Μικρός έμενα στη Ν.Σμύρνη, στο πατρικό μου.
Άν έκανα πάνω από 15 μέρες να δω θάλασσα, τρελλαινόμουν - έπαιρνα το τρόλλεϋ (#10 τότε) και πήγαινα στο Φάληρο να περπατήσω, να δω θάλασσα, ν' ανασάνει η ψυχή μου.
Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, κάθε 3-4 μέρες είμαι κοντά στη θάλασσα.
Ο Σ., ένα μεγάλο κέρδος του νέου πρότζεκτ, μια επιβεβαίωση ότι υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας, έβγαλε αυτήν τη φωτογραφία: θάλασσα εξαγριωμένη, βίαιη.
Ελκυστική, θα προσέθετα...
Του ζήτησα να μου στείλει λοιπόν με εμαιλ κάποιες οικοδομικες λεπτομέρειες, και ,μεταξύ άλλων, έλαβα και τούτο...
Θα αποφύγω τους -περεταίρω- πλατυασμούς.
Απόλαυση χειμερινής, γοητευτικά οργισμένης Θάλασσας-Γυναίκας.
