O Πλάνητας

Συνήθως η κριτική σε μια φωτογραφία περιορίζεται στο αισθητικό αποτέλεσμα που εκδηλώνεται μέσω της εικόνας.

Θα μοιραστώ μαζί σας λοιπόν μερικές ωραίες εικόνες:

Ο Γιάννης έχει μπει μέσα στην μπανιέρα, και εγώ του λέω να κρατήσει το μέτρο για να μπορούμε να πείσουμε ευκολότερα τους Δύσπιστους για τις δυσκολίες που θα έχει η αγορά κρυστάλλων για τα 242 δωμάτια που θέλουν. Τάχουμε φτύσει τελείως. Πέντε λεπτά μετά, χύμηξα στο γραφείο του δ/ντή, βρήκα μια σακουλίτσα, την άνοιξα, είχε μια μπουγάτσα μέσα, την έφαγα με λαιμαργία και του είπα: "Κωστή, σούφαγα τη μπουγάτσα - έπρεπε να επιβιώσω!". και σκάσαμε μαζί στα γέλια. Σε 30' πετούσα και έπρεπε να φύγω άμεσα. Η διαδρομή για το αεροδρόμιο είναι 20' (από Αγ.Γόρδιο). Είχε ωραίο δειλινό.

Κόνφερένς για το πού θα πάει το Beach Bar, πώς θα αποχετευτεί, και πώς θα φτάσουν στην άμμο τα μηχανήματα και τα υλικά. Καταρχήν δε βρέχει - μεγάλη ιστορία για Κέρκυρα. Ο Τζοβάνι, ο φοβερός μάστορας ειδικευμένος στις αποδράσεις: αν χρειαστεί, θα κολυμπήσει στην Ιταλία! 45 λεπτά κουβέντα για το πόσα σκατά μαζεύουν οι τουαλέτες της παραλίας και πως θα τα διαχειριστούμε - η κρυφή μαγεία της τέχνης. Σκατά σπουδές!

'Ημουν στο χείλος του τέννις που έχει πάθει καθίζηση, και που οι πελάτες θέλουν να αποκατασταθεί με σάλιο για να είναι οικονομικότερο. Χτύπησε το τηλέφωνο, και κάποιος (άγνωστος) μου είπε ότι θέλει να του κάνω δουλειά. "Δεν προλαβαίνω για κάνα δίμηνο" του είπα, και μου απάντησε σε ακαδημαϊκά ελληνικά: "Καλά, μαλάκας είσαι; Σου δίνω δουλειά και μου λές όχι;". Το τηλέφωνο ΔΕΝ προσγειώθηκε στη θάλασσα. 'Ωρα 05.45. Κοιμάμαι στο Corfu Palace και ένας ΗΛΙΘΙΟΣ παίζει στο διπλανό δωμάτιο με το κινητό του και δοκιμάζει μελωδίες. Ξυπνάω και, εκνευρισμένος, απαντάω σε καμιά 10αριά εμαιλ σε Χαρτογιακάδες που μου είχαν σπάσει τα νεύρα την προηγούμενη ημέρα. Ο ορισμός της αγνής απόλαυσης όσο σκεφτόμουν τα μπλάκμπερί τους να κουδουνάνε πρωινιάτικα. Μια υπέροχη ανατολή, και σας ορκίζομαι ότι έρχεται η άνοιξη. Η θάλασσα μύριζε άνοιξη.Ο Μήτσος ο Σιδεράς μας δεν έχει βγάλει δημοτικό. επιμένει να με αποκαλεί "Κύριε Χάρη" και είναι μια ζωντανή εγκυκλοπαίδεια. Προσωπικά, δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να υπολογίσει και κατασκευάσει τα πάντα (έχει και ένα δικό του τρόπο να σχεδιάζει - μουντζουρώνει το χαρτί και κατά ένα περίεργο τρόπο όλα δείχνουν απίστευτα παραστατικά) με ακρίβεια χιλιοστού. Συζητούσαμε αν δυό κούκοι φέρνουν την άνοιξη και πού μπορούμε να βρούμε άλλους κούκκους.

Μπας και έχετε ακούσει τίποτα;
Lonely Planet