Flight of Icarus - Nα σας πάρω μαζί μου;

Τόσα ταξίδια κάνω.

Σκέφτηκα απλά να απογειωθούμε παρέα.

Προσδεθείτε. Βάλτε μουσική, μπόλικη μουσική, εγώ είχα twisted sister, χωρίς να είναι υποχρεωτικό. Τα παλιά. Τα μελωδικά.

Πάμε λοιπόν,

Ας σηκωθούμε από την Κω. Σα να πετάει κι αυτή μαζί μου.

Αστυπάλαια. Δεν έχω πάει, κι ας περνάω από πάνω της. Θέλω να πάω εκεί, στο λαιμό Της- φαντάζομαι παραλίες. Με καραβάκια.

Καραβάκια;

Θέλω και καραβάκια!

Η Αμοργός - σα δράκοντας κοιμισμένος η νησίδα - δε θυμάμαι το όνομά της. Πω πω, θυμάμαι το περπάτημα στο Μούρο, την Άγία Αννα και την ωραιότερη Κόκα Κόλα μετά από τρελό περπάτημα στα βράχια...

Αμέσως μετά, Μικρές Κυκλάδες. φαίνονται και από τη σκηνή.

Και ψάχνω τη Δονούσα, το Λιβάδι, τη σκηνή μου. Ψάχνω τον εαυτό μου του τότε, το Πρώτο Καλοκαίρι. Ο Σκυλοπνίχτης, οι γυαλιστερές γκόμενες από τα Κουφονήσια, και το μυαλό στα παλιά.

Τη Νάξο ποτέ δεν την πολυχώνεψα. Ίσως γι' αυτό να είναι συννεφιασμένη. Την προδίδω και για την Πάρο ακόμα.

Νάουσα, Παροικιά, φρίκη!

Ή έστω, Αντίπαρο - ελπίζω να παίζει ακόμα Doors, LA Woman, Love Her madly, etc...

Το ταξίδι είναι μεθυστικό. Οι σκέψεις σα χαραμάδες και η διάθεση αχνοφέγγει κέφι, απ' αυτό το απογευματινό με μουσική. Ένα μικρό ελληνικό, θα με υποχρεώσεις,

Η Κύθνος! Με προοπτική φυσικά, δε φαίνεται πολύκαθαρά, γαμώτο, φτάνουμε.

Τζιά, φαντάζομαι, και πίσω η Μακρόνησος.

Πάει ο ήλιος. Νανάκια.

Η Μακρόνησος πάντα, πάντα εντυπωσιακή τη βρίσκω.

Άντε, φτάσαμε.

Προσέξτε μην ανοίξετε απότομα τα αποτέτοια σας και σας πέσουν τα έτσι στα κεφάλια.

Χόουμ σουίτ χόουμ, επιτέλους.

Σας ευχαριστούμε που πετάξατε μαζί μας. σας γουστάρουμε και για άλλες πτήσεις μαζί μας. Να πετάξουμε, να ταξιδέψουμε. να απογειωθούμε.

Να προσγειωθούμε...

Σε περιμένω πίσω από την πόρτα! Σε είδα!