παραλάβαμε αυτό:
Εσωτερικός χώρος=χωλλ ορόφου, αδιάφορο και αδιαμόρφωτο. Σε ένα τμήμα του,υπερύψωση υποχρεωτικήλόγω σωληνώσεων.
Έξω, στο δώμα, χτιστές απαίσιες καμάρες και μηχανήματα με ένα σκασμό σωληνώσεις. Η θέα βέβαια, εξαιρετική.
Λοιπόν, προτείναμε και αποφασίσαμε ένα επιθετικό στυλ βιομηχανικού χαρακτήρα με εμφανείς λαμαρίνες, τσιμέντα, σιδηροκατασκευές, και έντονο χρώμα. Έξω, γκρεμίσαμε σαβούρες, υπερυψώσαμε, καλύψαμε και εξανθρωπίσαμε το χώρο με στόχο να το κάνουμε το νούμερο ένα μπαλκόνι της Κω.
Μέσα, καταρχήν δώσαμε χαρακτήρα, κέφι και δύναμη.
Όσο για την κάβα, ένα παράθυρο, μπετόβεργες με απλό βερνικάκι και μέσα από τα κρασιά να φαίνεται η σούπερ-θέα. Στο διαχωριστικό, περσιδούλες, γλυκούτσικες, σα σχισμές. Ανάμεσά τους, το παιχνίδι των βλεμμάτων.
Το μπαρ, απλούστατο, τσιμεντοκονία και μια σχισμή (νά μαστε και συνεπείς) φως.
Τσαχπινιά με φωτιζόμενα τραπεζάκια χωρίς σκαμπώ. Τραπεζοκαθίσματα plexiglass μαύρα κόκκινα ν' ανάβουνε τα αίματα!
Λοιπόν, ποτάκι;
Η απόλαυση, βέβαια, να φτάνεις να σε κερνάνε ποτάκια και να πίνουν στην υγειά σου. Υπέροχα. (το ξέρω, χρειάζεται κάποιες πινελιές ακόμα, αλλά, εν καιρώ.)