Οδηγούσα, χαμένος στην περιοχή, χαμένος στο διάστημα, χαμένος στους ήχους των Dire Straits στο πολυλατρεμένο Alchemy, ώσπου μέσα στα στενά ξεπροβάλλει η εικόνα του Όσιρι, (δε θυμάμαι καλά το όνομα του Αιγύπτιου θεού με το κεφάλι σκύλου)
επάνω σε ένα κολωνάκι εισόδου σπιτιού...
Εξεπλάγην! (ελληνιστί: έμεινα μαλάκας/άναυδος)
Τράβηξα γρήγορα το πιστόλι μου από τη θήκη, και έριξα δύο:
.jpg)
Νομίζω τον πέτυχα το θεό στο κεφάλι. Και έτσι γύρισε και μου γάβγισε. Ε, τί ακεφιές να έχεις μετά; Σ' αφήνει η ζωή να έχεις ακεφιές; Όχι. Εισβάλλει με αυθάδεια, απρόσκλητη στο κάστρο της διάθεσής σου και παρεισφρύει σκάζοντας στα γέλια. Ε, μα; Με ρώτησε εμένα που είχα φτιάξει ολόκληρο σενάριο ακεφιάς, μιά στους 2 μήνες; Όχι!
Νά ένα χαμόγελο λοιπόν, πάρτε το και σεις, δωράκι. Παρασκευιάτικο.
ΚΑΛΑ... ΤΟΥ ΕΚΑΝΕΣ! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΠΑΜ ΚΑΙ ΚΑΤΩ! :)
Δεν ντρέπεσαι να πυροβολείς εν ψυχρώ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή:-) Ορίστε και ένα χαμόγελο από δω...
Αυτοπεποίθηση πάντως το σκυλί, πάνω εκεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' ότι θυμάμαι από αντίστοιχη σειρά κινουμένων σχεδιών, ο θεός σκύλος ήταν ο Anubis, θεός του θανάτου και του σκότους. Ο Όσιρις ήταν ο αιώνιος αντίπαλος του, ο θεός γεράκι, θεός του φωτός. Βέβαια μπορεί να κάνω και λάθος... αλλά τι σε μαθαίνουν τα παιδικά του Σαββατοκύριακου :Ρ
Τουλάχιστον μπήκες στον κόπο να τον κατεβάσεις από κει πάνω ή ακόμα την έχει δει "Κούρος" το ζωντανό;
ΑπάντησηΔιαγραφήο Θεός στον οποίο αναφέρεσαι είναι ο Anubis και έχει και μπλόγκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός πάντως μοιάζει με τον σκύλο Άργο του μπλόγκερ Ιμερου.
Παιδιά, σόρυ, πράγματι είναι ο Άνουβις, έχετε απόλυτο δίκιο. Χάου κλάμζι οβ μι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντοτινέ,
είμαι γρήγορος πιστόλης!
Σουργελαστούλα,
ανταποδίδω μετά χαράς! LOL
:)
Mrs Sulf,
Good Morning, re!
Τί κάνει το κομπιουτεράκι σου; οκ;
Είσαι έξυπνο παιδί, το ξέρω, αλλά πότε προλαβαίνεις και τα παιδικά, ε;
Gi Gaga.
όχι ρε συ, δεν τον κατέβασα... πρώτον επειδή έδειχνε να την καταβρίσκει εκεί πάνω και δεύτερον γιατί κορνάρανε οι πάντες παλαβωμένοι, οπότε δε μ΄έπαιρνε να σταματήσω μέσ στη μέση να παίξω με το σκύλο...
(μπουρδέλο-αθήνα...)
Μάλερ,
μπονζουρ και σε σέν. ένα δίκιο τόχεις σίγουρα. Πές μου ότι δεν είναι ακόμα η κυρία Ασπρά και η κα Μελίτα (η ψηλή με τα γιγάντια γυαλιά - νομίζω Εμμανουιλίδου τη λέγανε;) στη σχολή στην ιστορία της τέχνης...
Πές μου κάτι, έχεις τελειώσει ή είσαι τελειόφοιτος;
όχι μόνο είναι άλλα φέτος θα πάρω και Ειδικό Θέμα Ιστορίας Τέχνης μαζί τους!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμα καλά πόσα άτομα από το ΕΜΠ είναι μπλόγκερς?
ΑπάντησηΔιαγραφήhaha, είναι κι αυτά μέρος του πακέτου... τα βλέπω στο κομπιούτερ!
ΑπάντησηΔιαγραφήDear Mahler,
ΑπάντησηΔιαγραφήτί να πω...
Δε θα ξεχάσω την Ασπρά να κάνει μάθημα Βαν Γκόγκ,να έχει το φωτισμό κάτω από το σαγόνι της σαν το Δράκουλα, να τονίζονται τα υπέροχα λεπτά φρυδάκια της, να δείχνει slide με τα ηλιοτρόπια και να διαβάζει από τα χαρτιά της.
"και εδώ βλέπουμεεε..."
Και πριν προλάβει να συνεχίσει, ανοίγει η πόρτα του αμφιθεάτρου, κάνει απότομο ρεύμα αέρα και της παίρνει τα χαρτιά.
και εκείνη, έψαχνε, έψαχνε, έψαχνε τί είναι τέλος πάντων αυτό που βλέπουμε...
Δεν ξέρω.
Ο Γκανιάτσας φοράει ακόμα τα ίδια μαύρα αθλητικά; Ο Λάσκαρης ξύρισε το μουστάκι; Συνεχίζονται οι φήμες για την ταινία του που ήταν γυμνός και έκανε ενέσεις σε πορτοκάλια;
Πές κάνα νέο, ρε!
Stulf μου,
Σήμερα δλδ θα δεις παιδικά;
Χεχε (πλακίτσα)
Εμένα τα "μοντέρνα " παιδικά με φρικάρουν...