Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Ενθουσιασμός;

Είναι βλακεία (στον καιρό μας, κρίση, κλπ) να δουλεύεις χωρίς να έχεις κάνει προσφορά, να εξασφαλίσεις προκαταβολή, να προδιαγράψεις έργο, κλπ, κλπ.
Ειδικά όταν το έργο έχει ξεκινήσει 7 χρόνια πριν από άλλους μηχανικούς και έχουν ήδη πέσει μπετά με κακοτεχνίες, φοβερές ελλείψεις, λάθη, κλπ. και συ μπαίνεις τώρα να διορθώσεις καταστάσεις και να ολοκληρώσεις σε στενά περιθώρια και πλαίσια.
Είναι απόλαυση, ενθουσιασμός και ξεχειλίζει δημιουργικότητα να κοιμάσαι και να ξυπνάς και να ονειρεύεσαι τί θα κάνεις με το ένα και το άλλο ζήτημα, πώς θα ξεπεράσεις τα προβλήματα που υπάρχουν ήδη, πώς θα βρεις τη βέλτιστη δυνατή λύση, πώς θα αξιοποιήσεις αυτό που έχεις στα χέρια σου. Είναι τρέλα, σχεδόν οργασμός να φαντασιώνεσαι τη στιγμή που ετοιμάζεσαι - μια εβδομάδα πριν το άνοιγμα- την έναρξη λειτουργίας, τη στιγμή που θα μπαίνει ο πρώτος πελάτης, ο πρώτος κόσμος. Να δεις τις αντιδράσεις στα πρόσωπά τους. Είναι υπέροχο το συναίσθημα να περιμένεις να αντικρύσεις και βιώσεις το αποτέλεσμα του κόπου σου ως πελάτης και όχι ως σχεδιαστής.



Γεγονός είναι ότι δημιουργικότητα και επιχειρηματική δεινότητα δε συμβαδίζουν πάντα (σπάνια θα έλεγα), γεγονός είναι ότι ο σχεδιασμός σε παραμυθιάζει, σε μεθάει. Βάζεις σε δεύτερη μοίρα τη δυσκολία του εγχειρήματος, το αν θα πληρωθείς ή όχι και σε ποιό ποσοστό, το κρύο Κυριακή πρωί 06.30 το πρωί σττην οικοδομή με λάσπες, τις αναταράξεις των ελικοφόρων με 9 μποφώρ και χιόνια.

Δεν είμαι ο αρμόδιος να σας μιλήσω για την επιχειρηματική αποτελεσματικότητα, τη γκλαμουριά και την προβολή προς τα έξω μιας δουλειάς. Δεν είμαι αρμόδιος για κουλτουρο-υφάκι και δήθεν.
Μπορώ όμως να σας πω με σιγουριά ότι ήδη κοιμάμαι και σκέφτομαι water-jets και πλακάκια και ψηφίδες, ψευδοροφές και χρώματα.
Είμαι σε προ-οργασμικό επίπεδο με τις ορμόνες της δημιουργικότητας. Η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο.
Και γουστάρω με χίλια!  

17 σχόλια:

  1. η φωτό είναι δείγμα από το πρότζεκτ που επεξεργάζεσαι ή κάτι τυχαίο;;;

    αν ναι, να σε έχω υπ' όψιν μου για το οικοπεδάκι στο ντράφι... (θέλω οικολογικό σπίτι όλο πρωτοτυπίες!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ σε νοιώθω, πώς σε νοιώθω... είναι πραγματικά απίστευτη αίσθηση!
    Τουλάχιστον εσύ είσαι κύριος του εαυτού σου. Εγώ (εξακολουθώ να) τρώω ξύλο (μεταφορικώς) με το αιτιολογικό ότι "χαλάω την πιάτσα", την ήδη χαλασμένη δηλαδή. Ένα ξέρω όμως. Άνθρωπος χωρίς πάθος στην καθημερινότητά του είναι απλώς ΖΟΜΠΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρία μου,
    ε, ναι, είναι ένα μέρος του νέου πρότζεκτ στην Κω - θα πρρέπει να λειτουργεί 16 απριλίου. Είναι ένα θεραπευτικό σπα με 1360 τ.μ. στο ισόγειο που ξεκίνησε με άλλους και τώρα αναλαμβάνω να το διορθώσσω, προχωρήσω, ολοκληρώσω. Έχει τις δυσκολίες του και την απόλαυσή του.
    Αν θες, να σου πω να δεις στο FB (στείλε μου μνμ εμαιλ) και άλλα τέτοια πραγματάκια.
    Με το καλό για το οικοπεδάκι!

    Ρε συ αμφίΒολλε,
    χωρίς πάθος να ανοίξω το παραθύρι να πηδηχτώ απέξω ρε!
    Από πάθος άλλο τίποτα.
    και αν πληρωνόταν το πάθος θα ήμουν πλούσιος. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα το ξέρω Πιπέρη μου! Αυτό ακριβώς!
    Φιλιά, να περνάς καλά, π ά ν τ α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΑμφίΒολε,
    μην έχεις καμμία απολύτως αμφιβολία - περνάω γαμάτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ε μα για αυτό είσαι ο πιπέρης που αγαπάμε! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. σε ζηλεύω! απλά! Μακάρι να νιώθεις πάντα έτσι για τη δουλειά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλόπαιδο,
    μιλάω για τα καλά
    και δε λέω τίποτα για τα κακά της δουλειάς μου.
    Και, όπως όλες οι δουλειές, έχει μπόλικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σου το έχω ξαναπεί ότι μου αρέσει πολύ ο ενθουσιασμός και το πάθος που έχεις για τη δουλειά σου. Και ξέρεις κάτι; Είναι σημαντικό να κτίζονται κτίρια με τόση αγάπη!
    Η θετική ενέργεια που μπαίνει στα θεμέλια, θα τα ακολουθεί για πάντα. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Joanako,
    νά σαι καλά.
    Ή μάλλον,
    καλά νά μαστε να δημιουργούμε. Σωστά;

    Λιλιθάκο,
    Η αλήθεια είναι ότι δεν τό χα σκεφτεί έτσι ποτέ.
    Σ ευχαριστώ πολύ που μου το επεσήμανες. Και νομίζω ότι δεν έχεις καθόλου άδικο.
    Καμμιά φορά πικραίνομαι από τα διαδικαστικά και τα οικονομικά, καθώς και από τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Αλλά δεν αμφιβάλλω ποτέ για το κέφι της δημιουργίας. Δεν έχω μετανοιώσει ποτέ που έβαλα "ψυχή", κι ας είμαι ο μόνος που το βλέπει.

    Μαλεράκο,
    δόξα στον Αλλάχ!, ή σε όποιον θεό πιστεύει ο καθείς.
    Βασικά πιστεύω πως ο καθένας εκτιμάει την κατάσταση για τον εαυτό του χωρίς να χρειάζεται την επιβεβαίωση βαθμολογίας ή χρημάτων ή όπως θες πέστο.
    Απλά γουστάρεις ή δε γουστάρεις.
    Και γω είμαι ευγνώμων. Βέβαια, μού χει βγει η ψυχή για να στρωθεί αυτή η κωλοκατάσταση, και συνεχίζει να μου βγαίνει. Αλλά δεν πειράζει. έχει και το χαβαλέ της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. θά ΄χουν μεγάλο γούστο τα όνειρα που βλέπεις όταν επιτέλους θα καταφέρνεις να κοιμηθείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλημέρα Χάππυπέππερ μου!

    Πάθος, Πάθος, Πάθος!

    Είναι τόσο όμορφο να δημιουργείς και να απολαμβάνεις όλη τη διαδικάσια της δημιουργίας...

    ...και είναι πολύ όμορφο να συγκρίνεις το πως ήταν και πώς το έφτιαξες!

    Πάντα τέτοια σου εύχομαι!

    Να έχεις μια όμορφη και δημιουργική μέρα!

    Φιλιά Πολλά...(χωρίς πάθος όμως, μην παρεξηγηθούμε κιόλας) αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Coco nut,
    αν βιντεοσκοπούσα τα όνειρά μου, ο Νταλί θα δήλωνε παραίτηση από τη Ζωγραφική του...

    Τζοανάκο,
    ;)

    Κοραλάκι,
    Πάθος! Πάθος ! Πάθος!
    Όπως ακριβώς το είπες.
    Μόνον έτσι ξέρω να ζω - τί να κάνω;
    Φιλιά πολλά και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή