"Πως ο δρόμος τούτος είναι μακρύς και πολυώδυνος, οι πιο φωτισμένοι από μάς τό 'χουμε αρκετά διδαχτεί, γιατί κρυμμένη είναι της φύσης η αλήθεια, κι η δικαιοσύνη της πολύ πιο δυσεξιχνίαστη απ' ότι στοχάζεται ο αφιλοσόφητος νους, και αποδιώχνει με άτεγκτη σκληράδα ... και δοκιμάζει σκληρότερα τους δικούς της"
Δημήτρης Πικιώνης, Το πνεύμα της παράδοσης, Δ.Πικιώνη Κείμενα, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1987
Καιροί περίεργοι. Για πολλούς δύσκολοι. Με άλλο "χρώμα" για τον καθένα, με άλλη μελωδία.
Διαβάζω, ακούω, βλέπω.
Σαν αλχημιστής παλιός, σκονισμένος, μαζεύω τη διάθεσή μου σε μπουκαλάκια αόρατα και τη δίνω σε εσάς ψιθυρίζοντας τα μαγικά λόγια, τις δυσπρόσιτες λέξεις. Να διώξουμε τα πολυώδυνα σκοτεινά στενάκια, να περπατήσουμε σε φωτεινούς διαδρόμους, να γελάσουμε με τις βροχές και να παίξουμε τους ήλιους.
(σκέφτομαι απλά να πάω για μια βουτιά να συλλέξω τις αχτίδες που ξετρυπούν το νερό και κρύβονται στα βράχια.)
Καλή ημέρα σε όλους.
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ-
ΚΥΡΙΑΚΟ!
Καλή σου μέρα και σένα Μοναχικέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ευχαριστώ για την παρέα.
Εισαι κι εσυ φωτοσυλλεκτης λοιπον. Καλη εβδομαδα συναδελφε! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα γινόταν να βουτήξουμε παρέα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί μου φωτοσυλλέκτες!
ΑπάντησηΔιαγραφή(πολύ μου άρεσε το σχόλιο της Λη)
Λοιπόν κάτι μεξικάνοι σαμάνοι στεκόντουσαν οκλαδόν με τα μάτια κλειστά και τις παλάμες των χεριών τους ανοιχτές και στραμμένες στον ήλιο γιανα πάρουν ενέργεια από αυτόν.
Υπάρχει και σχετική "φιλολογία" (με πολλή επιφύλαξη ο όρος) για τα χέρια ως "ενεργειακός πομποδέκτης". Δεν είμαι προσωπικά οπαδός του ρεύματος, αλλά σίγουρα νιώθα τα χέρια/παλάμες ως σημαντικό μέρος του ανθρώπινου σώματος.
@Λη,
Φωταγώγησες τα σχόλια με την παρατήρησή σου!
@SD,
Με χαρά αλλά να φτιάξει ο καιρός!
Πήγα χτες στην Κω για 1 μέρα: το πρωί είχε χειμώνα,το μεσημέρι καλοκαίρι και το απόγευμα φθινόπωρο!
Που σε ρε Βιβάλντι!