Ωρες

σχεδόν ψυχωτική η σχέση μου με το χρόνο.

"Χρόνος παρελθοντικός, χρόνος παροντικός και μελλοντικός, λίγη συνειδητότητα αφήνουν μόνο" - εμμονή με τους στίχους του T.S. Elliot, και έρωτας με τις ώρες.

Τις ώρες που περνούν, που πέρασαν, που έρχονται.

Κυρίως αυτές.

Και γι' αυτό επιλέγω και το "happy" - γιατί υπάρχουν πολλές απολαύσεις σε καθημερινό επίπεδο. Και είναι τότε που ξεχειλίζω από ευγνωμοσύνη που είμαι μέρος του πλανήτη γι' αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, και είναι τότε που θυμώνω και νομίζω ότι θα πάρω φωτιά με τους αγνώμονες, με τους διστακτικούς και τους κρυμμένους αυτού του κόσμου.

Μα τόση θλίψη! Τόσος θυμός! Τόσος φόβος! με σοκάρει, ειλικρινά, τόσος φόβος. Φόβος για ζωή... Μα είναι δυνατόν; Πολλή μουντίλα, μαυρίλα.

Δεν είναι ότι δεν την αντιλαμβάνομαι - τουναντίον. Απλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δέχονται τη μαυρίλα να τους παγιδεύσει, να εγκλωβιστούν, και τελικά να φτάσουν να αγαπάνε τη ζωή κεκλεισμένων των θυρών... Διώξτε τον ήλιο μακριά! (μην τυχόν και μας κάψει). Flight of Icarus.

Θυμάμαι ένα παραμύθι, χωρίς λεπτομέρειες, για τον αγέρα που πάλευε τον ήλιο. Ο ένας έκανε τον περαστικό να κουκουλωθεί στην κάπα του, και ο άλλος έλαμψε και τον έκανε να τη βγάλει και να απολαύσει τη λιακάδα. Κάπως έτσι. Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι τα πράγματα - να βγάλουμε τα ρούχα των φόβων και να κολυμπήσουμε με κέφι και με δύναμη.

Στην προηγούμενή μου ανάρτηση, φαινόταν επάνω στον τοίχο του σπιτιού το σύνθημα

"κλείσε την Τιβί και άρχισε να ζεις" -

Μα τί φοβούνται τέλος πάντων, πως είναι δυνατόν να παγιδεύεσαι στη δίνη του φόβου;

Προφανώς η κοινωνία μας δεν είναι αυτή που θα ονειρευόμασταν, αλλά όχι κ έτσι...

"Θέλει αρετή κ τόλμη η ελευθερία" που έλεγε κ ο Κάλβος.

Γι' αυτό και οι τρελοί κ οι τρελές έχουν τις τύχες τις καλές !!!

Γιατί σπάνε τον κλοιό - και να σου πω... καλά κάνουν!

Είναι Κυριακή σήμερα. Μια κουρασμένη, αλλά νωχελική, αργόσυρτη, λιακαδερή Κυριακή.

Προσωπικά, αν κ δεν έχω τα τρελά κέφια σήμερα, νιώθω μια απίστευτη ηρεμία, και λιωμένος στον σούπερ-καναπέ (μεγάλη καθημερινή αξία στο ποιοτικό λιώσιμο - η επανάληψη είνι σκόπιμη) χαζεύω όλους εσάς, στα μπλογκς, και χαίρομαι με τους χαρούμενους (μπράβο ρε παιδιά!) και προβληματίζομαι με τους σκοτεινούς...

Να είστε όλοι καλά, σας χαιρετίζω την Ημέρα.

Let there be Light...