Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Το μολύβι

Γενικά υπάρχει μια διάχυτη διάθεση για δωρο-κουβέντες.
(λεφτά δεν υπάρχουν,  διάθεση υπάρχει πάντα)
Σκεφτόμουν λοιπόν ότι δε χρειάζομαι τίποτα και δε θέλω τίποτα.  Δε γουστάρω να μαζεύω άχρηστα πράγματα απλά επειδή είναι ωραία. Αλλά όλοι έχουμε τις εμμονές μας και εκεί κάνουμε συνήθως μιά εξαίρεση.
Σε μένα αυτό συμβαίνει με τα μολύβια. Έχω δεκάδες μολύβια και πάντα είμαι πρόθυμος να πάρω άλλο ένα. Για να το εξηγήσω καλύτερα, το μολύβι είναι το φετίχ μου, το σύμβολο με το οποίο ταυτίζομαι.
Κατ' αρχήν είναι το σύμβολο της σκέψης. Μιας σκέψης όχι τελεσίδικης, απόλυτης και αμετάκλητης (γιατί τότε θα μιλούσαμε για στυλό ή πένα ή ένα απλό word document), αλλά μιας σκέψης που ενέχει προβληματισμό, αμφισβήτηση και συνεχή εξέλιξη. Μολύβι σημαίνει και γόμα,πάντα.
Κατά δεύτερον, το μολύβι σχεδόν ταυτίζεται με το μηχανικό (αρχιτέκτονα, πολιτικό μηχανικό, κλπ) που μελετά, που σκέφτεται, φαντάζεται, δημιουργεί.
Κατά τρίτον, εκφράζει λέξεις και εικόνες. Τη στιγμή που ακουμπάει η μύτη το χαρτί, ένα χαμόγελο μου ξεφεύγει, μια ηδονή σχεδόν αυταρεσκη, ολοσδιόλου ολοκληρωμένη.
Έχω μολύβια για σημειώσεις, σκίτσα-σχέδια, για οικοδομή, για ζωγραφική, για τα πάντα. Μολύβια μηχανικά, ξύλινα, μεταλλικά. Με μαλακή ή σκληρή μύτη, λεπτή ή χοντρή.
Και προτιμώ να υπερασπίζομαι τις "αξίες του μολυβιού" αφήνοντας μακριά αξίες αυτοκινήτων, πούρων και τσιγάρων, κοσμημάτων και ρούχων. Αυτές συνήθως ανήκουν σε γυαλιστερούς ανθρώπους. Εγώ προτιμώ τους καθαρούς αλλά σίγουρα όχι γυαλιστερούς. Προτιμώ τους διαφανείς και λαμπερούς, ίσως τους ματ και θαμπούς, με την έννοια του υποκειμενικού του σχετικού έναντι του απόλυτου.
Η ψύχωση με το μολύβι ενίοτε γίνεται πιο έντονη. Μπορεί να βγω από το σπίτι, να ξεχάσω πορτοφόλι, κινητό και κλειδιά ή αυτοκίνητο. Μολύβι όμως έχω σχεδόν πάντα επάνω μου. Ακόμα και βγαίνοντας για βράδυ ενίοτε.
Σήμερα σκεφτόμουν λοιπόν τί δώρο θα ήθελα για τα Χριστούγεννα. και μάλλον θα πάρω κάτι ωραίες μαλακές μύτες Β ή 2Β για ένα μηχανικό μολύβι 3 χιλ που πήρα τον Απρίλιο από το Μιλάνο.

15 σχόλια:

  1. οι αναρτήσεις σου με κάνουν να χαμογελώ-τελεία.
    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ποτέ δεν τα σκέφτηκα όλα αυτά για ένα μολύβι...
    για μια πένα ναι, ίσως και περισσότερα. αλλά για ένα μολύβι όχι.

    γιαυτο και ταυτίζεσαι μαζί του. γιατί σε εκφράζει και εσύ το εξέφρασες με τον καλύτερο τρόπο.

    καλές γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. υ.γ.

    που είναι το μέηλ σου να σου στείλω μήνυμα;

    δεν το βλέπω στο μπλογκ κάπου...

    το δικό μου είναι κάτω από το προφίλ μου. στείλε μου εσύ μήνυμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ... ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑ ΥΠΟΝΟΕΙ ΠΟΛΥ-ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!
    ΔΑΣΚΑΛΕ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕ,
    ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΕΥΧΟΜΑΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στα παλιά παλιά χρόνια, είχα κι' εγώ μια φίλη που σπούδαζε αρχιτέκτονας και είχε ένα σωρό μολύβια όλων των ειδών!
    Μου τη θύμισες και συγκινήθηκα...
    Με συγκίνησες κι' εσύ όμως, που δε βγαίνεις από το σπίτι χωρίς το μολύβι σου και που ζητάς μόνο αυτό για τα Χριστούγεννα.
    Για κάτι τέτοια παιδάκια σαν κι' εσένα δεν έχει σταματήσει ακόμα ο Σάντα να έρχεται.
    Να' σαι καλά. :)

    Καλά Χριστούγεννα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. έτσι,Πιπέρη μου.

    κι αν είμασταν κοντά αλλιώς,κι εγώ μολύβι θα σου χάριζα

    για τους λόγους που ήδη είπες

    και γιατί "γράφεις" ωραία :)

    καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Aχ... κ μυρίζουν τόσο ωραία... σε καταλαβαίνω απόλυτααααα!

    (δεν μου ρχεται μολυβένιο άΖμα...)
    θέλω να σου στείλω μια λευκηη κολλλάαα χαρτίιι, γιατί είσαι η μόνη που μπορεί, τη σιωπή μου να διαβάζει σαλαλααλαα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. JK Skroutzako,
    πάντα γερός και καλοσυνάτος όπως είσαι! Σε ευχαριστώ πολύ και ανταποδίδω θερμές ευχές!

    Ρία μου,
    οι εικόνες μου έχουν ταυτιστεί μετο μολύβι από τα πολύ πρώιμα παιδικά μου χρόνια.
    Να έχουμε καλές γιορτές, με υγεία, προπαντώς και καλήδιάθεση.

    Παντοτινέ μου,
    καιρό έχω να σ ακούσω και ομολογώ πως ανησύχησα - μπας και είπα κάτι που σε πείραξε; είσαικαλά;
    πάντα γερός και κεφάτος, αν και λίγο υπερβολικός, σε ευχαριστώ για την καλή σου πρόθεση...

    Λιλιθάκο,
    χαίρομαι που σε έκανα και χαμογέλασες - κάτι (σκατο)παιδάκια σαν κι εμένα λατρεύουνε την ιδέα του δώρου και τρελλαίνονται στην ιδέα να δίνουν χαρά στους ανθρώπους τους και όλους τους "γύρω". Καλά μας Χριστούγεννα!

    Κιχλάκι,
    Θέλωω μολύβι! Τώρα!
    (χαχαχαχαχαχα - καμμιάφορά είναι απολαυστικός να είσαιαγνά αυθόρμητος). Καλά Χριστούγεννα!

    Τζοανάκο,
    Θέλω λευκή κόλλα χαρτί (πολύ ωραία ιδέα)
    κι έναν μολυβένιο στρατιώτη να χάνεται στο χορό των ονείρων του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΑΠΠΥΠΕΠΠΕΡ ΜΟΥ!
    Εύχομαι φέτος να είναι πολύ ξεχωριστά!

    Να περάσεις όσο πιο όμορφα γινέται κοντά σε ανθρώπους που αγαπάς!

    16,768
    16,769
    16,770...

    Ουφ...σταματάω να μετράω τα μολύβια σου...θα χάσω τον Άι Βασίλη...χαχαχαχαχαχα

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ακου τώρα ένα ηλίθιο όνειρο που είδα πρόσφατα, ήμουν με κάτι απροσδιόριστους σε μια απροσδιόριστη εκδρομή και ψώνισα κάτι ωραία μολύβια και γόμες από ένα χαρτοπωλείο, αλλά όταν πήγα να πληρώσω, έμαθαν το επάγγελμά μου και ο καταστηματάρχης με τον πωλητή έκαναν πίσω και είπαν, δεν τα πουλάμε! έξω! και με τους άλλους ψάχναμε νομικά το θέμα για να πάρω το πακετάκι με τα μολύβια!!
    καλά, μετά ξύπνησα!

    καλή πρωτοχρονιά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κάνω μια πολύ πολύ γρήγορη στάση για να ευχηθώ χρόνια πολλά και καλή πρωτοχρονιά! Ελπίζω να περνάς πανέμορφα, καλή χρονιά, πιπερωτή και μολυβοπολύχρωμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. malerako,
    για το ποιητής δεν ξέρω, αλλά βλαμμένος είμαι σίγουρα!
    Καλή χρονιά με υγεία, κέφι και το πτυχίο φυσικά. Και με αισιοδοξία. Έχω βαρεθεί τη μιζέρια των ψυχών...

    Κοραλλένιαααααααααααα!
    Άσε κάτω τα μολύβια και τρέχα να προ(σ)λάβεις τον νέο χρόνο!
    Πέρασα τέλεια, και θα σας κοινοποιήσω άμεσα και τον τρόπο.
    Να είμαστε τέλεια! Φιλάκια.

    Κοκό μου,
    α τους παλιοχαρακτήρες να μη σου δώσουνε τα μολυβάκια σου....
    Αν θες, να σου στείλω εγώ στο Μπραζίλ μολυβάκι και να μου στείλεις κι εσύ να ανταλλάξουμε, όπως κάναμε μικροί με τα αυτοκόλλητα από τον Ε.Τ.!
    Καλή χρονιά, με πολλά ταξίδια και καλές ποδηλασίες. Με φουσκωμένα λάστιχα λοιπόν! Φιλιά!

    Αμφίπολε,
    Καλά έκανες και πέρασες, έστω και χωρίς μελομακάρονο...
    Να έχουμε μιαγα μα τη χρονιά, σούπερ με συγκινήσεις θετικές και ξεκαρδιστικές!
    Ξέχασα να σου πω: χάρηκα που ξέρεις τον Άκη, τον προπέρσινο μαθητή μου, είναι χρυσό παιδί.
    Καλημερούδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γεια σου βρε Πιπέρη, ακούω ότι πέρασες τέλεια και όχι μόνο χαίρομαι, αλλά και δεν εκπλήσσομαι!
    Ο φιλαράκος μας είναι εξαιρετικός πραγματικά, χαίρομαι πολύ που τον γνώρισα... :)
    Σου στέλνω πολλά νοηρά μελομακάρονα για γλυκιά υπέροχη χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αυτό το post με φωνάζει για σχόλιο. Μπορεί να μην είμαι μηχανικός, αλλά όταν πιάνω μολύβι στα χέρια μου, μιλάει η καρδιά μου. Μπορώ να δημιουργήσω ένα δικό μου, μοναδικό κόσμο με σχέδια ή λέξεις, που ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει με άπειρους τρόπους... Το μολύβι είναι σαν τον translator για τη γλώσσα του σώματος. Και εννοείται ότι χαζεύω ώρες ατέλειωτες στο section με τη γραφική ύλη στα βιβλιοπωλεία...
    Όμως έχω και κάτι άλλο να σου πω. Βρίσκοντας τυχαία το blog σου, άρχισα να διαβάζω και ολοένα και scrolling down. Σε αυτό το post σταμάτησα, όχι μόνο για να σου πω ότι μου αρέσουν τα μολύβια και ότι μπορώ να δημιουργώ με αυτά -κι ας μην είμαι και μηχανικός.. Αλλά επίσης για να σου πω ότι μου αρέσουν και τα ρούχα και τα κοσμήματα.. και γουστάρω να είμαι και γυαλιστερή και ματ και βελoυτέ κι απ'όλα. Αυτό δε σημαίνει ότι δε γράφω 'καθαρά και ξάστερα' με τα μολύβια μου. Μάλλον αυτό που προσπαθούσες να πεις είναι ότι προτιμάς την ευτυχία που παίρνεις από τα ουσιαστικά πράγματα της ζωής, παρά την εφήμερη ικανοποίηση που προσφέρουν τα υποκειμενικά όμορφα υλικά αντικέιμενα.. Όταν βλέπω ρούχα, μου γυρίζει το μάτι, τα χάνω ρε παιδί μου..κάτι που σίγουρα οι άντρες απλά ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ. Το ότι λοιπόν ξεσκίζομαι στη δουλειά για να βγάλω χρήματα και να τα ξοδέψω σε ρούχα και τσάντες, σε πληροφορώ ότι ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ να είναι κατακριτέο. Δεν είναι τα λεφτά του μπαμπάκα, ούτε κλεμμένα.. είναι λεφτά 'καθαρά' όπως λες, που πηγαίνουν άλλες φορές σε μολύβια και άλλες σε γυαλιστερές γόβες louboutin. Έτσι είμαι. Παίρνω ομορφιά και δύναμη από ένα χαμόγελο ενός φίλου ή ενός αγνώστου στο δρόμο, από μία καλημέρα, από ένα φιλί, από ένα μπράβο του διευθυντή, από μία αγκαλιά του αγαπημένου μου, από μία ζωγραφιά που θα κάνω μιλώντας στο τηλέφωνο με το περίφημο μολύβι... αλλά παίρνω πολύ όμορφα συναισθήματα και από ένα δαχτυλίδι που θα φορέσω ή ένα κολιέ που θα φτιάξω την Κυριακή το μεσημέρι που έχω χρόνο να χαζολογήσω.. Και επειδή τώρα δεν είναι Κυριακή, σε χαιρετώ με ένα τεράστιο χαμόγελο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή