Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

Το πρόσωπό μας



Μια ζωή σφυρηλατούσα το προσωπείο μου
για να σε αντικρύσω.

Ευτυχισμένος που κατόρθωσα επιτέλους να το τελειώσω,
δοκίμασα να το φορέσω.

Τότε, και μόνον τότε,
που ασυναίσθητα χάϊδεψα το πρόσωπο στο γλυκό μέταλλο,
με τρόμο αναγνώρισα το πρόσωπο στο προσωπείο

Δεν ήταν άλλο από το δικό σου.

4 σχόλια:

  1. εγώ θα συμπλήρωνα με μαζοχιστικό τρόμο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. συχνό λάθος.. ελπίζω με τρόμο να το αναγνωρισε και εκείνη, και οχι με θαυμασμό.
    πολυ ομορφο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαίρομαι που το σενάριο είναι υποθετικό, γιατί θα μπορούσε (εαν υποθέσουμε ότι επρόκειτο για κυρία)να μην γνωρίζει καν την ύπαρξη του προσωπείου, ή (ακόμη χειρότερα) να μη διακρίνει διαφορά ανάμεσα σε πρόσωπο κ προσωπείο...
    Ευτυχώς όμως που το σενάριο είναι φανταστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή