Ιστορίες από τις συμμαθήτριές μου

Για οσους δεν έχουν παρακολουθήσει τα γεγονότα, πέρσι έμαθα ότι έχω 3-4 σπονδύλους χάλια και έτσι τό 'ριξα έξω. Πηγαίνω πισίνα, πιλάτες και διάφορα υπέροχα. Δεδομένου ότι πηγαίνω συνήθως πρωί, οι συμμαθήτριές μου (20 συμμαθήτριες και 1 συμμαθητής, όταν έρχεται) είναι ώριμες κυρίες ηλικίας 60-70 (μποοοοοοορεί και 75).
Ομολογώ ότι στην αρχή μου είχε κάνει εντύπωση, αλλά τώρα το απολαμβάνω με 1000.
Ιδιαίτερες συμμαθήτριες είναι η κυρία Α., ετών καμμιά 70αριά και η κυρία Μ., ετών 75 σίγουρα.
1.
Προχτές είχαμε πισίνα. Καθώς η γυμνάστρια μας κάνει αεροβικές ασκήσεις μέσα στο νερό, έρχεται ένας τύπος γύρω στα 30 να πάρει δείγμα νερού να εξετάσει. Πλησιάζει η κα Μ. τη γυμνάστρια και της λέει συνωμοτικά: "δεν σπρώχνεις λίγο το μικρό να πέσει μέσα στο νερό, να....τον σώσουμε;;;;"
2.
Εχτές λοιπόν έχουμε πιλάτες. Ξαπλώνω στο mat δίπλα στην κα.Μ. και μετά από λίγο έρχεται και η κα Α., η οποία ξαπλώνει δίπλα μου, και αρκετά κοντά μάλιστα. κα Μ.: "αμάν πιά! Όπου δεις τεκνό, δίπλα πας και κολλάς!"
2α.
Γυμνάστρια: "τώρα κάνουμε ασκήσεις που πιάνουν στο στήθος."
κα Α.: "τα κρεμασμένα δηλαδή μπορούν να σφίξουν;"
κα Μ.: "άστα, άστα, μη μου τα θυμίζεις..."
2β.
κα Α.: "δεν ξέρω πού να βάλω τα πόδια μου"
κα Μ.: "σιγά ρε σουηδέζα με τα μακριά ποδάρια!"

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν. Πολύ καλά. Σούπερ.

Μεθυσμένα μυρμήγκια

έχω ξεσαλώσει.
όλο μαύρα είναι τα χέρια μου.
η απόλαυση του γραφίτη.

Όταν έμενα στο πατρικό μου είχα πάρει το μαρκαδόρο, είχα κάνει άπειρες τελίτσες να αρχίζουν από τη μιά μεριά της ντουλάπας και να ανεβαίνουν προς τα επάνω, κάνοντας ελαφρό ζίγκ ζάγκ και είχα γράψει: "στρατός ηλίθιων ,μεθυσμένων μυρμηγκιών που έχουν ξεκινήσει για εκδρομή στο ταβάνι". 

Για Χτές Βράδυ

Γιατί είναι τόσο σπάνιο να νιώσεις όμορφα, ανθρώπινα και ζεστά με ανθρώπους που μόλις γνώρισες;
Δηλώνω ότι έχω μείνει εντυπωσιασμένος που ακόμα υπάρχουν άνθρωποι, όσο ηλίθια κλισέ και αν αυτό ακούγεται.

Από το '98-'99 που ήταν η πρώτη μου χρονιά στη Σχολή (ως διδάσκων) φροντίζω να μην ξεχνάω 2 πράγματα:
1) υπάρχουν άνθρωποι αξιόλογοι "out there"
2) αξίζει να αφιερώνεις/επενδύεις χρόνο και ενέργεια επάνω τους.
Και δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ παράπονο.

Εχτές με κάλεσε ένας μαθητής μου σε συγκέντρωση στο σπίτι του -με λοιπούς διδάσκοντες και μαθητές.
Και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση αυτό το συναίσθημα που σου προκύπτει, σύμφωνα με το οποίο ανάβει ένα φωτάκι στο κεφάλι σου και λές: "με αυτόν θα μπορούσα να κάνω παρέα".
Δύσκολα και σπάνια συμβαίνει.
Νά ναι καλά ο άνθρωπος.

Με ένα "ευχαριστώ" στη ζωή που είναι πάντα αναπάντεχη, που σε εκπλήσσει και σε διατηρεί σε εγρήγορση,
ό,τι κι αν κάνεις.

Τίμιος Περίπατος

Τις προάλλες είχαμε μάθημα για τον Le Corbusier που ουσιαστικά θεμελίωσε το Μοντέρνο κίνημα στην αρχιτεκτονική. Έδειχνα στα παιδιά μου κατόψεις και τους συζητούσα την αξία που ο αρχιτέκτονας απέδιδε στη ράμπα - την έβαζε στη μέση του χώρου και έλεγε ότι είναι "ένας περίπατος μέσα στο σπίτι".
"Περίπατος" - κάποιοι δεν κατάλαβαν κάν την έννοια: "δηλαδή πού πάς ακριβώς;"
"Πουθενά", "γι αυτό λέγεται περίπατος περι-πατάς, γύρω γύρω, αγναντεύεις, κοντοστέκεσαι και απολαμβάνεις"
Και σκέφτηκα ότι έτσι όπως γίνεται η ζωή μας, σιγά σιγά τα νέα παιδιά δε θα μπορούν να αντιληφθούν και άλλεςέννοιες, όπως "κοντοστέκεσαι". Ποιός έχει χρόνο για κάτι τέτοιο; γιατί να "κοντο"-σταθείς; Τί θα σημαίνει σε λίγο "αγναντεύεις"; "απολαμβάνεις".
Ήδη "ελαχιστοποιούνται" σημασιολογικά οι΄λέξεις και αντικαθίστανται σε μια χυδαιότατη υπερ-απλούστευση.
Κοντοστέκεσαι=σταματάς (=ντούπ!)
Απολαμβάνεις=γουστάαααααααρεις
Αγναντεύεις=βλέπεις
Περίπατος=περπατάς να πας κάπου

Προχτές άκουσα επίσης τη λέξη "τίμιος", αναφερόμενη σε κάποιο γνωστό.
Μου έκανε εντύπωση, γιατί έχω πολύυυυυυυυ καιρό να την ακούσω.
Γιατί άραγε;

Τίμιος περίπατος, λοιπόν, να κοντοσταθούμε κα απολαύσουμε αγνάντι.
Κλείνω με λίγες λέξεις που αγαπώ:

Συναρπαστικό
Σαγηνευτικό
Ηδυπάθεια
Γλίσχρος
Συνάμα
Σαγήνη
Νήνεμη

Απαθής στην όποια σημειολογική τους αναφορά, ολοκληρώνω την -πάντα ημιτελή, μα ολότελα συνειδητή και λάγνα- σκέψη μου.
Να έχετε ένα όμορφο σαββατοκύριακο (και όχι Σού-Κού: αυτό διαρκεί λιγότερο!)

Μούχρωμα και καυλίτσες

Apperitivo

Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Βασική αρχή. (κρατείστε το στο μυαλό σας)

Πήγα Μιλάνο για 5 μέρες μέσα στα Χριστούγεννα. Γυρνώντας, φίλοι, γνωστοί, οικογένεια, ρώτησαν ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
1)-Apperitivo  πήρατε; όχι;;;;;ε, δεν κάνατε τίποτα! (ο αδερφός μου)
2)-Ψωνίσατε; τί ψωνίσατε; ε, δεν είναι δυνατόν να μην ψωνίσατε! (φίλη-συνεργάτις)
3)-Αποκλειστήκατε σίγουρα, ε; δεν είναι δυνατόν να μην αποκλειστήκατε! (γείτονας)
4)-Πού φάγατε; φάγατε σε κανένα καλό εστιατόριο; δεν είναι δυνατόν να πήγατε Μιλάνο και να μην φάγατε σε καλόοοοοο εστιατόριο! (η μαμά)
5)-Φάγατε (εδώ δε θυμάμαι τα ονόματα:θα προσθέσω εγώ κατά βούλησιν) σούπερ-πούμα με αυγά στρουθοκαλήλου; εεεεεε, δεν είναι δυνατόν να μη δοκιμάσατε σούπερ-πούμα! (κουμπάρος)

Απαντώ λοιπόν σύντομα:

1) Ο Dali και το Museo Del Novecento ήταν εκπληκτικά.
2) Ο Dali και το Museo Del Novecento ήταν εκπληκτικά.
3)  Ο Dali και το Museo Del Novecento ήταν εκπληκτικά.
4) Ο Dali και το Museo Del Novecento ήταν εκπληκτικά.
5) Ο Dali και το Museo Del Novecento ήταν εκπληκτικά.

Αντιληπτός;;;;;;; Μήπως είχα δόση ασάφειας στη διατύπωσή μου; μήπως;
Άντε, να επιμείνω.
1) Το apperitivo, ή αλλιώς ποτάκι, ή έστω, happy hour (πείτε το όπως θέλετε, δε με νοιάζει) είναι μια χαρά, αλλά ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ!!! Χέστηκα να τρέχω στο Μιλάνο να πιώ ποτάκι! έχω και εδώ. (χωρίς παρεξήγηση)
2) Αν δε χρειάζομαι κάτι, σπάνια ψωνίζω. Άρα δεν πάω κάπου για να γλιτώσω λεφτά και μετά να κάνω τον έξυπνο ("ξέρεις, το πήρα μόοοοονο  χ ευρώ"). Επίσης, δε χρειάζομαι τίποτα, άρα έκανα ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΔΥΝΑΤΑ. Ομολογώ ότι έφυγαν 120 ευρώ σε μολυβάκια!(χωρίς παρεξήγηση)
3)(χωρίς παρεξήγηση): τα ΜΜΕ καταστροφολογούν. Σαπίσαμε λίγο στη βροχή,είναι η αλήθεια, αλλά τίποτα παραπάνω. Μα, ποιός τους πιστεύει;;;;;;;!!!
4) Δεν έχω σκοπό να φάω κίτρινους σκούφους, ποσώς δε με ενδιαφέρει. Εντάξει, έτυχε και φάγαμε κάπου πολύ καλά, αλλά κατά τύχη. (χωρίς παρεξήγηση)
5) Δεν έχω σκοπό να ΦΑΩ τον κόσμο, προτιμάω να τον δω (θα μου πέσει βαρύς στο στομάχι, είμαι σίγουρος) (χωρίς παρεξήγηση)

Εν κατακλείδι:

Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Βασική αρχή.

Κλείνω αναφέροντας:
1. Συγκλονιστική έκθεση Dali - Palazzo Realle
2. galeria Ambroziana φοβερός χώρος
3. Museo del Novecento - το ολοκαίνουργιο (ανοιξε 5 δεκ) μουσείο με Kandinsky, Braque, Picasso, Klee, De Chirico και όλο τον ιταλικό φουτουρισμό. Συγκλονιστικό.
Άντε, πάρτε και δυό  εικόνες. Σημ.: είσοδος και φωτογράφηση ελεύθερες.