ ΜΠΕΙ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕΙ ΘΑ ΤΟΥ ΚΟΨΩ ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ(ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΑΠ΄ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ)
    Γ. ΑΝ ΛΥΘΕΙ ΤΟ Β. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΟ Α. ΑΝΕΥ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΣΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ!
    Δ.ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΣ ΦΟΙΒΟΣ...ΧΑΙΡΩ ΠΟΛΥ!
    ΧΙΧΙΧΙΙΧΙ
    ΦΙΛΙΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΠΙΠΕΡΗ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. το αναπάντοχο είναι από τα πιο όμορφα πρα΄γματα στη ζωή. και προυπόθεση για την ύπαρξη του γέλιου, επίσης.

    αλλά παιζει πάντα και η εκδοχη της λοθ, φυσικά. τιποτα σχεδόν δεν ειναι αμιγως καλο η κακό.

    φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Dear LOOOOth!
    όχι, δε θα είσαι κακιά...
    έτσι είναι. Απλά το αναπάντεχο μπορεί και να μην "κόβει" απλά κώλους!
    Όσο για την προσφώνηση, ναί, συμφωνώ! Μόνο εσύ (τώρα θεσπίζω το δικαίωμα) με λες!
    όσο για το Φοίβο (το γνωστό "πυροσβέστη") - πές του το...
    Δεν νομίζω να είναι άλλος. Εμείς μόνο αυτόν διαθέτουμε - ρώτα και τη Λη.

    Ντέντ έντ, ντήαρ!
    Καλησπερούδια...
    Εγώ το λατρεύω το αναπάντεχο.
    Δε βαριέμαι ποτέ!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή