Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Απολαύσεις ή Αμαρτίες

"Γλυκές αμαρτίες"
"Πονηρές αμαρτίες"
"Αμαρτίες..."

Αμαρτίες, γενικά. Απαγορευμένοι καρποί, θέματα ταμπού.
Θέματα καθημερινά, βαθιά ανθρώπινα.
Η ίδια η γλώσσα μας, προσπαθώντας να σφραγίσει, να κατωχυρώσει την αμαρτωλή "φύση" κάποιων έξεων, ευνούχισε τις πράξεις στερώντας τις από λέξεις.
Ενίοτε, αναζητούμε λέξεις για να εκφράσουμε ποιοτικές αποχρώσεις ευχάριστων πράξεων ή συνηθειών, και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αδιέξοδο.
Δεν έχουν άδικο λοιπόν τα νέα παιδιά που αναγνωρίζοντας την ανάγκη των λέξεων επινοούν φράσεις όπως "γαμάτο", "απίστευτο", "δεν υπάρχει", LOL, κλπ.
Δε θα τολμήσω να μπω καν στις σκέψεις ποιόί άνθρωποι μας έπεισαν ότι κάποια πράγματα είναι αμαρτίες, πότε, σε ποιό κοινωνικό πλαίσιο και γιατί. Αν το κάνω, "θα πέσει φωτιά να με κάψει"!

Θα σας πω όμως το εξής:
Αμφισβητώ τους νόμους, τις νόρμες, τους κανόνες, και ειδικά τον αναίσχυντο εγκλωβισμό πλήθους απολαύσεων στο κλουβί με τις "αμαρτίες".
Εγώ τις γουστάρω τις αμαρτίες. Δε ζω χωρίς αυτές. Τις αναγνωρίζω ως καθαρές, αγνές ανθρώπινες απολαύσεις, τις παραδέχομαι χωρίς τύψεις, και τις απολαμβάνω. Γιατί περισσότερω αποτελούν απολαύσεις στο προσωπικό μου σύστημα αξιών, παρά ενοχλητικά στοιχεία του διαβόλου. Αν είναι έτσι, τότε είμαι και λίγο διαβολικός.

Χαμογελώντας πονηρά, φέρνω γλυκά, νωχελικά και παιχνιδιάρικα πολλές από τις αμαρτίες που απολαμβάνω, και δεν τις απαριθμώ, όχι γιατί δε θέλω να προκαλέσω, αλλά γιατί απλά είναι πολλές και ποικίλες.
Παραδέχομαι βέβαια ότι οι πρώτες που μου έρχονται στο μυαλό είναι σεξουαλικού ή γαστρονομικού περιεχομένου. Και από πείσμα, μπαίνω στον πειρασμό να ερωτοτροπήσω με τη δίνη των λέξεων.
Ερωτικό 'gourmet", λατρεία και ηδονή, χορός συναισθημάτων που αστραποβολάνε με μικρά πειραγματικά αγγίγματα...
Μπα, άσε, θα έχουμε πρόβλημα αν συνεχίσω κυριακάτικα.
Αυτό όμως που με προβληματίζει είναι μια κοινωνία που, προκειμένου να επιβιώσει ως κοινότητα, θεσπίζει κανόνες, και όλοι τους αψηφούμε.
Σας αφήνω να απολαύσετε μια Κυριακή.
Ωραία έννοια η Κυριακή...
Ξυπνάω, χαζεύω τα δέντρα, αφήνω τον αέρα να με χαιδέψει στο προσωπο, κοιτάζω το πρόσωπό της δίπλα μου.
Η μουσική (τώρα έχω "εν λευκώ" να με ταξιδεύει σε μια διασκευή του Jumping Jack Flash) ταξιδιάρικη, παιχνιδίζουσα, σα χάδι ερωτικό, απ' αυτά που σ' αγγίζουν, σε ερεθίζουν και σ' αφήνουν να απολαύσεις την ανάγκη να συνεχίσεις το παιχνίδι.
Απολαμβάνω τη μυρωδιά της υγρασίας από τα πεύκα και τους ευκαλύπτους το πρωί.

Απολαμβάνω στιγμές, τη ζωή, τις σκέψεις, τις αισθήσεις και ψευδαισθήσεις.
σα σε παραίσθηση, γλιστράω σε κύμα που στροβιλίζεται στο μυαλό μου.
Καλή ακρόαση στη ζωή σας.

18 σχόλια:

  1. Όπως τα λες είναι, και πόσο βαρετή θα ήταν η ζωή μας αν δεν είχαμε να παλέψουμε και ενδώσουμε σε αμαρτίες?

    Οι δικές μου είναι οπωσδήποτε η λαιμαργία... και η ανία. Επειδή δεν παίρνω βάρος εύκολα, βγάζω όλο μου το άχτι στο φαΐ, ακόμα και χωρίς να πεινάω. Όσο για την ανία, έχω πέσει θύμα της υπερ-επανειλημμένα, και δεν το παίρνω καν χαμπάρι. Και δυστυχώς μου είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσω πως το να βαριέσαι είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις στον εαυτό του στην ηλικία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εγώ μαζί σου. Η αμαρτία σε ενικό ή πληθυντικό αριθμό είναι άναρχη και δοτική ταυτόχρονα, ανοιχτή σε όποιον μεγαλουργεί μέσα από τα πάθη του και κάποιες φορές καταστροφική, για να εξισορροπήσει τα συμβαλλόμενα ή αντιτιθέμενα. Άλλωστε γι' αυτό υπάρχει...για να γίνεται και να υπηρετείται. Το είπε κι ο άγιος Παζολίνι. Σε μια κοινωνία, όπου όλα επιτρέπονται, δε γίνεται τίποτα. Σε μια κοινωνία, όπου απαγορεύεται κάτι, γίνεται αυτό το κάτι.

    Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χρειάζεται καμιά φορά μια μικρή βουτιά στις αμαρτίες, έτσι πιστευώ τουλάχιστον. Είναι ένας τρόπος να δεις τα όριά σου. Μη το παρακάνουμε όμως. Τι ψυχή θα παραδώσουμε άλλωστε! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ,ΠΟΛΛΑ, ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΤΙ ΘΑ 'ΤΑΝ Η ΖΩΗ, ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ, ΑΜΑΡΤΙΕΣ, ΛΑΘΗ, ΧΑΡΕΣ, ΛΥΠΕΣ, ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΚΙ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ, ΕΡΩΤΕΣ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ... Κ.Α. !

    ΑΝ ΤΟ 'ΧΕΙΣ ΒΡΕΙ Η ΟΤΑΝ ΤΟ ΒΡΕΙΣ... ΜΟΥ ΤΟ ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΕΝΑ, PLEASE! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νομίζω καθένας έχει την προσωπική του ηθική. Οπότε το τι αποτελεί «αμαρτία», αν θέλεις, -αν και η λέξη δε μου αρέσει- έγκειται στο ποια δικά μας προσωπικά όρια ξεπερνάμε κάθε φορά...
    χμμ.. αυτό θα πρέπει να το ξανασκεφτώ πάντως..δεν είμαι καθόλου σίγουρη τελικά ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @sourgeal: Ποιος είναι δηλαδή για να είσαι κι εσύ; Μην αγχώνεσαι λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Όλοι έχουμε τάση προς την αμαρτία, είτε σαν άτομα, είτε σαν ομάδες, και δεν υπάρχει νόμος ικανός να μας εμποδίσει, αφού οι άνθρωποι δοκίμασαν όλα τα είδη των τιμωριών χωρίς αποτέλεσμα και έφτασαν ακόμα και σε υπερβολική αυστηρότητα, με την ελπίδα να προλάβουν τα εγκλήματα των κακούργων" (Θουκιδίδης)
    "Στις μεγάλες αμαρτίες οι θεοί επιβάλουν μεγάλες τιμωρίες" (Ηρόδοτος)
    "Ένα ατομικό αμάρτημα δεν είναι τόσο θλιβερό στον κόσμο αυτό όσο μια δημόσια ασχήμια" (Θερβάντες)
    "Τα παλιότερα αμαρτήματα είναι οι νεότεροι τρόποι ζωής" (Σεξπιρ)
    "Ιστορία μου αμαρτία μου λάθος μου μεγάλο,είσαι αρρώστια μου μες στα στήθια μου και πώς να σε βγάλω" (Ρίτα Σακελλαρίου)

    Καλό βράδυ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αμαρτία είναι να μην τα έχεις καλά με τον εαυτό σου επειδή προσπαθείς να αποφύγεις την αμαρτία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ολο τα ιδια και τα ιδια.. σκεφτομαι οταν μπαινω στα ποστ σου. Δηλαδη οτι, τι στον πεο, σιγουρα καπου σε ενα αλλο επιπεδο συμπαντικο, εχουμε συνδεθει εγκεφαλικα σε σημεια.
    long live =)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ρΕ παιδιά!
    Αμαρτία! Αμαρτία!
    Θα πέσει μενίρ να μας κάψει!
    μα τον τουτάτη!

    Mrs Stulf!
    Ανία; γιατί ανία βρε; τόσα ενδιαφέροντα έχεις και δόξα τω θεώ, δεν είσαι κανένα χαϊβάνι να κάθεσαι και να μένεις χωρίς γνώμη και να μην κάνεις τίποτα. μόνο τα ποστ σου απαιτούν χρόνο και σκέψη.
    όσο για το φαϊ, είσαι μάλλον τυχερή. Εγώ έχω αδυναμία στα γλυκά και αν φάω μία μέρα, μου φαίνεται την άλλη.
    με την ανία κόλλησα όμως.
    Ξύπνα ρε!
    (στο λεω εγώ που έχω καρφιά στον πισινό μου και δεν κάθομαι ούτε δευτερόλεπτο.)

    ΑΑ,
    Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου - έχεις δίκιο για την κοινωνία της απαγόρευσης. Η απαγόρευση είναι κλασική μέθοδος διάδοσης τινός πράγματος.
    Για πες - τί να απαγορεύσουμε λοιπόν;


    Gi Gaga,
    "μικρή" βουτιά; είσαι σοβαρός; μικρή; γιατί μικρή;
    βαστάω την αναπνοή μου!
    Πλούφ! (άντε γειάααααα)


    Παντοτινέ,
    συγνώμη που θα στο πω έτσι, αλλά ΔΕ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΠΩς ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ.
    Ίσα ίσα...
    Αμαρτίες και απολαύσεις,.....
    Μμμμμμμμμμμ....


    γελαστούλα,
    "ηθική είναι να πείσεις κάποιους ότι αυτό που είναι καλό για σένα είναι καλό και για εκείνους, ενώ αυτό που είναι κακό για εσένα είναι κακό και για εκείνους."¨
    Για μένα, η ηθική θα έπρεπε να έρχεται σε ανθρώπινα μέτρα και όχι σε "θεΪκά" ή άλλα.
    Τζάστ ντού ιτ.

    Gi gaga,
    αστην να αγχωθεί και λίγο, δε βλάπτει και λίγο άγχος, ψάξτε! ψάξτε!

    Λευκή,
    μ' έστειλες με τις αναφορές σου.
    τελείως. Εύγε!

    Καλό παιδί,
    Δεν είσαι μόνο καλό παιδί, είσαι και έξυπνο! (ατιμούτσικοοοο!)
    πές τα χρυσόστομε.
    Αμαρτία είναι να ζεις αλλά να μη ζεις.
    Εδώ είναι η ζωή, τώρα. όχι αύριο...

    Ντετζέβου,
    χάθηκες, είσαι καλά; τρέχεις με δουλειά;
    Χαίρομαι που μιλάμε σε ίδιο μήκος κύματος. (εγώ έχω και λίγα ντραμς στο αίμα μου όμως...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΕΥΤΥΧΩΣ!

    ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕ ΨΑΧΝΕΙΣ ΚΑΙ, ΕΤΣΙ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ! :)
    ΚΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ... ΟΥΤ' ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ
    ΜΑΘΩ! :)

    ΤΙ ΕΥΤΥΧΙΑ! Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

    ΚΑΙ ΚΑΤΙ, ΤΟΥ ΟΣΚΑΡ ΟΥΑ'Ι'ΛΝΤ:

    " Η μονη διαφορα αναμεσα στον αγιο και τον αμαρτωλο ειναι οτι ο καθε αγιος εχει ενα παρελθον και καθε αμαρτωλος εχει ενα μελλον."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. "Should we all confess our sins to one another we would all laugh at one another for our lack of originality"
    (Kahlil Gibran)

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. αν είναι η παστούλα αμαρτίαααα
    θα βγω να το φωνάξω με λατρεία
    θα βγω στο σερβιτοοοόρο να το πω
    να φέρει κι έ-να δεύ-τεε-ροο
    γλυκοοοὀ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Παντοτινέ,
    δεν ξέρω για τον αμαρτωλό και τον άγιο, πάντως εγώ έχω ΚΑΙ παρελθόν, ΚΑΙ παρόν ΚΑΙ μέλλον!

    Λίλιθ,
    ίσως να υπάρχει έλλειψη πρωτοτυπίας, αλλά αυτό το βάζω δεύτερο στην ιεραρχία μου, να μην πω τελευταίο. το πρώτο είναι να ζήσεις. καλημερούδια!

    Κοκό μου,
    γκουντ μόρνινγκ.
    Παστούλα, εεε; (γιές! γιές!)
    Εύγε - το πνεύμα τροφοδοτίται από γλυκές σκέψεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΣΕ ΖΑΛΙΖΩ, ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ ΦΟΡΑ! :)

    ΑΛΛΑ,
    ΠΑΡΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!

    ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ,
    ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ,
    ΠΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ! :)

    ΜΙΑ ΠΟΛΥ
    ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αν μπορούσες να φανταστείς πόσο καλό μου έκανε αυτό το πόστ!
    Να είσαι καλά ρε πιπέρι και σ' ευχαριστώ πολύ!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα και καλό μήνα να έχεις με πολλές όμορφες στιγμές με η χωρίς αμαρτίες!

    Αλήθεια έχουν διαβαθμίσεις οι αμαρτίες;

    Καλή ακρόαση και σε σένα!

    Φιλιά!

    ΥΓ: Έχει μέρες να δούμε σκίτσο σου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Παντοτινέ μου,
    καλημέρα. Κατ αρχήν δε με ζαλίζεις. κατά δεύτερον, πράγματι, το ζητούμενο είναι το μέλλον. Όσο για το παρελθόν , είναι αυτό που μας κάνει να χαμογελάμε όταν λέμε ιστορίες από τη ζωή μας!

    Κανένα,
    Χαίρομαι πολύ που σε βοήθησε το ποστ/σκέψεις. γιατί;
    Μήπως έχεις αναστολές για τις αμαρτίες σου; Για φαντάσου μια ζωή χωρίς αμαρτίες. Ακόμα χειρότερα: για φαντάσου μια ζωή χωρίς απολαύσεις...
    Φιλιά πολλά!

    Κοραλλένια μου,
    πάντα γλυκομίλητη και χαμογελαστή και καλοδιάθετη. Γι΄αυτό σε συμπαθώ! Αν έχουν διαβαθμίσεις οι αμαρτίες... μμμμ... είναι σα να με ρωτάς αν έχουν διαβαθμίσεις οι απολαύσεις. Πιστεύω πως έχουν. Και το κριτήριο διαβάθμισης μπορεί να αλλάζει: τί ρίσκο πήρες, αν έβλαψες τον εαυτό σου ή άλλους, αν ήταν ζημιογόνο, αν ενείχε ευχαρίστησης και χαράς, πως εξελίχθηκε, πόση πλάκα είχε, πολλά.
    Καλές αμαρτίες λοιπόν, και ακόμα καλύτερες απολαύσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή