Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Κάνα - δυό σκέψεις, άντε, τρεις...

Πήγαμε Μιλάνο για την έκθεση επίπλων। Καλή η έκθεση, δε λέω, τα περίπτερα εντυπωσιακά, τα εκθέματα καλά αλλά χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις ή λοιπές πρωτοπορίες। Αυτά όμως που μου έκαναν εντύπωση είναι δύο πράγματα: Πρώτον - το design walk που είχαν στο κέντρο της πόλης। Οι άνθρωποι έχουν την τέχνη μέσα τους। Η αισθητική δεν είναι είδος πολυτελείας, δεν είναι έμβλημα κοινωνικού και οικονομικού στάτους, δεν είναι αφορμή για να διακρίνεται ο (εξυπνότερος) ένας έναντι του άλλου - είναι στο αίμα τους, και το απολαμβάνουν। Η αισθητική είναι τρόπος ζωής, είναι διαθέσιμη σε όλους (και δεν αναφέρομαι σε πανάκριβα ρούχα, αναφέρομαι σε αισθητική χώρου και κατασκευών, πχ επίπλων, χαλιών, κλπ) και όλοι μπορούν να την καταλάβουν και να την απολαύσουν। Οι άνθρωποι δεν είναι πεινασμένοι σαν κι εμάς। Αυτά που είδαμε, απολαυστικά।
Δεύτερον: Το Cimiterio Monumentale στο κέντρο। Αμιγώς και αναμφισβήτητα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ। Απλά। Όπως περιμένετε να ακούσετε, η επιστροφή δύσκολη, κλπ κλπ, και πάλι είμαιστην Κέρκυρα για προτελευταία φορά (ελπίζω) φέτος। να σας αφήσω κάνα δυό αφορμές;



9 σχόλια:

  1. Τι συγκρίνεις τώρα αγαπητέ μου Happypepper...
    Εκεί η μέση νοικοκυρά ακούει όπερα ενώ εδώ ακούει (στην καλύτερη περίπτωση) νταούλια και κλαρίνα!
    Άστο καλύτερα... :)

    Καλό απόγευμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. …κι εγώ που νόμιζα ότι τόσες μέρες έψαχνες για το μποξεροβρακί..ο ε ο…χαχαχαχαχα

    Μιλάνο εεε? Έκθεση εεε? Αισθητική φανταστική εεε?

    Άντε…πάρε χαρτί…μολύβια και άρχισε δουλειά…το επόμενο μου σπίτι το θέλω έτσι ακριβώς! Φυσικά ελπίζω να ζω μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο…είμαι και μεγάλη γυναίκα…χαχαχαχαχαχαχα

    Καλά τα λέει η Λίλιθ Χαρούμενο Πιπέρι μου…απέχουμε έτη φωτός….δυστυχώς…

    Εύχομαι να περνάς όμορφα!

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λιλιθάκο μπονζούρ,
    ή μάλλον, μπονσουάρ.
    Πειράζει να είμαι χαζά ονειροπόλος και να πιστεύω στους ανθρώπους;
    Απλά, να, πονάω όταν βλέπω (ξανά, για εκατομμυριοστή φορά) πόσα πράγματα που στην κωλόχωρα είναι αδιανόητα αλλού είναι δεδομένα ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΟ ΑΠΛΟ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΕΛΙΤ".
    Η αισθητική δεν πρέπει να αποτελεί προνόμιο, αλλά δικαίωμα και καθημερινότητα...

    Κοραλλένια μου,
    Το μποξεροβρακί αντικαταστάθηκε αισίως και τώρα είμαι (πάλι0 κόσμιος (και λιγο λιγότερο ελεύθερος - προς το παρόν μόνο).
    Η αλήθεια είναι ότι τελευταία έχω τρελλαθεί στα σκιτσάκια, και σκοπεύω να τα αναρτήσω ιν γκουντ τάιμ...
    Καλά περνάω, και τέλος της άλλης εβδομάδας νομίζω ότι ολοκληρώνω το πρότζεκτ και τα βάσανά μου τελειώνουν.
    και τώρα τί θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;;;
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η αισθητική θα έλεγα ότι είναι ταλέντο.
    Τα αυθεντικά ταλέντα σπανίζουν. Ομοίως και η αισθητική...
    Βέβαια, χρήζει υποκειμενικής ερμηνείας του τι είναι αισθητικά αρμονικό και τι (αν)αισθητικά! "εντροπικό"!
    Και ναι, είναι τρόπος ζωής!
    (Η ασπρόμαυρη photo είναι σούπερ)

    φιλιά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα! οχι απλώς άλλος κόσμος! Αλλη διάσταση! Δεν ξέρω αν θα το έθετα ως πείνα. Δεν ξέρω αν πεινάμε. Σε πολιτισμό, ναι. Και αυτά τα μάρμαρα πια τα κάναμε τσίχλα. Δεν μας καθορίζουν. Ελεος!Βρήκαμε τώρα και πιπιλάμε με κάθε αφορμή. Αυτοί που τα έχτισαν ζούσαν εκεί. Ηταν η καθημερινότητά τους. Η δική μας ποιά είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. At8ana,
    όσο υποκειμενικό και αν είναι, νομίζω ότι όλοι τη χρειαζόμαστε...
    Η μαυρόασπρη φωτογραφία είναι καλή γιατί το μνημείο ήταν υπέεεεροχο!

    Μάλερ,
    αν ήμουν 25 θα έφευγα και δε θα ξαναγύριζα. αλήθεια.

    Καφεδάκι,
    όχι μόνο συμφωνώ, όχι απλά χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος κοφτερός και απόλυτος σε αυτόν τον κόσμο, εύγε σου.
    Και όσο για την ελληνική κουτοβλαχιά και ξερολίαση, απλά τους περιφρονώ με πίκρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ωστε Μιλάνο ε;;; Μέσω οικονομικής κρίσης ταξιδάκια ε;;;
    Τώρα σοβαρά. Οι άνθρωποι εκεί είναι σοβαροί δεν είναι της άρπας κόλλας. Και δεν είσαι ο μόνος που σκέφτεται ότι αν ήταν 25 θα έφευγε... Άστα!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Sulpic-aki,
    Μιλάνοοοοοοοοοο! Σούπερ. Και θέλω να ξαναπάω άμεσα. αλλά μου φαίνεται θα προτιμήσω ένα Λονδίνο για τον Ιούνιο να πάω σε καμμιά έκθεση. Έχω τρελαθεί με την πολλή δουλειά βλέπεις, παραδίδω εντός των ημερών και ηρεμώ. και νομίζω ήρθε η στιγμή να δρέψω τους καρπούς. Δε δουλεύω για τη δουλειά, για μένα δουλεύω, για να μπορώ να περνάω καλά. και από σχέδια, δόξω τον αλλάχ, έχω μπόλικα!...
    Φιλιά και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή