Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Είμαστε ό,τι παίζουμε;

Από τον Οκτώβριο κι ύστερα το πατρικό μου σπίτι δεν είναι πια οικογενειακή μας ιδιοκτησία. Μαζέψαμε τις αναμνήσεις μας, τις πακετάραμε, και, άλλες τις χαρίσαμε, άλλες τις πουλήσαμε, άλλες τις δώσαμε.
Κάποιες από τις αναμνήσεις μας δε βρέθηκαν καν.
Κάποιες άλλες παρέμεινα, διασώθηκαν (;).
Κατέληξα με μια κούτα παλιά παιχνίδια που πρέπει να μοιραστούμε με τ' αδέλφια μου.
Πέρασα ένα απόγευμα παίζοντας με Lego, Playmobile, και άλλα υπέροχα.
Μικρή παρένθεση: Το "Toys R Us"είναι μεγάλο παιχνιδάδικο στη Ν.Υόρκη, κάτι σαν το "Hamley's" στο Λονδίνο. Και, αν το δεις ψυχαλανυτικά, είμαστε ό,τι παίζουμε. απλά.
Η αλήθεια είναι ότι θυμόμουν τα αγαπημένα μου στρατιωτάκια, τους βόλους μου, όλα.
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποια, να παίξουμε παρέα, εγγυώμαι, θα γελάσετε πολύ.
Απλά μην κάνετε αριθμητικές πράξεις, αφαιρέσεις κυρίως, για να μαντέψετε πότε έπαιζα με αυτά.
Καλά, κάντε ό,τι θέλετε.


Χαρτάκια μάζευα, αλλά όχι ποδόσφαιρο. Ποτέ δε με τρέλαινε το ποδόσφαιρο. Έχω όμως ολόκληρο, συμπληρωμένο το άλμπουμ με  τον Ε.Τ. τον εξωγήινο (ακόμα το έχω). Το ποδόσφαιρο το συμπλήρωνε ο αδερφός μου, αν και δεν αποκλείεται να έχω μαζέψει και κάποια χαρτάκια και εγώ.

Η Μονόπολη, αγαπημένη, αν και με εξενεύριζε ο εμπορικός χαρακτήρας της. Ποτέ δεν κατάφερα να λειτουργήσω ιδιαίτερα εμπορικά, έπρεπε να το είχα καταλάβει από τότε.

Τη φυλακή δεν τη γλίτωνα πάντα στη Μονόπολη.

Από τότε προσπαθούσα να ασχολούμαι με ξενοδοχεία. Τελικά, μπήκα στο χώρο των ανακαινίσεων και είδα τη γλύκα!

Πάζλ, χαρτάκια, συλλογές (από σημαίες μέχρι γραμματόσημα) ήταν επίσηςς στην ημερήσια διάταξη. Βέβαια, οι σημαίες για τα (τωρινά) νέα παιδιά μπορεί και να λειτουργούν ως ιστορικά ντοκουμέντα.


Αγαπημένα χαρτάκια, ειδικά στο σχολικό. Με τον Παναγιώτη, είχαμε διαρκείς αγώνες - τις διαφορές μας τις λύναμε παίζοντας το σαββατοκύριακο πρωτάθλημα πινγκ-πόνγκ ή στο γήπεδο, στην αλάνα πίσω από το σπίτι μου που μαζευόμασταν με τους γείτονες για μπάλα. Καταϊδρωμένοι και βρώμικοι, ψόφιοι αλλά πανευτυχείς. Αυτό το κωλο-"υπερ-ατού" όμως ήταν θέμα. Σοβαρότατο. Ευτυχώς χαζεύαμε τα υπερ-σύγχρονα αυτοκίνητα της εποχής μας. ("Ρε συ, είδα μια Πόρσε!", "αποκλείεται!" - τότε δεν υπήρχαν τόσες πόρσε στην Αθήνα, αλήθεια)

Lego, Playmobile, τα αγαπημένα μου. Έφτιαχνα ό,τι βάλει ο νους σου. και φυσικά, όλα μαζί. Το playmobile ανθρωπάκι έμπαινε στο πειρατικό, έβγαινε στο διαστημικό πλανήτη, πολεμούσε τα star war heroes, χαμός! Και δώστου τα συναρμολογούμενα αεροπλάνα, τα στρατιωτάκια και οι βόλοι αντεπίθεση.
Ωραίες εποχές. Στο Γυμνάσιο άκουγα κάθε Παρασκευή "στούντιο 344" με το Τοπ-Τέν - Μόλις είχα πάρει τις πρώτες μου κασσέτες: Eye of The Tiger, Born In the USA, Ennio Morricone - Music for Films, καταχωνιάζοντας τα (παιδικά - μπλιαχ!) Sound Of Music. Πλέον δεν ήμαστε παιδιά. Σταματήσαμε να βλέπουμε τις Κυριακές Μπένι Χιλλ και Το Πλοίο Της Αγάπης. Δεν είχαμε πλέον ανάγκη τη Μάγια τη Μέλισσα και το Νιλς Χόλγκερσον. Ήμαστε πλέον μεγάλα παιδιά. Μόλις είχε βγει το Ρόκυ και στην τηλεόραση είχε πλέον αρχίσει ο Ιππότης της Ασφάλτου. Επιτέλους, είχαμε μεγαλώσει...

21 σχόλια:

  1. Λατρεμένη Μονόπολη και αυτό με τα χαρτάκια με αυτοκίνητα, τάνκς, αεροπλάνα. Πάνω από όλα όμως Playmobile. Τι όμορφα παιχνίδια είχε η γενιά μας. Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mahlerako,
      ίσως κάθε γενιά να αναγνωρίζει εαυτήν ως την καλύτερη, όπως οι μαμάδες βρίσκουν τα παιδιά τους τα ομορφότερα του κόσμου. Ίσως πάλι και να έχουμε δίκιο...
      Κααλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  2. τι μου θύμισες φίλε μου!

    και εκείνο το φωτεινός παντογνώστης! τρελλό παιχνίδι και μάθαινες κιόλας!
    το είχα λιώσει. τρία είχα πάρει. τα είχα διαλύσει. αλλά το άξιζαν. και από κούκλες, τι να σου λέω...

    πόσο όμορφα είναι να έχεις γεμάτα παιδικά χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να πω την αλήθεια, θυμάμαι αμυδρά το φωτεινό παντογνώστη. Τις κούκλες, φιλενάδα δεν τις γνώρισα ευτυχώς ποτέ ως παιχνίδια! χαχαχαχαχαχαχα!
      Τα παιδικά χρόνια είναι πράγματι ανεκτίμητα.
      και το καταλαβαίνεις καλύτερα όταν μεγαλώνεις.

      Διαγραφή
  3. Πω πω υπερατού! Τότε που νομίζαμε με τον αδερφό μου πως το μεγαλύτερο νούμερο στα 0-100χλμ κερδίζει και όταν μάθαμε το αντίθετο γκρεμιστηκε ο κόσμος μας! Νοσταλγία..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ε ρε τί είπες!
      Ε, λοιπόν, μαζευτήκαμε 5 φίλοι τη δευτέρα για μπύρες, και τους έκανα δώρο από ένα χαρτάκι με αφιέρωση και αρχίσαμε να τσεκάρουμε τα χαρακτηριστικά από τα αυτοκίνητα που είχαμε στα χέρια μας!!! και γαμώ τις φάσεις!

      Διαγραφή
  4. Πωπω τι θυμήθηκες! Μάγια η μέλισσα και ο Μπίλυ, το πλοίο της αγάπης δεν το χάναμε με τίποτα και μονόπολυ βράδια ολόκληρα και χαρτάκια που έπαιζα με τον αδελφό μου!
    Νόμιζα ότι τα είχα ξεχάσει...να'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. νά μαστε καλά να θυμόμαστε
      και να ξαναζούμε μέσα από τη μνήμη μας.
      σαν παίδεμα απολαυστικό.
      Χαίρομαι που σε έκανα να χαμογελάσεις!

      Διαγραφή
  5. ω θεε μου είχες δίκιο...ναι δεν είμαι η μόνη ;)

    και για θύμησέ μου,το χαρτάκι με τη σημαία ήταν σε κουκουρουκου ή σοκοφρέτα ή κάτι τέτοιο?? έσπασα το κεφάλι μου!

    δεν ξέρω τί γίνεται. ξέρω οτι αλλιώς ξεκινήσαμε κι αλλιώς μας πάει. μα θ'αντέξουμε θαρρώ.

    σ'ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ότι θα αντέξουμε είναι το μόνο σίγουρο.
      Η σημαία ήταν ένα παιχνίδι με 4 ίδιες σημαίες που έπρεπε να τις βρεις όλες - δε θυμμάμαι περισσότερες λεπτομέρειες δυστυχώς.
      Πάντως δεν ήταν σε σοκοφρέτες ή σε κουκουρουκου! Να πω κιάλλες λιχουδολέξεις; μπαμπλίσιους, μπίγκ-μπάμπολ, κλπ!
      όλα σούπερ ειναι! και έχουμε την τύχη να έχουμε περάσει υπέροχα!

      Διαγραφή
  6. Α, Μονόπολυ έπαιζα κι'εγώ και ακόμα θα έπαιζα αν έβρισκα κάποιον που να δεχτεί να παίξει μαζί μου...
    Στην αρχή μάζευα μετρητά, αλλά μετά κατάλαβα ότι το πολύ χρήμα ήταν στις επενδύσεις ακινήτων και έκτιζα σπίτια και ξενοδοχεία με τρελλό ρυθμό! :)
    Εκτός από Μονόπολυ, βέβαια, έπαιζα μανιωδώς (όπως είπε και η Ρία) Φωτεινό Παντογνώστη και με τις κούκλες μου. Σέρβιρα και 'τσάι' πολύ συχνά και είχα πολλά 'σερβίτσια' και πλαστικά βουτήματα. :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου ρε λιλιθάκο μπίζνες γούμαν!
      να πέφτουν τα μετρητά στην αμαλίας!
      Για μπάρμπι και τσαγερά με πιάνεις αδιάβαστο...
      Τα βουτήματα τα ξέρω μόνο κανονικά!

      Διαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. Αγαπημένα παιχνίδια και τώρα ακούω αγαπημένες μουσικάρες! παλιοροκιές...

      Διαγραφή
  8. Περίεργη συγκυρία: όλος ο κόσμος, συμπεριλαμβανομένης και της αφεντιάς μου, τον τελευταίον καιρό μοιάζει να έχει πάθει κρίση νοσταλγίας ή έστω αναμνήσεων, με διάφορες συμπτωματικές αφορμές... μου αρέσει αυτή η διαδικασία, σιχαίνομαι την λήθη, λατρεύω να θυμάμαι, και να μαθαίνω από τις αναμνήσεις μου. Όσο για παιχνίδια, κάστρα και πολιορκητές, playmobil, monopoly (συμμερίζομαι τις ενστάσεις σου), ΠΑΝΤΑ με χαμένα πούλια που τα βρίσκεις μετά από πολύυυν καιρό κάτω από κρεββάτια, τραπέζια και λοιπά έπιπλα και γλάστρες στο μπαλκόνι.
    Για τηλεόραση μην ξεχάσεις τα κινέζικα (;; ή γιαπωνέζικα;) παραμύθια!!!! Σε (ξανα)φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά, με τα χαμένα πούλια με έστειλες αδιάβαστο! Γέλασα! Πολύ!
      Σε σκεφτ΄΄ομουνα τώρα γιατί τόχω ρίξει σε σέσσιον με παλιοροκιές. Ζέπελιν, acdc, cranberries, όλα τυχαία, ό,τι μούρθει, μέχρι πουλικάκο τα παίζει μπλουζιές σιδηρόπουλου...
      I wanna be a rock star
      Rock n roll
      rock n roll aint noise pollution
      κιάλλα
      κιάλλα
      κιάλλα
      λα λα λα λα λαααααααααααααααααα
      (σ αφήνω, δε θέλω να μιλήσω άλλο, ακούωωωωωωωωωωωω,
      απολαμβάνωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω
      ΡΕ ΔΕ ΘΑΤΗΝΕΚΛΕΙΣΩ ΤΗ Ν ΚΩΛΟΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΠΟΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

      Διαγραφή
    2. και ΓΙΑΤΙ να την κλείσεις;;
      ρε, η ροκιά είναι το ελιξίριο της αιώνιας νεότητας...
      την μαγεία βέβαια για να λειτουργήσει το ελιξίριο την βάζουμε εμείς, από μέσα μας...
      ;)

      Διαγραφή
  9. Είμαστε ότι παίζουμε?
    Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, εσύ παίζοντας Lego, έμαθες ποδόσφαιρο, απέκτησες πολλά λεφτά, μια BMW 320 Alpina, πολλά ακίνητα στην πλατεία Κολωνακίου (αυθαίρετα εννοείται), διέφυγες Γιουγκοσλαβία, σε κυνηγούσαν με Ιστορικό Τανκς και τώρα είσαι στη φυλακή και γράφεις στο ιστολόγιο σου!

    Χμ…Δίδαγμα: «Παίζοντας Lego από μικροί, εξασφαλίζετε μακροχρόνιες διακοπές, σε χώρο με πρόσβαση στο διαδίκτυο»

    Ερώτηση: Για να έχουμε τη δική σας κατάληξη…τι χρώμα πρέπει να έχουν τα Lego? Χαχαχαχαχαχαχα

    Καλό μήνα, πολύχρωμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΤΕΛΕΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ!!!!
    ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΑΝ ΤΟΥ ΚΕΡΙΟΥ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΛΙΑ ΣΚΟΤΑΔΙ.
    ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @stefanos androulidakis θα τον πάρω εγώ από το χεράκι και θα σου τον φέρω. Είναι λίγο αργόστροφος μωρέ και δεν καταλαβαίνει, θέλει ειδική πρόσκληση και φέτα με μερέντα για να πάει κάπου.. Στηρίξου πάνω μου.

    @happypepper τανκσάκια δεν είχες? ΕΓΩ ΕΙΧΑ!!!!!!!!!! χαααααααααααχαχα (τα έπιανα από την κάνη και χτυπούσα τον αδερφό μου :PPPP )

    ΑπάντησηΔιαγραφή