Καλημέρα σας απογευματινή. Είναι απόλαυση να ξυπνάς με ήλιο. Είναι απόλαυση να πίνεις αργά και νωχελικά τον καφέ σου, να είναι Σάββατο, να μη δουλεύεις, να έχεις κέφια, να έχει διπλό ελληνικό και διπλό ήλιο. μαζί, ναι, μαζί.
Από το τραπέζι της κουζίνας, φαίνεται το ρέμα στο βάθος και αυτές οι άναρχες, οι ατίθασες οι λεύκες στο (σχεδόν) πρώτο πλάνο. Και λέω "σχεδόν", γιατί στο απόλυτα πρώτο πλάνο έρχονται τα λουλουδάκια μας - εν προκειμένω τα χρυσάνθεμα.
Και τα χρυσάνθεμα είναι κι αυτά γεμάτα τσαχπινιά. Πειράζουν τις λεύκες λέγοντάς τους ότι είναι ομορφότερα. και οι λεύκες τσαντίζονται,
αλλά, όπως και να το κάνουμε, τα χρυσάνθεμα υπερτερούν - έχουν το προβάδισμα, πώς να το κάνουμε.
Και τότε το γυρνάμε στη μαγειρική. Λέμε να κάνουμε μια σαλατούλα, με μαρούλια ή λάχανα.
Κοιτάω τα μαρούλια, με κοιτάνε κι αυτά, με πιάνουν τα χάχανα...
Μαρούλια ή λάχανα;
Μπα... Θα κάνουμε σαλάτα με Χαρούλια και Χάχανα!
(μ' έσφαξες!)
