Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Η Αποκαθήλωση

Πλησίασα δειλά την εικόνα, και την ξεκρέμασα.
Ήρθε η ώρα, μετά από 14 χρόνια, να ξεκολλήσω.
Τη φυλούσα μέσα σε ειδική συσκευασία για να την προστατεύσω από το Χρόνο.
Δέχομαι το Χρόνο, δέχομαι και τη φθορά του. Την αφήνω να πεθάνει λοιπόν.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν μία (και μόνο) εικόνα, αλλά περίπου 30.
Η διπλωματική μου εργασία στο Πολυτεχνείο είχε θέμα
"ένα εκπαιδευτικό πάρκο με θέμα την ελληνική μυθολογία για παιδιά ως 12 ετών"
και ήταν όλα μου τα όνειρα μαζεμένα. Μαζεμένα σε μία γροθιά, με μια αιχμή.

Συμπτωματικά, την ίδια μέρα, βρέθηκα με ένα παλιό μου συμφοιτητή, νυν καθηγητή στο παν/μιο πάτρας στην αρχιτεκτονική σχολή. Πήγαμε τη βόλτα μας, τσιμπήσαμε, ήπιαμε και μια μπυρίτσα και συζητήσαμε μια άλλη αποκαθήλωση - αυτήν της Αρχιτεκτονικής. Δεχόμαστε την αποκόλληση (και απεξάρτηση) από τις Προσμονές της αρχιτεκτονικής φιλοδοξίας, από τα όνειρα που δε θα ζήσουν πια γιατί ποτέ δε ζούσαν.

Και χωρίσαμε αισιόδοξα, δεχόμενοι όχι μόνο το χαρούμενο θάνατο των ιδεών (πού'σαι ρε "twilight of the idols"), αλλά και το γεγονός ότι τα όνειρα δεν έχουν ανάγκη από το κοινωνικό τους πλαίσιο και την ένταξη σε πλαίσια αναγνώρισης και "δόξας". Τα όνειρα ζουν μέσα στις ψυχές μας μονήρη, πεισματάρικα, και τρώνε από τις προσμονές μας για προσωπική - και μόνο- ικανοποίηση.

Κάποτε (μπορεί) να τα μαζέψω σε μία συλλογή ιδεών και σκίτσων, χωρίς την αγωνία της υλοποποίησης. Μπορεί να τελειώσω και το ρημαδο-διδακτορικό κάποτε. Ποιός ξέρει. Μπορεί και όχι. Όχι σε τίποτα. (δύο αρνήσεις=μιά κατάφαση, ή απλά λεκτική παραπλάνηση ενός σχιζοειδούς ονειροβάτη).

Σίγουρα πάντως -κρυφά- κράτησα κάποια σκίτσα στο σκοτεινό μου (υποσυνείδητο) συρτάρι.

κάπως έτσι ονειρευόμουν τότε.
Το ίδιο και τώρα.
Απλά τώρα δεν περιμένω τίποτε από κανέναν.
Ίσως μόνο από τον εαυτό μου.
Ride on.

11 σχόλια:

  1. ... ΟΧΙ ΟΤΙ ΔΕΝ Μ' ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΣΚΙΤΣΑ,

    ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ... ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ!!!....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ... ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟ ΛΑ'Ι'ΚΑ,

    ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΚΟΚΑΛΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυυυύτο είναι: "Απλά τώρα δεν περιμένω τίποτε από κανέναν.
    Ίσως μόνο από τον εαυτό μου.
    Ride on." ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πιπέρη, μόνο ο εαυτός μας μπορεί να μας βοηθήσει όπως και κανείς δεν μπορεί να φρενάρει τα όνειρά μας. Ζούνε μέσα μας, στην καρδιά και το μυαλό και όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα είναι εκεί. Κράτα τα σφιχτά γιατί ειναι τα δικά σου όνειρα και μπορεί να τα αποκαθήλωσες από τον τοίχο αλλά δεν θα τα αποκαθηλώσεις ποτέ από την καρδιά σου γιατί ειναι τα δικά σου "παιδιά".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. παντοτινέ,
    σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλά δεν αναζηώ λογοτεχνική ποιότητα στις λέξεις. Τουναντίον - απαιτώ όμως ουσία και αναλυτική σκέψη.
    Δεν ξέρω πως σου φανερώνεται ως αποδέκτη, αλλά εγώ γράφοντας εξιλεώνομαι τρόπον τινά.

    Τζοάν μου,
    ride on. είναι ένα ροκ κομμάτι για κάποιον που κάνει σχέδια για το μέλλον.

    Καφεδάκι,
    Βαρέθηκα να έχεις πάλι δίκιο! (αστειεύομαι). Είναι τα παιδιά μου - και ως τέτοια τα αγαπώ και συνάμα έχω την αξίωση να τα αφήσω ελεύθερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα Χάππυπέππερ μου!

    Πολύ όμορφο αυτό που παραθέτεις εδώ… «Τα όνειρα ζουν μέσα στις ψυχές μας…»


    Σίγουρα δεν είναι και τόσο κακό να μη πετυχαίνεις τα όνειρα σου…κακό είναι να μην έχεις όνειρα να πετύχεις… Κάπου είχα διαβάσει ότι είναι πολύ όμορφο να στοχεύεις ψηλά στο φεγγάρι…ακόμα κι αν αποτύχεις θα βρεθείς ανάμεσα στα αστέρια…

    Καλή σου μέρα με πολλά και όμορφα όνειρα!

    Φιλιά Πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΜΑ ΝΟΜΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ΑΠ' ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ - ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΟ - ΟΤΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΠΑΙΝΩ, ΑΝ ΚΑΤΙ ΑΠ' ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΕΠΑΙΝΟΣ.

    ΞΕΡΕΙΣ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ "ΩΡΑΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ, ΘΕΣ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΕΣΕΙΣ "ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ"(;!), ΜΠΟΡΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΜΦΙΣΗΜΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΛΔ. ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑ, ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΔΙΠΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ "ΟΧΘΗ" ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕΙ Η ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ!
    ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΒΕΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΩΡΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ Η ΜΗ.

    ΓΙΑΤΙ Ο ΦΑΡΙΣΑΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΤΠΟΚΡΙΣΙΑ - Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΚΕΨΗ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΜΠΥΚΝΩΝΕΙ ΣΤΗ ΛΕΞΗ "ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΟΣ" ΟΧΙ "ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ", Η ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΜ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ - ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. γαμάτα σκίτσα!!! θα συμφωνήσω επίσης με το σχόλιο του ταξιδευτή :)
    επίσης σου στέλνω mail. καλή σου μέρααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. τα όνειρα είναι σαν τα σύννεφα
    μετασχηματίζονται και τρέχουν...δίνουν και μια προοπτική στον ουρανό -
    άμα πραγματοποιηθούν ρίχνει μια καλή βροχή, διαλύονται και ξανά πάλι!

    στους εορτασμούς για την ίδρυση της Brasilia συνθήματα ήταν "η δύναμη της φαντασίας" και "πραγματοποιημένο όνειρο"!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. κοραλλάκι,
    συμφωνώ φυσικά μαζί σου ότι το χειρότερο είναι η έλλειωη στοχοθεσίας - να μην υπάρχουν στόχοι, όνειρα, "θέλω". και δυστυχώς πολλοί πάσχουν από δαύτο.
    όσο για το φεγγάρι και τ αστέρια, πολύ όμορφο. Θένκ γιου ντήαρ.

    Παντοτινέ,
    δίκιο. Πολύ δίκιο.
    Συμφωνώ απολύτως.

    Μάλερ ντήαρ,
    καλά τα σκιτσάκια, τ αγαπάω πολύ. θέλω το όνειρο να έχει ψυχή. δε σνομπάρω τα 3D αλλά πολλές φορές είναι εντυπωσιακά χωρίς χαρακτήρα και συναίσθημα. Το είδα. Θένξ.

    Κοκό μου,
    πάντα προσθέτεις την τελική πινελιά με αυτό το "κάτι" που λες. Συνθήματα για ποιο αίτημα όμως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑΧΕΙ ΕΝΑΣ ΟΥΡΑΝΟΣ... ΧΩΡΙΣ ΑΣΤΕΡΙΑ, ΕΝΑΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ... ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΙΑ... ΙΠΤΑΜΕΝΗ ΜΑΓΙΣΣΑ; :))

    ΕΒΑΛΑ... ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΙΤΛΟ, ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ... ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΘΕ... ΘΕΑΤΗΣ ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ :)

    ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ,

    ΜΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή