Εδώ και χρόνια ταξιδεύω σε μία θάλασσα ιδιαίτερη. Έχει τα δικά της ρεύματα, τα δικά της κύματα, τις δικές της τρικυμίες και υπέροχες αυγές και ήλιοβασιλέματα. Τις νύχτες, τα αστέρια γίνονται ακόμη λαμπρότερα. Στα κύματά της, με σαγηνεύει ο τρόπος που αποτραβάει ο άνεμος τις λίγες σταγόνες στην κορυφή τους και τα μετουσιώνει σε αύρα. Βρίσκω μοναδική τήν αίσθηση από την αύρα της στο πρόσωπό μου.
αυτό εκεί πάνω δεξιά τι είναι, για χταπόδι μου φαίνεται
ΑπάντησηΔιαγραφήεμένα μ΄ αρέσει να κάθομαι σ΄έναν βράχο και να σκάνε πάνω μου τα κύματα και μετά ν΄ακούω το υπόκωφο βρουχφφφ
Λοιπόν, Κοκό, σκεφτόμουνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως πάνε τα γαλλικά σου;
Όχι, δεν είναι χταπόδι - ένα μικρότερο σκιτσάκι (το μικρό παιδάκι του μεγάλου σκίτσου) για το στροβίλισμα του νερού στο γύρισμα του κύματος.
Δεν είχα δώσει σημασία στον υπόκωφο ήχο (βρουχφφφ). Ορθά εμίλησες, αν και καθήμενη...
Να προσθέσω ήχο;
Όταν έρχεται το κύμα σε παραλία με βότσαλα και αποτραβιέται παρασέρνοντας και τα βότσαλα μαζί και κάνει κκρρρχχχχχχχχ φ
ΩΡΑΙΑ ΕΙΚΟΝΑ. ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΟΤΙ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΕΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΠΙΠΕΡΗΗΗΗ! ;P
Καλημέρα Λοθάρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘένκ ιου, θένκ ιου!
Σούπερ το "χαρουμενοπιπέρη". Άϊ βέρυ μάτς λάϊκ!
Τη μυρωδιά της αλμύρας πού την πας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη η θάλασσά σου!
υπέροχη φαίνεται η θάλασσά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήγυναίκα(πάνω δεξιά) που ρουφάει το κύμα, το χρώμα, την αρμύρα, και το διαλυμένο φεγγάρι αριστερά.
Και μετά όλα αυτά μαζί ,τα αγκαλιάζει.
δ
πυρ, γυνη & θαλασσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήeat your brocolli... ;)
"...καταπιάνομαι ακόμη με όνειρα καιρών, τ΄ουρανού σκοτεινών, τόσο που αν πας εκείνη τη στιγμή να μ΄αγκαλιάσεις, πασαλείβεσαι άστρα..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΟδυσσέας Ελύτης
δεν είναι τέλειο; και κολλάει νομίζω! σε πρήξαμε εγώ και η Deadend! :p
η μια με Λειβαδίτη και η άλλη με Ελύτη!
ορίστε! κάνουν και ρίμα! ;)
φιλάκια :)))
Συννεφιά,
ΑπάντησηΔιαγραφήπάνω από την ατελείωτη θάλασσα,
εικόνα φθινοπώρου...
Δήμητρα,
το ωραίο με το να ζωγραφίζεις είναι ότι τελικά άλλα πράγματα καταλαβαίνεις εσύ και άλλα οι άλλοι.
Και το καλύτερο:
όλα είναι τέλεια!
Λη,
πυρ γυνή και θάλασσα, έχεις δίκιο.
Τά μπρόκολα που κολλάνε;
Καρυάτις,
Ελύτης, ο αγαπημένος...
Και διάλεξες ωραίο ποιήμα και ωραίες εικόνες. Ευχαριστώ!
a velo! (λυπάμαι, οι τόνοι έφυγαν απ΄τον αέρα)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι να είσαι πάνω στα βότσαλα
κκρρρχχχχχχχχ φ
και κολλάνε πάνω σου μερικά φύκια
Bonjour Coco,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύστοχα τα βότσαλά σου,
κχχχχ, ναί!
ζωγραφίζεις τέλεια..
ΑπάντησηΔιαγραφήη θάλασσα δεν είναι ποτέ βαρετή, ποτέ στάσιμη, ποτέ η ίδια.
keep sailing ;))
φιλιά :)
Thank you Dead End,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα είμαι/ήμουν μαύρος,
σκόπευα να σφαλίσω και μανταλώσω γερά τις πόρτες.
Από πείσμα λέω να μην κλείσω πορτοπαράθυρα ακόμη
μπας και μπει λίγο φως
Μπάϊ
όντως η ζωγραφική σου είναι άπαιχτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η μία και η άλλη.
νηνεμία να έχει μέσα της για σένα η κάθε τρικυμία...
:)
Ευχαριστώ Άμπι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα κάνω ό,τι μπορώ.
όντως, ζωγραφίζεις σουρεαλμοναδικά! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήthe moon is full here every night
ΑπάντησηΔιαγραφήand i can bathe here in his light
(μου θυμίσατε τον τομ γουέητς με το ποστ σας)
ελπίζω να μπήκε και να κατσικώθηκε εκεί μέσα.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Kαρυατιδάκι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι όμως θέμα ικανότητας, είναι θέμα του ότι αντιλαμβάνομαι τον κόσμο περίεργα...
Αγαπητέ βλαξ,
παρόλο που δεν έχω εμπειρία από τομ γουέιτς, οι στίχοι είναι πραγματικά απολαυστικοί, Ευχαριστώ.
Ντέντ Έντ, ντήαρ,
ποιός μπήκε; ποιός κατσικώθηκε;
γουάτ χάπεν'ντ;
φιλιά!
Στη δίαιτα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήτο φως ντε!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)